Under The Same Sky (#1) [UNEDITED]

.10

"Hey, thank you ulit." Nagugulat naman ako napatingin sa kamay niya ng iakbay niya yon.

"Stop saying thank you, kiss lang para solid." Agad ko namang kinurot ang tagiliran niya dahilan para lumayo siya ng kaunti at tumawa. "Biro lang."

"Psh. Pagabi na, kain muna tayo." Tumango siya at umakbay sakin ulit. Hindi ko na inalis yon dahil ibabalik at ibabalik niya yon sa balikat ko.

"Sige na, sumakay kana." Sumakay ako at agad na sumandal.

"Woah!" Bahagya siyang natawa at inistart na ang sasakyan

"Napagod ka?" Umiling ako.

"Sumakit lang paa ko pero nag enjoy ako."

Nadatnan namin ang traffic kaya matagal kami sa pagbyahe, ang bagal rin ng usad ng mga sasakyan.

Ano yon.

Hindi mawala sa isip ko ang kaninanv sinabing pabulong ni Zanth. Tumatak yon at ayaw mabura, pilit kong kinakalimutan at binabalewa pero kusang pumapasok sa utak ko.

Malakas kong pinukpok ang ulo ko gamit ang kamay ko.

"Hey." Mahigpit niyang hinawalan ang braso ko at nagtatakhang nakatingin sakin. "You're hurting yourself."

Hinila ko pabalik ang kamay ko.

"May naisip lang, hindi ko sasaktan ang magandang self ko no." Umirap ako pero agad ding tumingin sakaniya. "Magdrive kana!"

"Chill. Gutom kalang." Mabilis akkng ngumiti at hinintay na makarating kami sa sinasabi niyang kainan. I not sure abou that because he said, kakain kami sa mura.

Ang kuripot niya.

"Akala ko ba sa mura tayo kakain? Bakit nasa mall tayo?" Inalis niya ang seatbelt at ngumiti sakin.

"Alam kong gutom ka, kaya dito nalang tayo kumain." he went down first and opened the car door for me, he also immediately put his hand on my shoulder when I got out.

I secretly shook my head and let his hand on my shoulder.

Upon entering the Mall we immediately went straight to the fast food, I sat near the Clear Window because I didn't want to hide. After Zanth ordered, he immediately sat down in front of me.

"What did you order?"

He just winked and just smiled. I blinked and waited for the food order to arrive.

"Good Evening po, eto po ang inorder niyo." The waiter put all the food in our table.

Pero nanlalaki ang mata ko ng makita ko kung gaano karami ang pagkain.

"Zanth, this is a lot." Mahina siyang natawa.

"Gutom ka diba?" Ngumuso ako at nag-umpisa ng kumain, pero nakita ko ang kare-kare kaya yon lang ang kinain ko.

"Kung kare-kare lang din pala ang kakainin mo, edi dapat pinagluto nalang kita." Ngumunguya akong tumingin sakaniya.

"You can cook?"

"Oo." Ngumiti ako at tumango saka bumalik sa pagkain ko.

After we ate, dumiretso agad kami sa sasakyan dahil masyado ng malalim ang gabi.

"Let's take you home." Ngumiti ako at nagpatugtog nalang ulit. Pero naintriga ako sa cellphone ni Zanth kaya agad kong pinakeelaman.

"You have a lot of photos." Bahagya siyang tumingin sakin at bumalik tingin sa daan. "Pero walang face mo."