freckles | texting

2.7

Genelde bölüm öncesi bir şey söylemem. Ama bu bölüm dananın kuyruğu kopuyor arkadaşlar :D

-

Alin

Aynanın karşısında saçımı taradıktan ve küpelerimi taktıktan sonda biraz geriye çekilip kendime baktım.

Üstümde krem renklerinde bir kazak, altımda da kot bir pantolon vardı. Fazla rahat gözükmek istemiyordum ama tam terinse fazla heyecanlı gibi de gözükmek istemiyordum.

Görünüşümün normal olduğuna karar verdikten sonra annemin bana verdiği eski deri ceketini giyip odamdan çıktım.

Abim maça gitmek için evden oldukça erken ayrılmıştı, bu yüzden ev oldukça sessizdi. Annem büyük ihtimalle salonda kitap okuyordu. Babam da onun yanında telefonundan haberlere bakıyordu.

"Ben çıkıyorum." diye seslendim onlara evin kapısında ayakkabılarımı giyerken.

"Eve geç kalma!" dedi annem.

"Tamam, kalmam." dedim ve her şeyimi aldığımdan emin olup evden çıktım.

Hızlıca otobüs durağına vardım ve otobüsü beklemeye başladım. O sırada da çıkarıp saate baktım. '14.12' Otobüsle buluşacağımız yere varmam 10 dakikadan az sürerdi. Bu yüzden geç kalma konusunda endişelenmeme gerek yoktu.

Gamze : Buluştunuz mu?

Alin : Hayır, otobüs bekliyorum

Gamze : Sana söylediğim elbiseyi giymedin dimi

Alin : :D

Gamze : Ay ölürsün sanki bir kere beni dinlesen -_-

Alin : Bunun onunla alakası yok

Alin : Sadece fazla hevesli gözükmek istemiyorum

Gamze : Hevesli değil misin?

Kaşlarımı çatarak başımı kaldırdım ve düşündüm. Cidden, niye sürekli hevesli gözükmek istemdiğimi söylüyordum? Hevesli gözükmek niye bir sorundu ki?

Gelen bildirin sesiyle başımı tekrar telefonuma çevirdim.

Gamze : Sen bu çocuktan hoşlanmıyor musun?

İşte, bu cevabını bildiğim bir soruydu. Hoşlanmıyordum. Yani insan olarak tabii ki hoşlanıyordum. Ama bir ilişkiye girmek isteyecek şekilde değil.

Ah, ben tam bir salaktım. Niye Sancak'la o aptal iddiaya girmiştim ki? Kemal üstünden iddiaya girilecek bir nesne değil, bir insandı! Büyük ihtimalle de bana karşı duyguları olan bir insandı ayrıca. Böyle salakça bir iddia için onun duygularından yararlanmak beni nasıl bir insan yapardı?

Gamze : Alin?

Telefonumda gelen mesaj sesi ile kendime geldim. Sanırım düşüncelere fazla kapılmıştım.

Alin : Gitmem gerek

Telefonumu kapatıp çantama koydum ve oturduğum yerden kalkıp yola baktım. Bineceğim otobüsün durağa yanaştığını görünce aceleyle ona doğru ilerledim ve son anda otobüse bindim. Ve kararlı adımlarla otobüsün arkasına doğru ilerledim.

Bugün, her şey açığa kavuşacaktı. Kemal'in Kaan olup olmadığından emin olacaktım.

-

"Şuraya oturalım mı? Cam yanına. "