Poczucie Zdrady

1.2K 81 14
                                        

— Gramy na szkolnej potańcówce? Świetnie! — woła Reggie z dołu garażu. 

Zbiegam po schodach tak szybko, jak moje nogi mogą mnie unieść, skutecznie się potykając, aby zobaczyć, o czym mówi.

— Gramy… Ju… Daj mi chwilę — mówię, znowu łapiąc oddech. 

Kiedy w końcu czuję, jak moje płuca znów się wypełniają, próbuję mówić. 

— Gramy na szkolnej potańcówce? Super. To nasz pierwszy koncert — mówię podekscytowana.

— To nie jest koncert — burczy Luke stojąc obok mnie. 

Julie tylko się śmieje, podlewając rośliny.

— A ty nie do końca żyjesz, więc powinieneś być szczęśliwy, że mamy jakąkolwiek możliwość — odpowiada Reggie. 

Przybijam mu piątkę. To był dobry pocisk.

— Na początku też nie byłam zakochana w tym pomyśle, ale może to być dla nas świetny sposób na zdobycie grona fanów, prawda? — mówi Julie, próbując przekonać Luke'a, aby zgodził się z nami co do pomysłu.

— Tak. Tak. Musimy grać gdzie tylko możemy — mówię.  Odwracam się do Luke'a, patrząc mu w oczy, próbując naśladować szczeniaka. — Proszę? —błagam. — Dla mnie?

— Masz rację — mówi. 

Obejmuję go szybko, zachwycona, że rzeczywiście zdecydował, że to będzie dobry pomysł. 

— Rozwalmy poziom zachwytu tych dzieciaków, a potem zagrajmy w klubach — mówi.

— To brzmi trochę agresywnie, Luke. Podoba mi się twoja energia, ale myślę, że ludzie mogą potrzebować nieco niższy poziom zachwytu — drażnię się. 

Luke wykrzywia twarz, a ja cofam, udając przerażenie.

— A potem nagramy singiel, który ma miliard odtworzeń — Julie podpowiada. Patrzę na nią zmieszana.

— Kochanie, jesteśmy z 1995 roku. Nie mamy pojęcia, o czym ty mówisz — informuję ją.

— Miejmy nadzieję, że dzięki temu zdobędziemy menedżera i trasę koncertową — dodaje Luke.  Kiwam głową, zgadzając się z nim.

— A potem wydamy kilka hitów — kończy Julie.

— Podoba mi się twój poziom myślenia, J. Widzę naszą przyszłość — mówię z uśmiechem.

— Wydamy album country! — krzyczy Reggie. 

Zaczyna powoli do mnie dochodzić, że ten chłopak naprawdę chce zrobić album country.  Wszyscy po prostu rzucamy mu puste spojrzenie. 

— Wymiatam na banjo, więc...

— W takim razie nauczę się grać na skrzypcach — mówi Julie, podnosząc go na duchu. 

Reggie odwraca się do mnie z błagalnym wyrazem oczu.

— Dobra. Mogę zaśpiewać moim cudownym głosem — mówię z południowym akcentem. 

Myślę, że zaskoczyłam tym dosłownie wszystkich oprócz Reggiego.

— Nie wiedziałem, że możesz to zrobić — mówi Luke.

— Jest wiele rzeczy, których o mnie nie wiesz — mówię, opierając się o jego ramię.

— Chcesz się podzielić?

— Nie — uśmiecham się szeroko.

— I zanim się zorientujemy, zostajemy legendami — mówi Luke, uderzając pięściami w fortepian.

The Ghost Of Our Past |Luke Patterson ◦ 𝖳𝗋𝖺𝗇𝗌𝗅𝖺𝗍𝗂𝗈𝗇Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz