1 Beden 2 Farklı Hayat

1 Beden 2 Farklı Hayat 8. Bölüm

Parker öylece oturuyordu... yine. Herkses sessizdi. Steve içeriye girdi.

"Adam kendi kendini sakatlamış itiraf etti."

Peter gözlerini devirdi. Kimse ona güvenmemişti ve bu Peter'ı çok kırmıştı. Bucky biraz Peter'a kaydı.

"Pşştt. Monopoly savaşına var mısın? 3-0 yenerim. Ben kazanırsam 1 Hafta boyunca istediklerimi yapacaksın. Eğer sen kazanırsan ben senin istediğin şeyleri yapıcam."

   Peter, Bucky'nin elindeki oyuna bakıyordu. Sonra Natasha'nın ona baktığı hissetdiğinde ona baktı. Natasha başıyla işaret verince Parker istemsizce kutuyu aldı. Aslında kendiside oynamak istiyordu, ama Bucky'nin kazanacağından korkuyordu.

    Bucky hevesle yere oturdu ve oynamaya başladılar. Peter hem eğleniyor, hem de Bucky'nin kazanmasından korkuyordu. Eğer kazsnırsa Peter'a bu olaylarla ilgili sorular sorardı. Yani Peter öyle düşünüyor.

   En sonunda kazanan belli oldu. Bucky.

"İşte bu! Evet Parker benim istediklerimi yapma vakti." bunları söylerken kahkaha atıyordu.

Peter sadece gülümsemekle yetindi.

"Bakalım sana nasıl bir görev versem?"

Peter ona bakıyordu.

"Pekala önce bir sarıl. Sarılmaya ihtiyacım var. Sabahtan beri kimse sarılmadı."

"Ne?! Ben sarılmaya kalktığım anda yeni küfürler geliştirdin." dedi Sam.

"Kapa çeneni. Hadi Peter."

    Peter yerde oturan adamın yanına oturdu ve belinden sarıldı. Kafasını göğsüne yasladı. Kalp atışlarını duyuyordu. Rahatlatıcıydı. Bucky de hâlinden memmnun ona sarılıyordu. Bırakmaya niyeti yoktu. Peter da itiraz etmiyordu. Sarılmaya açtı. Günlerdir belki aylardır kimseye sarılmamıştı. Biraz böyle kaldıktan sonra ikili birbirinden ayrıldı.

    İki saat geçmişti. Parker odasında öylece oturup duvarı seyrediyordu.

"Diğer duvarlardan pek fark yok bence. Ama güzel. Sence?"

"Kusurlarını buldum."

"Herkesin kusurları vardır Peter."

"Biliyorum. Kimse kusursuz değildir."

"Aynen öyle. Clint kapını serbest bırakmış. Üzerinde kağıt falan da yok."

"Evet."

"Bıçakla ağzını açabilir miyim?"

Peter güldü. Arkasına baktı ve yana kaydı. Natasha yanına oturdu.

"Gerek yok."

"Güzel, yoksa Tony'nin başımın etini yemesini istemiyorum."

Peter kahkaha attı.

"Bu kahkahayı özlemişim."

"Ben özlememişim."

"Ama ben özledim."

"Bu uziyacak."

"Aynen öyle... Eee ne anlatmak istersin?"

"Sen anlatmak ister misin?"

"Mesela?"

"Geçmişin?"

"Pek anlatacak birşey yok."

"Nasıl? Bana anlatacaktın hani?"

"...Ben bir odada büyüdüm. Kırmızı Oda. Orada hafızamı sıfırladılar, dövüşmeyi öğrettiler... duygusuz olmayı öğrettiler. Sevmemeyi."

İkisinin de yüzünde acı bir gülümseme belirdi.

"Hiç acımadan o odadaki kaç dostumu öldürdüm bilmiyorum."

"Çok kötü."

"Evet öyle. Ama şimdi özgürüm. Bir ailem var... Seninde var."

"Evet... var. Ama şu anda kaybedebilirim."

"Niye? Peter herkes sana güveniyor. Bana herşeyi anlat."

Peter artık dayanamadı. Gözlerindeki yaşı dahada durduramadı. Gözünü kapadı ve akmasına izin verdi. Natasha eliyle çocuğun göz yaşlarını sildi.

"Hadi evlat."

"B-ben... ben cidden söyleyemem. Ben bunu onlara yapamam."

"Kimlere?"

"Söyleyemem."

"Peter eğer başkalarına söyleyeceğimi düşünüyorsan yanılıyorsun. Eğer söylersem gel ve beni öldür."

Peter şişmiş gözlerle ona baktı.

"Emin ol onların hayatını tehlikeye atamam."

"Kaç kişiler?"

Peter sadece baktı.

"Üzgünüm..."

   Peter'ın telefonu çaldı. Hemen  telefonuns baktı. Gözleri açıldı. Hızlıca ayağa kalktı ve açtı. Balkona çıkıp konuşmaya başladı. Natasha sadece onun arkasından bakıyordu. Peter konuşmayı bırakmış karşısındakini dinliyordu. Arkasındaki kadına döndü ve baktı. Elleri titredi ve kapadı.

"Noldu Peter?"

"Hiç... hiç birşey." sesi çok kısılmıştı çok zor çıkıyordu.

   İçeriye Tony girdi.

"Nick Fury sizi bekliyor."

"Tamam Tony geliyoruz."

Tony odadan çıktı. Natasha meraklı gözlerle Peter'a baktı. Peter'ın korkulu gözlerle ona baktığını gördü.

"Az önceki telefon bunun için mi geldi?"

Peter biraz durduktan sonra başıyla onayladı. İkiside ortak salona gittiler. Herkes orda oturuyordu.

"Evet. Herkes buradaysa başlayalım." dedi Fury ciddi bir şekilde.

"Ne oldu Nick?" Diye sordu Tony.

"Az önce kameralarımıza birşey takıldı...

Sizce kameralara ne yakalandı? Peter'ı bu kadar korkutan ve saklaması gereken şey ney?! Tanrım Peter'ın kesinlikle işi çok zor. Biraz kısa oldu kusura bakmayın ama yapacak birşey yok fazla yazamadım ama devam edicem. Çünkü diğer hikayeyi yazıyorum. Ehehehe.