Druga Strona Hollywood 2

883 80 42
                                        

Pojawia się duch, jak sądzę Caleb. Wszyscy wokół nas klaszczą, więc musi być jakimś ważnym duchem.

— Tęskniliście za mną? — pyta tłumu. 

Wszyscy wiwatują, zwłaszcza Willie.  Nie zamierzam kłamać, teraz czuję się trochę zdezorientowana.

— O tak!

— Ja też! — mówi Caleb. 

Okej, to trochę egoistyczne, ale najwyraźniej wszyscy uwielbiają jego odpowiedź, ponieważ klaszczą i krzyczą, wyraźnie zadowoleni. 

— Witajcie... Na imprezie swoich marzeń. Od czasów Egipcjan po druidów, po osobę siedzącą obok ciebie, wszyscy zastanawialiśmy się, „dokąd zamierzamy, kiedy to ostatnie światło zostanie zgaszone?” Pozwólcie, że wam pokażę — mówi. 

A potem zaczyna śpiewać.

"Let me introduce myself
We got some time to kill" — śpiewa, unosząc się coraz bliżej naszego stołu. Ja znowu zbliżam się do Luke'a, trochę przerażona.

"Consider me the pearly gates to your new favourite thrills
We could go make history or you could rest in peace
But here there ain't no misery
'Cause on the other side we live like kings" — śpiewa, używając ramion do wykonywania gestów i ruchów. — "Whatcha gonna do? Whatcha gonna do?
Let your body loose, let your body lose"— śpiewa.

Wszyscy lekko pochylamy się do przodu, zainteresowani. Wskazuje na nas, jakby zadając nam pytanie.

"Whatcha gonna do? Whatcha gonna do?
Show you a thing or two
'Cause you ain't seen nothing"

"Life is good on the other side of Hollywood" 

Śpiewa, lądując na scenie, a obok niego pojawia się cała banda duchów. 
Stukam stopami do rytmu, który wpadł mi w ucho. Choć nie jest to mój typ muzyki, to jest całkiem przyzwoity.

"Life is good on the other side of Hollywood
So welcome to the brotherhood
Where you won't be misunderstood
Life is good on the other side of Hollywood"

Śpiewa, tańcząc z dwiema tancerkami. Po tańcu zbiega po schodach do naszego stolika, stojąc tuż przed nami.

"Everything has got a price but happiness is free
Just so happens, you're in luck
We've got a vacancy"

Mężczyźni w różowych garniturach chodzą z talerzami z jedzeniem, zanim znikają, a laska Caleba nagle lewituje w jego stronę.

— Hej, hej, patrz! — Willie szepcze do Alexa, wskazując na stół.

— "Your soul print on the walk of fame
On the boulevard of your wildest dreams" — śpiewa Caleb, ściągając nasz obrus, a na  nim pojawia się dziewczyna w kostiumie.

Spoglądam w lewo i widzę Reggie'go i Luke'a zahipnotyzowanych przez tego ducha. 
Lekko opadam na krzesło, starając się, żeby mnie to nie dotknęło.

— "Now you ain't seen nothing" — śpiewa, mrugając do mnie. 

Co to ma znaczyć?  Moje pytanie jest bez sensu, kiedy nagle znikam. Wrzeszczę z zaskoczenia, kiedy znajduję się na jego scenie, a wszyscy mnie obserwują.  Przyjaciele patrzą na mnie zdezorientowani i wzruszam ramionami. 

The Ghost Of Our Past |Luke Patterson ◦ 𝖳𝗋𝖺𝗇𝗌𝗅𝖺𝗍𝗂𝗈𝗇Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz