Gözümden akan birkaç damla yaşı da başparmağıyla sildi. "Yemin ederim, yaralarını teker teker yeni bir yara açmadan sararım Hazal. Bıkmadan, usanmadan sararım." dedi gözleri dolu doluyken. "Senden hiçbir karşılık beklemem. Bana sadece yaralarını sar...
Oy vermeyi ve yorum yapmayıunutmayın kütfen, keyifli okumalar♡
Gece/ Bana Bir Şarkı Söyle
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sabah 12'de yola çıkmıştık ve şu an saat sekizdi. Sekiz saatten beri yoldaydık ve sekiz saat içerisinde sadece bir kez ara vermiştik. Geceyi yolda geçirip geçirmeyeceğimizi bilmiyordum. Bunu sormak için yanımdaki adama dönmüştüm. Resmen bedeninden yorgunluk akıyordu.
Sol tarafımda kalan oteli görünce "Dur burada." dedim.
Kafasını bana döndürerek "Neden?" diye sordu.
"Uykum geldi benim, bu gece şu otelde kalalım." dedim.
"Bu saatte ne uykusu Hazal?"
Kendim değil onun için uyumak istemiştim ama yine de anlamak istemiyor, sorguluyordu.
"Bilmiyorum birden ağırlık çöktü. Hem arabada da uyuyamam, çok rahatsız edici." dedim.
Hayretle çevirdi yüzünü. "İki saat mışıl mışıl uyudunuz beğenmediğiniz arabada Hazal Hanım. Üstelik benim arabam çok rahattır."
Dediklerinden sonra bir şey diyememiş ve onu da kendimi de daha fazla rahatsız etmemek için uyumayı seçmiştim. Aslında ne yapacağımı ya da ne diyeceğimi bilemediğim için uyumuştum.
"O bir defalıktı canım." diyerek sorusunu cevapladım.
"Canım?"
Canım mı demiştim ben?
"Ağız alışkanlığı o, üstüne alınma." diyerek gözlerimi devirdim.
Kaşlarını çattı. Gözlerinde sorgulayıcı bir ifade vardım. "Ha herkese canım diyorsun yani?" dedi.
"Diyemez miyim?"
"Diyemezsin." dedikten sonra resmen dudaklarını büzdü. "Yani demiyorsundur değil mi?"
Konu nerden nereye gelmişti ya! Neyse ki otelin önünde durmuştu.
"Gayet de derim." diyerek arabadan indim. "Üstelik sen de buna karışamazsın." diyerek kapıyı kapattım.
Otele doğru yürümeye başladığımda Fatih'te çoktan yanındaki yerini almıştı.
"Cihan'la Kenan'a da haber vereyim."
"Neden?"
"Onlar da bizim arkamızdan geliyordu ya." diyerek açıklama yaptı.
Bundan hiçbir şekilde haberim yoktu. "Haberim yoktu."
"Önce bir akşam yemeği mi yesek? Çok açım ben." demesiyle etrafa bakındım. İleride yemek yiyebileceğimiz küçük ama şirin bir pizzacı vardı.
"Tamam, şuraya gidelim o zaman." diyerek başımla pizzacıyı gösterdim. Önce gösterdiğim yere baktı sonra da başını sallayıp yürümeye başladı. Ben de yanına gidecekken telefonum çalmıştı. Arayan kişinin Yusuf olduğunu görünce telefonla konuşarak yanına gittim. Fatih de telefonda Cihan'la konuşuyordu sanırım.
