1 Beden 2 Farklı Hayat

1 Beden 2 Farklı Hayat 19. Bölüm

L: SEN CİDDİ MİSİN?! Bak yalan söylüyorsan seni şuracıkta öldürürüm.

Pi: Niye yalan söyliyeyim ki?

P: Ne zaman?

Pi: Bir kaç hafta. Emin değilim.

G: Pete. Sende geliceksin değil mi?

P: Niye gelmiyeyim ki?

G: Hayır o anlamda değil. Şarkı söyleme konusunda.

P: Ah hayır hayır. Ben olmsam daha iyi. Hem göz önünde bulunmayı sevmiyorum.

G: Şapka takarsın!

P: Hayır. Şarkı söylemeyeli yıllar oldu.

J: Bence becerebilirsin.

H: Yaparsın sen ya.

P: İstemiyorum.

G: Biz istiyoruz.

P: Benim yerime karar veremezsin küçük hanım.

G: Of her neyse. Ben gidip şunu araştırayım.

P: Bizde antremana.

Pietro biraz düşündükten sonra atıldı.

Pi: Küçük bir işim var. Hemen gelicem.

Peter bıkkınlıkla ve sert bir şekilde konuştu.

P: Eğer iki dakikaya aşağıda olmazsan. Testler yukarıda seni bekliyor.

Pietro yutkundu ve hızlıca aşağıya indi. Diğerleri de arkasından geldi.

~•_•~

S: Tanrı aşkına. Tony niye gitmesine izin verdin?

T: Gitmek istedi ve gitti. Gitmek isteyene dur demek tarzım değil.

S: Sen şaka mısın?

T: Bilmem.

S: Bazen gerçekten seni anlayamıyorum.

T: Yanlız değilsin.

Steve iç çekti. Kafasını ellerinin arasına gömdü.

T: Ama bu gün güzel birşey öğrendim.

S: Ney?

T: Morgan bu gün buraya geliyor.

S: Ah onu özlemiştim.

T: Bende.

S: Yolda değil mi?

T: Evet evet. Hatta şehire bile gelmiştir.

Tony'nin konuşması telefonun çalınmasıyla kesildi.

T: Ah Pepper... Evet Pepper?... Tamam... Geliyorum baybay.

S: Noldu?

T: Pepper. Gelmiş beni bekliyor. Beraber gidelim mi?

S: Seve seve.

...

P: Tamam Profesör.

G: Noldu?

P: Laura gelmiş onu alıcam.

G: GERÇEKTEN Mİ!!!!

P: Evet.

Kız, Peter'ın üstüne atladı. Peter sendeledi ama dengesini buldu.

P: Hey hey sakin ol gidip alıcam. Tamam mı? Sende diğerleriyle profesörün yanında bekliceksiniz.

G: Tamam.

Peter hızlıca evden çıktı ve motoruna bindi. Buna binmeyeli yıllar olmuştu. Yaşı küçük olabilirdi ama yinede motor kullanmayı biliyordu. Babası sayesinde. Peter yılların acısını çıkarmak için hızlandı. Zaten havaalanı yakındı.

...

S: Ne taraftalar?

T: Bilmiyorum şimdi gelirler.

Tony ve Steve bankta beklerken yanlarına bir çocuk oturmuştu. Sessizdi. Tony kızın etrafına baktığında yanlız olduğunu düşündü. Bir kaç dakika geçti ya Morgan ya da kızın ailesi gelmedi.

T: Tanrım nerde kaldılar?

S: Sakin ol Tony. Hem burası kalabalık. Yol bulması zordur.

T: Pepper burayı bilmesi lazım.

Tony yanındaki kıza döndü. Hâlâ sessiz ve yere bakıyordu.

T: Hey evlat. Ailen gelmedi mi?

Kız Tony' e baktı ve başını salladı.

T: Tek mi geldin? Aslında tek gelemezsin yaşın küçük.

Kız sadece baktı ve başını eğdi.

T: Pekala konuşmak yok... En azından ismini söyleseydin.

S: Tony, kızı rahat bırak.

T: Sadece yardım etmeye çalışıyordum Rogers. İsmi-

P: LAURA!

Üç kişi de sesin geldiği yöne baktılar. Tony şaşkın gözlerle Peter'a baktı. Çocuk yaklaşmıştı. Kız koşarak Peter'a sarıldı. Peter, kızı kaldırdı ve etrafında bir tur döndü.

P: İyi misin?

L: Evet.

T: Tanrım konuşabiliyormuş.

P: Sen motora geç. Bende çantanı alıp geliyorum.

L: Tamam.

Kız kucaktan indi ve motorun üstüne oturdu. Peter çantayı alıp tek koluna taktı. Tony ile konuşmamayı tercih etti. Ordan uzaklaştı ve motora bindi.

S: Quuens ne zamandan beri motor kullanıyor?

P: Bilmiyorum ama bir yaşıma daha girdim.

Çocuk, kıza kaskı uzattı ve motoru çalıştırıp oradan uzaklaştılar.

Bu seferki baya kısa oldu. Kusura bakmayın. Çok az yazmışım.

Telefon yüzünden yazasım gelmiyor artık. Bu hikaye aylardır aklımda vardı. Şu anda burada paylaştığım için mutluyum. Ama telefon donuyor. Bazen açılmıyor ve bu da benim yazma isteğimi azaltıyor.

Bir tane hikayeye daha başlicam dedim. Ama o hikayenin konusunu beğenmediğimden değiştiricem. Umarım onu yazmaktan da keyif alırım ve sizde seversiniz.

İyi günleeerrr!!!