បំបាក់ស្នេហ៏លោកពូ(ច្បាប់កែសម្រួលថ្មី)

ភាគ២១(កែសម្រួលថ្មី)

ចំណែកឯជុងហ្គុកវិញគេក៏ស្ត្រេសខ្លាំងដែរ រាងក្រាស់បើកឡានលឿនដូចហោះសំដៅទៅកាន់ក្លឹបទំនើបមួយកន្លែង ដើម្បីកាត់បន្ថយភាពស្មុគស្មាញក្នុងចិត្ត។
«តើខ្ញុំកើតអី?» សំនួរជាច្រើនលេចនៅក្នុងខួរក្បាលរបស់ ជុងហ្គុក ធ្វើឱ្យគេគ្រវីក្បាលដើម្បីរលាស់រឿងតបប្រមល់ចិត្តទាំងនោះចេញ។

រយៈពេលកន្លងមក គេបន់ស្រន់ឱ្យតែដល់ថ្ងៃផុតកំណត់ពីអំណាចតុលាការ នឹងអាលបានដៃធ្វើបាបតំណក់ឈាមតែមួយគត់របស់ជុងគីឱ្យឈឺចាប់វេទនារស់ពិបាកជាងស្លាប់ ផ្ទុយទៅវិញពេលវេលាមកដល់ គេខ្លួនឯងបែរជាចិត្តទន់ មិនអាចចិត្តសាហាវដៃដល់ចំពោះក្មេងម្នាក់នោះបានទៅវិញ? រាងក្រាស់ខឹងស្អប់ខ្លួ​នឯងជាងស្អប់ថេយ៏ទៅទៀត ដែលគេមិនអាចធ្វើចិត្តដាច់ធម៌មេត្តាចំពោះថេយ៏បាន គួរឱ្យស្អប់លើសពីនេះ គេថែមទាំងបារម្ភខ្វាយខ្វល់ពីរាងតូចជាងជីវិតខ្លួនឯងទៅទៀត ។
សំឡេងតន្ត្រីឮខ្លាំងៗពន្លឺភ្លើងហ្វាចម្រុះពណ៌លោតញាក់ភ្លឹបភ្លែតៗតាមចង្វាក់បទភ្លេងក្នុងក្លឹបកំសាន្តនៅទីក្រុងសេអ៊ូលប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូង ។ រាងខ្ពស់ស្រឡះ ពាក់អាវសាមិប្រឡេះឡេវចំហដើមទ្រូងបង្អួតរោមទ្រូងពណ៌មាសទាក់ទាញខ្សែភ្នែកមេអំបៅរាត្រីឱ្យស្រក់ទឹកមាត់កក្លាក់។ ជុងហ្គុកបោះជំហានវែងៗទៅរកសាឡុងVIPដែលជាកន្លែងប្រចាំរបស់ខ្លួន។

«ឱ្យសាំប៉ាញ ៣ដប» ជុងហ្គុក ហៅបុគ្គលិកឱ្យយកស្រាមកឱ្យខ្លួន រួចគេក៏ងាកទៅសាលរាំ ក៏ឃើញមនុស្សដូចជាប្រហែលៗមុខ។

ប៊េនី គ្រាន់តែក្រលៀសភ្នែកឃើញថាជាជុងហ្គុកភ្លាម ក៏ប្រញាប់ដកខ្លួនចេញពីក្រុមមិត្តភក្តិ ហើយដើរកាច់រាងយ៉ាងស៊ិចស៊ីចូលមករកគេភ្លាម។

«ជុងហ្គុក លោកមកទីនេះដែរហ្អ?» ប៊េនី នាងពិតជាភ្ញាក់ផ្អើលខ្លាំងនៅពេលដែលឃើញរាងក្រាស់មកទីនេះ ព្រោះនាងខានឃើញជុងហ្គុកមកក្លឹបកម្សាន្តយូរហើយ។
«អឹម...ហើយយ៉ាងម៉េច?» ជុងហ្គុក តបទៅ ប៊េនី ដោយសម្ដីគំរោះគំរើយគ្មានទឹកដម ហើយក៏លើកកែវស្រាក្នុងដៃអកទាល់តែដាច់។

«លោកពិបាកចិត្តមែនទេ?» ប៊េនី ទាញកៅអីមកអង្គុយជិតជុងហ្គុករួចក៏អកស្រាមួយកែវដែរ ហើយចោលភ្នែកសម្លឹងមើលទៅកែវភ្នែកដ៏មុតស្រួចរបស់ ជុងហ្គុក ក្នុងន័យដាក់សន្ទូច។

«...» ជុងហ្គុក មិននិយាយអ្វី រួចក៏ងក់ក្បាលហើយក៏អកស្រាមួយកែវទៀត។

«រឿងអ្វីដែរ? តើខ្ញុំអាចដឹងបានទេ» ប៊េនី ធ្វើចរិតម្ញិកម្ញក់ ចេតនាលួងលោមដើម្បីចូលក្បែរកាបូបលុយរបស់គេប៉ុណ្ណោះ។

«នាងចង់ដឹងហ្អ?» ជុងហ្គុក ចាប់ផ្តើមស្រវឹងស្រឿងៗ ហើយក៏បែរមកនិយាយជាមួយ ប៊េនី។
«អឹម...» ស្រីស្រស់ងក់ក្បាល ហើយក៏លេចចេញនៅស្នាមញញឹមដ៏ពិសពុល។

«នាងមានដឹងទេថាក្រុមហ៊ុនរបស់ខ្ញុំបាត់ឯកសារសំខាន់ កាលពីព្រឹកមិញ» ព្រោះបាត់បង់ម្ចាស់ការលើខ្លួនឯង ទើបគេភ្លូចមាត់និយាយរឿងផ្ទៃក្នុងរបស់ក្រុមហ៊ុនប្រាប់អ្នកក្រៅ។

ប៊េនី ញញឹមចុងមាត់យ៉ាងកំណាច ក្នុងចិត្តក៏នឹកឃើញរឿងសប្បាយៗដើម្បីទាមទារជំងឺចិត្តឱ្យខ្លួនឯងវិញ។
«ហ៊ឹស!» ស្រីល្អក្តាប់ដៃណែនដូចមានគំនុំរាប់រយឆ្នាំមកអញ្ចឹង។

ជុងហ្គុក ស្រវឹងទន់ករ ដ្បិតអីងូតស្រាជោកខ្លួន ក្លិនឆួលឡើងចូលជិត លែងចុះទៅហើយ។ ប៊េនី សម្លឹងមើលមនុស្សប្រុសក្បែរខ្លួនបន្តិច មុននឹងសម្រេចចិត្តចាប់គ្រាហ៍គេដើរទៅ។

«ធ្ងន់ណាស់» ប៊េនី នាងគ្រាហ៍ជុងហ្គុកចេញពីក្លឹបកម្សាន្ត ទម្រាំតែចេញបាន ធ្លាក់អណ្ដាតវែងជាងឆ្កែទៅទៀត ស្ទើរដាច់ខ្យល់ទៅហើយ ព្រោះមាឌរបស់ជុងហ្គុកធំជាងនាង3ដងឯណោះ។

«ប៉ុន្តែ...មិនថ្វីនោះទេ!» ប៊េនី ដង្ហក់ខ្យល់បណ្ដើរ ញញឹមសមចិត្តទុកជាមុនបណ្ដើរ។ នៅពេលដែលស្រមៃឃើញទឹកមុខឈឺចាប់ទាល់តែក្អួតឈាមទាំងដុំរបស់ ថេយ៏ នាងយល់ថាសមតម្លៃបំផុតហើយ។