Under The Same Sky (#1) [UNEDITED]

.11

"Okay kana ba?" Tumingin ako sakaniya at ngumiti.

"Yeah, thank you for the ice cream." He smiled.

"Ava-" tumingin ako kay Roge at naghintay sa sasabihin niya.

Pero umabot ang ilang minuto, wala siyang sinasabi at nakatingin lang kay Zanth.

"Hey, Roge?"

"Ah, yes. Ahm, about the girl i told you last last month?" Nangunot ang noo ko.

Pinilit kong isipin pero wala talaga akong maalala. "Last month?" Tumango siya.

"The girl with a unfamiliar name." Napatango ako. Umupo ako sa swiv chair at kinuha ang isang envelope.

"Ryder Viatus?" Tumango siya, tumayo ako at ngumitu kay Zanth. "Babalik agad ako." He just smiled.

Lumabas kami ng sabay ni Roge sa office ko at nagalakad hanggang sa harap ng meeting room.

"You forgot." Inosente akong tumingin sakaniya at habang nasa bibig ko at kutsara ng ice cream.

"What do you mean?" Nakapamulsa siyang tumingin sa'kin.

"I told you na ililibre kita ng Ice cream, but you forgot." Nangunot ang noo ko.

"I don't remember, baka hindi mo sinabi sa'kin. Okay. I'm gonna go."

Tumalikod ako at agad na pumasok sa meeting room.

"Hi, good afternoon." Ngumiti siya at nagbow ng kaunti. "Sit down." Umupo ako sa swivel chair at inilapag ang ice cream.

"Hello po." Ngumiti ako.

"Ryder right?" Tumango siya.

"But you can also call me Naoime." I looked at her.

"Okay, i red your book. I love it. We will publish it." Malaking ngiti ang iginawad niya sa'kin.

"Thank you po." Tumayo ako at nagpaalam na.

"Ang bilis ah." Natawa ako at naupo sa sofa ng opisina ko.

"Tungkol lang naman sa paglalabas ng libro ng batang yon ang pinag-usapan." Ngumiti ako at tumitig sakaniya.

"Wait, can i ask?" Tumango ako. "Hindi kaba marunong magtali ng buhok?"

Nangunot ang noo ko at mas lalong tumitig sakaniya. "Why?"

"Turn around."

"What?"

"Turn around." Ng hindi agad ako sumundo ay siya na ang kusang nag-ikot sa'kin, naramdaman ko nalang na hinawakan niya ng buo ang buhok ko at itinali yon. "Yan, you look fresh."

"Hindi ba'ko mukhang fresh ng nakalugay ang buhok ko?"

"No, i mean. Mukha kang stress, kaya magtali ka." Ngumiti siya at tumayo na. "Aalis na'ko, i need to do so much things." Tumayo ako at niyakap siya ng mahigpit na ikinagulat ko, pero hindi ko na nabawi dahil sa ginawa niya.

Napaigtad ako ng maramdaman ang kamay niya sa likod ko, ngumiti nalang ako at pinakawalan siya.

"Ingat." He just winked.

Bumalik ako sa trabaho ko at ginawa lahat ng dapat kong gawin. Because I was so focused on work I didn't notice that it was early in the morning, I moved a little away from my laptop and stretched my body. I reached for my cellphone and looked at the time.

"It's already 3:20. I want to go home." I wiped my face with the palm of my hand and took a deep breath. "But not yet."

I shook my head and went back on looking at my laptop.