Ik als een klein meisje, in een klein dorpje. Het hele dorp staart naar mij, fluisteren naar elkaar en ze wijzen naar mij. Ik loop rustig door de straat. Iemand schreeuwt achter mij, ik draai me om om te kijken wie het is en waarom hij of zij schreeuwt. Het is een jongen, hij is rond de 20 jaar. "Kijk eens! We hebben de aandacht van het monster! Ja jij! Je bent een monster!" De tranen staan in mijn ogen. Ik ren zo snel mogelijk weg. Hij schreeuwt nog dingen achter mij aan maar, ik hoor ze niet. Ik heb het te druk met vluchten en huilen. Ik ren een steegje in. Het is er koud en vochtig maar, meest belangrijk het is er stil. Ik knuffel mijn benen en doe mijn hoofd erbij. Er is een overstroming van tranen... ***** Sanne is een doodgewoon meisje tenminste dat denkt ze. Ze is als klein meisje ontvoerd. Ze weet niet waar ze is of waarom ze hier is. Totdat het opeens allemaal duidelijk word, het valt als puzzelstukjes in elkaar. Het gaat niet zonder moeite, ze moet er dingen voor opofferen. Ze komt achter vele familie geheimen, kan ze het aan of gaat ze er aan dood?