Sen Çal Kapımı ONE-SHOT

Ufak Bir Kaçamak

Şimdiden herkese keyifli okumalar :)

Serkan ve Eda bütün günü işe gitmeden beraber geçirirler.

Baharın sıcaklığını yeni yeni hissettirmeye başladığı günlerden biriydi. Eda'nın yılın bu zamanlarını çok sevdiğini Serkan tabiki de biliyordu. Bu yüzden mayıs ayının bu güzel pazarını Eda'ya ayırmıştı. Seyfi'den güzel bir piknik sepeti hazırlamasını istemiş bütün günü hatta geceyi de planladığı yerde geçireceklerini düşündüğü için yanına bir şişe şarap ve kadehleri de almıştı.

Eda ise Serhan'ın talimatları doğrultusunda üzerine rahat bir tayt, t-shirt, ve kot ceket almıştı. Akşam için ise Serkan mont alması gerektiğini gittikleri yerin serin olabileceğini söylemiş ve başka ipucu vermemişti. Bu güzel günü daha fazla içerde geçirmek istemeyen Eda, Serkan'ı bahçeden beklemeye ve beklerken de biraz çiçeklerle ilgilenmeye karar verdi. Uzun süre çiçekleriyle konuşup yeni çıkmaya başlayan tomurcukları severek, köklerini besleyecek vitaminleri saksılarına takviye yaparak zamanını geçirdi. Serkan kapıdan girip Eda'yı çiçeklerin arasında gördüğünde biraz izlemek istedi. Eda'nın her ortama anında ayak uydurması çok hoşuna gidiyordu. Şirkette yaptığı işe karşı son derece ciddi bir iş kadını profili çizerken, evde baş başa kaldıklarında küçük bir çocuk oluşu, çiçekleri arasında gözünün kimseyi görmeyişi... Serkan Eda'nın her haline fena halde aşıktı. Yine Serkan'ın anlattığı gibi olmuş Serkan Eda'nın yanına yaklaşıp kollarını beline sarana kadar Eda Serkan'ın geldiğini fark etmemişti. Beline sarılan kollarla hafif irkilmiş, sevgilisinin sıcak bedenini sırtında hissettiğinde havaya bir kahkaha karıştırmıştı. ''korkuttun beni sevgilim neden ses vermiyorsun?'' demişti bedenini Serkan'a çevirip kollarını boynuna doladığında. ''Seni çiçeklerinin arasında izlemek için olabilir mi acaba Eda Yıldız?'' diyerek Eda'yı daha da kendine yaklaştırmıştı Serkan. Dudaklarına minicik bir öpücük bıraktıktan sonra elini tutmuş hemen kenardaki masanın üstünden Eda'nın çantasını ve montunu alarak arabaya doğru ilerlemişlerdi.

Eda yol boyunca Serkan'ı nereye gidecekleri konusunda soru yağmuruna tutarken Serkan her seferinde konuyu değiştirecek başka bir şey buluyordu. Hatta Eda'nın her şeyi yaptıran bakışlarına kendini o kadar kaptırmıştı ki bir ara sürprizi bozup her şeyi anlatacaktı. Neyse ki Eda'nın en sevdiği tatlıcının önünden geçiyorlardı ki Serkan Eda'yı bir kutu tatlı karşılığında birkaç dakika kaldırabilmişti.

İstanbul'dan yavaş yavaş uzaklaşmaya başlayan ikili Şile yoluna saptıklarında Eda da soru sormayı bırakmıştı. Yolun eğlenceli geçmesi için kendi kendilerine oyun uydurmaya çalışıyorlardı. Eda başta şarkı bulma oyunu oynamak istemişti ama Serkan Bolat'ın üç beş tane Türkçe şarkı bilmesi bu oyunun kısa sürede sonlanmasına sebep olmuştu. Serkan Eda'ya konuşmak için son projesini sorduğunda Eda'dan sert bir bakış alıp susmuştu. Eda ''tatile gidiyoruz Serkan ya eğlenceli bir şeyler arıyorum burada'' diye çıkışmıştı. En sonunda birbirleri hakkında merak ettikleri şeyleri sorarak yolculuğu devam ettirme kararı almışlardı.

Geçmişten ve gelecekten konuştukları iki saatlik bir yolculuğun ardından Serkan mükemmel bir sahil evinde arabayı durdurmuştu. Güneş yeni yeni tepeye çıkmaya başladığından deniz çarşaf gibi dümdüz güneşin etkisiyle parıl parıl parlıyordu. Evin arkasındaki ormanlık alandan yükselen kuş sesleri ve dalga seslerinin birbirlerine karışması, sıcak havanın insanın içini ısıtması Eda'yı gördüğü ilk andan mest etmişti. Evin hemen önündeki iskeleyi gördüğünde en büyük gülümsemesiyle Serkan'a dönmüş hemen ardından koşarak iskeleye çıkmaya başlamıştı. En uca geldiğinde geriye bir bakış atmış, Serkan'ın peşinden geldiğini gördüğünde daha hızlı gelmesi için bir el hareketi yapmıştı. Sonra yüzünü güneşe dönüp yüzündeki gülümsemeyi kaybetmeden gözlerini kapatmış bu harika bahar gününün sıcaklığını içinde hissetmeye çalışıyordu. Serkan sonunda yanına ulaşmış arkadan bütün vücuduna kendisine yaslamışken ve kolları belindeyken artık kendini tamamlanmış hissediyordu.