Propozycja nie do odrzucenia

76

Pov Viviane

- Przywieźć ci coś z tej Nicei? - pyta się mnie Harry. Zaraz ma wyjechać, a ja chociaż na chwilę poczuje się wolna. Mój tata wreszcie dostał pokój z normalnym łóżkiem, więc mam nadzieję, że powoli dojdzie do siebie.

- We Francji są na pewno super ciuchy, ale teraz to ja się powiększam z tygodnia na tydzień, więc nie ma sensu być wydawał fortunę na coś co i tak zaraz będzie nie do założenie - uśmiecha się, a następnie mnie do siebie przyciąga i daje szybkiego buziaka. Nie przeszkadza mi to już tak bardzo jak wcześniej, ale nie twierdzę, że się w nim zakochałam, na razie nauczyłam się go tolerować.

- Dobrze, ale jak tylko urodzisz i odpoczniesz to zabiorę cię gdzie tylko będziesz chciała. Obiecaj mi jednak, że będziesz uważać w stosunku do Louisa. Jeśli tylko poczujesz jakiekolwiek zagrożenie to od razu kogoś zawołasz i znowu każesz go zamknąć. Twoje bezpieczeństwo jest najważniejsze - kiwam głową, ale wiem, że nie będzie takiej potrzeby.

- Jedź już, bo podobno tak się wcześniej śpieszyłeś. A i nie będę do ciebie dzwonić tylko poczekam aż ty to zrobisz, bo nie chcę ci w czymś przeszkodzić.

- Okej - komunikuje, daje mi jeszcze jednego buziaka, a następnie wychodzi.

Nareszcie stało się to na co tak długo czekałam, będę mogła spotkać się z Aiden'em, ale, że nie mam teraz pojęcia gdzie on się znajduje to muszę spytać o to Blake'a. Zdaję sobie sprawę z tego, że będę musiała mu za to zapłacić, ale to nie ważne, mam jeszcze sporo kasy na moim nowym koncie dzięki czekowi od ojca.

Idę, więc do części domu, w której mieszkają pracownicy i szybko odnajduje pokój osoby, której szukam.

- Co panią do mnie sprowadza? - pyta na mój widok. Zbliżam się do niego i wręczam mu czek na sto tysięcy euro. Tyle powinno mu wystarczyć za jedną informację.

- Chcę adres Aidena.

- Mogę go pani podać, a dodatkowo chcę panią poinformować, że pan Styles polecił mi ilekroć pani tylko opuści dom pojechać i następnie zdać raport o wszystkich miejscach, które pani odwiedziła i w razie czego sprawdzić ludzi, którzy mieliby choćby najmniejszy kontakt z panią - no tak, mogłam się tego po nim spodziewać.

- Wyjedziesz za mną, ale po kilometrze albo dwóch skręcisz gdzieś indziej. Pamiętaj, że lepiej nie mieć we mnie wroga.

- Nie jestem samobójcą - odpowiada, a następnie podchodzi do małego stolika, piszę coś na kartce papieru i mi ją podaje. To na pewno jest adres Aidena.

- Najlepiej by pani pojechała do niego tak po osiemnastej, wtedy powinien być w domu.

Wychodzę, a następnie kieruję się do salonu gdzie już siedzi mój ojciec. Dobrze, że na cały dzień nie zamyka się w swoim pokoju.

- Jak chcesz to wyjdziemy trochę na dwór, świeże powietrze na pewno bardzo dobrze ci zrobi.

- Nie, na razie tu mi jest dobrze.

Siadam obok niego, a on mocno chwyta mnie za ramię i przyciąga do siebie.

- Wiem, że jest trochę dla ciebie lepszy, ale nie możesz mu zaufać. On chce cię skrzywdzić. Musimy coś wymyśleć by stąd uciec.

Im więcej waszych konkretnych komentarzy tym szybciej następny rozdział.