...
Steve motorundan indi. Dağlık alandaydı ve uçurumun kenarında oturmuş gökyüzündeki parıldayan yıldızları izleyen Tony'i gördü. Adamın yanına gitti.
"Oturmaya izin var mı?"
"Bilmem..."
"O zaman oturuyorum."
"Sen bilirsin."
"Nasıl hissediyorsun?"
"Nasıl hissetmemi beklersin?"
"İyi."
"İmkansızı söyledin Rogers."
"Peter... nasıl?"
"Eski Peter değil."
"Ne oldu orada? Halası nasıl öğrendi?"
"Ben... bilmiyorum."
"Peter nasıldı Tony?"
Tony öylece kaldı. Gözlerindeki yaşlar yanağından akıyordu. Tony'nin umrunda değildi. Steve korkulu gözlerle Tony'i süzdü. Adam paramparçaydı. Steve, adamın elindeki alkolü alıp geriye doğru fırlattı. Sessizliği kırılan camlar ve dalgaların taşlara vuruşu kesiyordu. Ne kadar huzurlu görünsede. Orda oturan esmer adamın içinde karanlık, umutsuzluk, mutsululuk yayılıyordu. Adeta içinde fırtınalar kopuyordu ama adamın umrunda bile değildi. Alnına silah dayasalar gıkı çıkmazdı.
Sarışın adamın gözleri dolsada belli etmedi. İçten içe yanıyordu. Karşısındaki adamın içindeki fırtınalar ona da zarar veriyordu. En yakın dostunu böyle görmek içler acısıydı.
"Tony?"
"Evet?"
"Cevap ver."
"Zorunlu mu?"
"Evet."
"...Kimseye-"
"Söylemem... merak etme."
"Fury haklıydı... Peter ve o çocuk... görüşüyorlarmış."
Tony'nin içindeki fırtına Steve'in içine yayıldı. Bir yandan üşüyor bir yandan terliyordu.
"Ne yapıcaz?"
"Natasha'nın dediği gibi... onu biraz yanlız bırakıcaz... istediği kişiyle olsun."
"Bunu istemiyorsun."
"...LANET OLSUN Kİ İSTEMİYORUM! NE YAPACAĞIMI DA BİLMİYORUM! ONU BÖYLE GÖRMEK BENİM İÇİMİ YAKIYOR ROGERS! ONUN BU DAVRANIŞLARI BENİ BİTİRYOR! BEN ESKİ PETER PARKER'I İSTİYORUM!... Ben eski oğlumu istiyorum..." adamın gözündeki yaşlar şiddetlendi.
Steve elini kaldıramadı. Bütün enerjisi bir anda yok oldu. Tony elleriyle kafasına vuryordu. Steve en sonunda eliyle, adamın bileklerini yakaladı. Kendine doğru çekti ve sarıldı. Dostunu yanlız bırkamiyacaktı. Hele böyle bir zamanda. Steve, Tony'i ayağa kaldırdı ve motorun arkasına koydu. Binaya gitmek için yola koyuldu.
Steve, Tony'i yatağına oturttu. Natasha da yanlarındaydı.
"Cidden Peter'ı hiç anlayamıyorum."
"Bende Nat umarım yakında düzelir."
"Umarım Steve."
Tony sessiz kaldı. Sinirlerine hakim olmak istemedi.
"Onu affetmicem."
"...Tony?"
"Alkol içti Natasha saçmalıyor."
"Hayır saçmalamıyorum. Alkol bile içemedim. İçicektim evet. Ama aptalın biri alıp yere attı."
"Tony... bak Peter-"
"Peter bizi seçmek yerine o ahmağı seçti. AİLESİNİ BIRAKTI!"
"Tony-"
"Bana artık onu savunmayın. Yatıcam ben... İyi geceler size."
İkili odadan çıktı.
"Lütfen Tony'nin kendinde olmadığını söyle."
"Üzgünüm Nat."
...
O sırada Peter
Kafasını kaldırmadan yürüyordu. Her nefes alış verişinde canı yanıyordu. Yerin dibine girmek istiyordu. Çocuğu eve göndermiş yanlız kalmak istiyordu. Arkadan gelen birisini hissetdi. Tam dönecekken kulağındaki cızırtı onu diz üstüne düşmesine sağladı.
"Bu kadar aptal olacağını düşünmemiştim. İntikamcılar varken o aptalları seçmen..."
Peter acıdan kıvranıyordu. Sesinş çıkaramıyordu sadece inliyordu.
"Ama birşey söyliyeyim mi? Patron seni özledi Peter. Özellikle de gücünü onu geri istiyor."
Peter'ın gözündeki yaşlar süzülmeye devam ediyordu. Adam, çocuğu bayıltıktan sonra onu götürdü.
...
S: TANRI AŞKINA TONY! NE SAÇMALIYORSUN?
T: Saçmalamıyorum Rogers.
N: Tony, çocuk ne yaptığını bilmiyordu. Canı yanı-
T: İki ay geçti farkında mısınız?
S: İki ay geçmesi neyi değiştiriyor? O çocuğu bulucaksın Tony.
T: Hayır.
N: Tony beni delirtme. ÇOCUK ŞU ANDA NERDE BİLMİYORUZ VE BEN KAFAYI YEMEK ÜZEREYİM!
T: Umrumda de-
Clint koşarak içeriye girdi. Heyecanlıydı ve sanırım... kapıyı kırdı.
T: Umarım önemlidir yoksa kapımın iki parçasını sana tutkalla birleştiririm.
N: Clint eğer turşularım nerede diyeceksen bilmiyorum.
C: Hayır hayır. Hydra'nın yeri bulundu hızlıca çıkmamız lazım.
Herkes şotaydı ama kendilerini toparladılar ve jet e bindiler. Steve, Tony'nin yanına yaklaştı ve eğildi.
"Kurtuldun sanma. Görev bitince çocuğu bulucaksın."
Sonra geri sandalyeye oturup Natasha ile konuşmaya başladı.
...
Olaylar karışmaya başladı. Tony umarım kafanı vurmuşsundur da öyle diyorsun. Herkes bir yerde acı çekiyor... umarım mutlu son olur.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
1 Beden 2 Farklı Hayat
Short StoryBitti Peter Parker geçmişindeki sorunları unutarak hayatına yeni ve temiz bir sayfa açarak başladı. Ama geçmişindeki sorunlar o sayfaları kirletmek için geri döndü... "Bu beden iki farklı hayata dayanamıyor. İkisinden birinin sonlanması lazım." Bitti