Sen Çal Kapımı ONE-SHOT

İşkolik

Herkese merhaba. Umarım yayınladığım ilk bölümü beğenmişsinizdir. Yarın bütün gün dışarda olacağım için bölüm yayınlayamayacağım. Bende hazır elimde yeni yazılmış bir bölüm varken sizlerle paylaşayım dedim. Keyifli okumalar diliyorum herkese. Aynı zamanda yorumlara Serkan ve Eda'nın hangi hallerini görmek istediğinizi yazarsanız çok mutlu olurum.

Kavgasız, olaysız bir gün düşleyerek başladım bu bölüme.

Serkan sabah daha gün ağarmadan kalkmış sporunu yapmış Sirius'a yemeğini vermiş kahvesini yudumlayarak Eda'ya ulaşmaya çalışıyordur. Maalesef ki sabaha kadar konuşmalarının sonucunda Eda o çok sevdiği uykusundan bir türlü kopup da telefona bakmıyordur. Bunun üzerine gidip Eda'yı kendisi uyandırma kararı alan Serkan jilet gibi giyinip arabasına atlamış ve her gün en az iki kere gidip geldiği yolda ezbere gitmeye başlamıştı.

Kısa bir araba yolculuğunun ardından Eda'nın evine geldiğinde kapıyı Melo açmıştı. '' Enişteciğim hoş geldin ama senin bu saatte ne işin var burada? Dadam daha kalkmadı ki'' dedi her zamanki enerjik sesiyle. Serkan Melek'i çok seviyordu. Enerjisini, ne olursa olsun ona sürekli enişte demesini ve her zaman aşktan yana olmasını. Biraz saf kızdı ama seviyordu işte. ''Biliyorum Melek. Eda'yı sabahtan beri arıyorum ama ulaşamadım bende kendim uyandırmak istedim. Biliyorsun yılbaşı yaklaştığı için işlerde de ekstra bir yoğunluk var bir an önce şirkete gitmemiz gerekiyor.'' dedi Serken. Melek Serkan'ın eve kadar gelip Eda'yı uyandırmasına gözlerinden kalpler çıkartarak baksa da içinden işkolik robot demeyi ihmal etmedi. Uyandırma sebebi bile iş. İnsan alır bir kahvaltıya götürür bir güzel havanın tadını çıkartalım der varsa yoksa iş robot Bolat ne olacak diye söylendi. Sonra da Serkan'a eliyle üst katı gösterip geçmesi için çekildi. Serkan sadece bir kez girdiği odanın yolunu tabi ki de hatırlıyordu. Kapıyı tıklattı fakat içerden ses gelmeyeceğini biliyordu. O yüzden direkt içeriye girdi. Tam da tahmin ettiği gibi olmuştu. Eda birkaç çalıştan sonra telefonu odanın en uzak köşesine fırlatmıştı ve o çok sevdiği uykusuna kaldığı yerden devam ediyordu. Yorganı tek bacağının altına almış yatakta yamuk bir şekilde yatarken ve saçları bütün yüzüne dağılmışken Eda Serkan'ın gözüne çok tatlı gözüküyordu. Birkaç dakika daha bu manzarayı izleyip aklına kaydettikten sonra yavaş adımlarla sevgilisinin yanına yürüdü. Önce yüzündeki saçları nazikçe kenara çekip birkaç defa adıyla seslendi. Eda her seslenişte mırıldıyor ve yorganına daha çok sarılıyordu. Bu şekilde Eda'yı kaldıramayacağını anlayan Serkan sesini volümünü birazcık daha arttırarak tekrar denedi. Bu sefer işe yaramış olacak ki Eda tek gözünü açıp sesin kimsen geldiğini kavramaya çalışırken karşısında Serkan'ın olduğunu fark etti. Hızla iki gözünü de açıp yatakta doğrulduğunda şaşkınca Serkan'a bakıyordu. Esnemesinin arasında ''Senin buda ne işin var ya?'' diye sordu. Serkan bu tatlı haline daha da gülerken Eda'ya cevap vermek yerine odasına göz atmaya başladı. Eda ise kafasını biraz daha toplamış olacak ki '' Serkan halam seni nasıl yukarıya yolladı? Hem saat kaç ki?'' diye sordu. Serkan suratındaki muzip gülümsemeyi silmeden duvardaki fotoğrafına yaklaşarak konuştu. ''Saat 7.30, kapıyı bana Melek açtık ve halan da görünürde yoktu ki bence olsa bile seni uyandırma zahmetinden kurtulduğu için mutlu olurdu'' deyip gülmeye başladı. Eda pis pis Serkan'a bakmaya başladığında Serkan hemen lafı değiştirdi. ''Fotoğrafı değiştirmişsin bir de üstüne kalp çizmişsin ilerleme var gibi.'' deyip Eda'ya biraz daha takıldı. Eda ise hem vaktinden önce uyandırılmanın verdiği sinirle hem de daha uyku sersemi Serkan Bolat'a laf yetiştirememenin verdiği sinirle yatakta hafif doğruldu. ''Hemen odamdan çıkıyorsun Serkan Bolat yoksa dart oklarını sana saplamaktan hiç çekinmem.'' diye sinirle soludu. Serkan Eda'nın şaka yapmadığını ve gerçekten onu dart oklarıyla delik deşik edebileceğini bildiğinden kapıdan çıkarken bağırdı. ''Seni aşağıda bekliyorum çabuk gel ki kahvaltıya gidebilecek vaktimiz kalsın.''