._.
Months turns to years. And now I'm healed. The rope is now loosen. I can breath now. Nag gain rin ako ng koting weight. I cutted my hair into a boy cut. Lantad na ang tattoo ko sa likod ng tenga at lantad na rin ang batok ko.
It's Chrismast. But I'm still here in France. Still thinking about the presentation that I received from one of my staffs before. Nasa Cafe ako ngayon at nagbabasa ng article sa laptop ko. I'm wearing a white shirt with a cream color blazer and a wide white pants pairs with a red stilleto. Kinuha ko ang bag ko at binuksan 'yon para sagutin ang tawag.
"Hello?"
"Hoy! Gurang! Merry Christmas!" Nailayo ko ng kaunti ang cellphone ko aa boses ni Nikolle. "Grabe, ang init dito sa pinas! Buti diyan, nagsosnow." Natawa ako.
"Gusto mo ipagbalot kita ng snow?" Natatawang tanong ko.
"Gago ka talaga. Oy, pero uuwi ka diba?" Binasa ko ang pang-ibabang labi ko at sinara ang laptop ko saka sumimsim ng kape. "Hoy! Sumagot ka."
"Oo, uuwi ako. Just waiting for lovely to complete her job." Nakangiting paliwanag ko.
"Sabihin mo pala kay Lovely, miss na siya ni Roge. Parang mababaliw 'tong lalaking 'to oh." Malakas akong natawa, dahilan para pagtingin ako ng mga tao. Ibinaba ko ng kaunti ang cellphone at tinakpan iyon sa palad ko.
"Désolée." Pag-hingi ko ng paumanhin. Saka ibinalik ang cellphone sa tenga ko.
"Ano yon? Barney? Berbery? Daloney?" Natawa ulit ako at sumandal. "Bat ka natatawa?"
"Wala. Humingi ako ng sorry kasi napalakas ata tawa ko kanina. By the way. Musta na?" Pang-iiba ko ng usapan.
"Eto nag-eenjoy sa mga bata na nandito. Kasi naman." Tumaas ang isang kilay ko sa lalaking naupo sa harapan ko.
"Andale. May lalaking umupo sa lamesa ko." Pinatay ko ang tawag at ngumiti sa lalaki.
"What Can I do for you?" Magalang na tanong ko. But he spoke french. Umiling ako. "I can't understand so much in your language, sorry." Nakangiti paring paliwanag ko.
"Sorry, Can I ask?" Tumango ako. "So, where's the bathroom?" Natawa ako sa sarili ko at sa tanong niya. Itinuro ko ang banyo ng mga lalaki at umiling. Sinuklay ko ang sobrang ikling buhok ko gamit ang mga daliri ko saka tumayo at inilagay na sa laptop bag ko ang laptop ko. Isinuot ko rin ang makapal na jacket ko at lumabas na mula sa cafe at naglakad sa puro snow na daan. I called a taxi.
Umakyat ako at ngumiti sa babaeng sumalubong sa 'kin sa front desk. Pumasok ako sa elevator at pinindot ang floor ng condo namin ni Lovely. Agad kong inalis ang makapal na jacket ng makapasok ako at maisara ko ang pinto ng condo. Agad ko ring inalis ang stilleto ko at dumiretso sa kwarto ko at itinabi ang maleta ko.
"Ava." Tumingin ako kay Lovely at itinaas ang dalawa kong kilay.
"What?
Tumabi siya sa 'kin.
"Ay, namimiss ka na daw ni Roge." Nakangisi kong sabi. Agad sumama ang mukha niya.
"Kakatawag lang niya. Jusko. Osya tatawagan ko ulit. Miss ko rin naman." Mataray na sabi niya at agad na lumabas sa kwarto ko. Nakangiti akong pailing-iling.
"Psh." I open my instagram nagbabakasaling makakita ng himala dito. But I just saw Elly.
She's sweetly smiling in the camera. She's holding a basket with a flowers and one of her hands is holding the hand of the who's taking a picture of her. She had a ring. I red the comments.
'Congrats, Elly.'
'Excited to your wedding.'
I raised an eyebrow. I wonder about the comments on his post. The caption is.
BINABASA MO ANG
Under The Same Sky (#1) [UNEDITED]
Teen FictionIsland Series #1 -Completed- I was once lost in the midst of emptiness, in the midst of chaos and in the midst of pain. But, finally found the peace, way, and healing. Crying alone does not show that you are weak, but it shows you that you are stron...