Under The Same Sky (#1) [UNEDITED]

.16

Dumating ang gabi ng hindi namin namalayan ni Zanth, puro laro at nood ang nangyari maghapon dahil may kakulitan din pala tong lalaking to.

"Sinong magluluto?" Hindi siya umalis sa upuan niya at tumingin sa'kin. "Okay."

I walked into the kitchen and put on the brown apron then got the ingredients out of the refrigerator and started cooking.

While cooking, I smiled at the smell of what I was cooking. But the expression on my face changed as Zanth ran into the kitchen.

"Why are you running?" Nagugulat kong tanong.

He looked over my shoulder and looked at what I was cooking.

"Paksiw. I'm really hungry." Kumuha siya ng dalawang pinggan at inayos yon sa bar table.

Inilapag ko ang bowl na may paksiw.

"Kumain kana." Nakangiti siyang nagumpisang kumain.

"You're a good chef." Ngumunguyang sabi niya. Nangingiti akong umiling. "Ito na ata ang pinakamasarap na paksiw na natikman ko."

"Don't. Puro bola ang lumalabas sa mouth mo. Just eat." Nakaturo ang kutsarang sagot ko.  Natatawa siyang tumuloy sa pagkain. After I ate some rice. Kinuha ko ang Ice cream at kinain yon.

"Seriously?" Ngumunguya akong tumingin sakaniya.

"You just ate." Itinaas ko ang isang kilay ko.

"So?" Mataray na tanong ko. "Dessert. Mr. Zanth Suarez." Naiiling niyang tinapos ang paghuhugas ng plato at tumabi sa'kin sa couch.

Inihilig niya ang ulo sa balikat ko at paulit-ulit na huminga ng malalim.

"Are you okay?" Nangunot ang noo ko ng wala akong nakuhang sagot.

Akala ko nanunuod siya but after a minute I felt his heavy breathing in my shoulders. Inayos ko ang pagkakahilig ng ulo niya at tinignan siya ng kaunti.

He's sleeping.

Tumayo ako mula sa kinauupuan ko at inihiga siya sa sofa. Inayos ko ang ulo niya sa unan at kumuha ng comforter para ipatong yon.

I silenty laugh when I heard his snor.

Pinatay ko ang Tv at ibang ilaw saka sinindi ang tatlong Led wall lamp. I kissed his forehead before going on the bedroom.

Humiga ako at sinindi ang Bedside lamp. Nilakasan ko ang Aircon at nahiga na.

Nagising ako at napahawak sa ulo ko. Sinindi ko ang ilaw at tinignan ang orasa.

4:25 A.M

Mariin akong pumikit at humiga. Mulu kong pinatay ang ilaw at tumitig sa kisame.

Then my phone rang.

Kinapa ko yon at sinagot.

"Hmm?" Mahinang sagot ko.

"May trabaho na'ko." Napangiti ako sa sinabi ni Demi.

"That's great. Bakit pala gising kapa?" Nakapikit kong tanong.

"Ava." Iminulat ko ang mata ko at niyakap ang isang unan at tumagilid ng higa.

"Hmm?"

"Thank you." Ramdam ko ang pagiging totoo niya sa binaggit.