Under The Same Sky (#1) [UNEDITED]

.22

._.

We arrived safetly in Bohol. I was wearing my white sando and a ripped jeans with a white rubber shoes. And with a gucci hand bag. Habang si Junella ay nakasuot ng kulay light blue na dress pero sleeveless at hapit yon sa beywang at hindi lumalagpas sa tuhod.

Nakapameywang siyang tumingin sa 'kin. Busy naman akong hinahanap ang susi ng bahay ko. Agad kong binuksan ang pinto at pinapasok siya ng makita ko ang susi. ang ayos ng bahay ay hindi nagbabago, ang kulay ay siya parin, ang amoy ay...

Siya parin.

"Ilagay lang natin yung mga gamit natin. The shareholders are already there." Sabi ko habang inilalagay ang maleta ko sa gilid ng sofa. 

"Kailangan talaga kasama ako?" Tumingin ako sa kaniya saka inilagay sa likod ng tenga ko ang ilang hibla ng buhok ko at nakakunot noo siyang tinitigan.

"Yes. Gusto mo ba 'kong  mabaliw do'n." Malakas siyang tumawa at nakahawak pa sa tiyan niya bago lumabas. I lock the door and called a car for us to rent for 1 week.

PAGDATING sa opisina ng mga kameeting ay agad akong huminga ng malalim at nakangiti silang hinarap saka naupo sa pinaka harap at sentrong upuan saka nagumpisa na'kong magsalita tungkol sa project.

The meeting lasted two hours before it ended because the new shareholders had more questions than the previous ones. I did not lose the smile on my face even though my jaw was numb.

"This is big." Nakangiti akong tumango sa sinabi ng Babaeng nakapula at mukhang basa middle age na. She looks strict when it comes to businesses like this. I just don't show nervousness because she might get angry.

"But we like the Idea. Besides, anak kani Felipe. Hindi ka malalayo sakaniya sa galing niya sa negosyo." Sambit ng matandang lalaki. He looks to be in middle age. But his handsome and hybrid face is still obvious. He was always smiling and laughing, so I was comfortable with him. Mas lalong lumaki ang ngiti ko saka ako nagpasalamat.

"Just tell me if may mga ideas po kayo." Nakangiting sabi ko. Lahat sila ay nakangiting tumango at nagpaalam na. I sighed loudly and violently when Junella and I were alone in the meeting room. I also sat down on the swivel chair and closed my eyes and then smiled. 

NATAPOS ang buong araw na puro kain at nood kaming dalawa ni Junella sa bahay ko. 

"Teka nga." tumingin siya sa'kin habang kumakain ng popcorn. Nagtaas naman ako ng kilay. "diba sabi mo, itong bahay na'to is not for sale nung bilhin mo?" tumango ako saka kumain ng popcorn. 

"Eh, pa'no mo nabili?!" natigil ako sa pagsubo ng popcorn sa bibig ko ng maala kung pa'no ko binili ang bahay na'to.

"While I was in France I was buying this house. But the caretaker doesn't want to because his boss is not there. So I made a deal." tinignan niya ako ng nagtatakha. 

"Anong deal?" 

"Makakasama natin dito yung may ari.I didn't really buy this house." napatanga siya. "Just renting it." nagugulat ako ng tumayo siya.

"Sinong may-ari?" hindi ako sumagot at ngumiti lang. Tumayo ako at kinuha ang braso niya  at dinala siya sa veranda. 

"Pero may tanong ako." habang naka upo sa upuan ay tumingin ako sakaniya. Maaliwalas ang veranda, pwedi na sigurong magdala ng sampung katao. 

"Paano kung balikan ka ni Zanth?" seryosong tanong niya. Isinabit ko ang ilang hibla ng buhok ko sa likod ng tenga ko at marahas na huminga.

"Ayoko na." nakangiting sagot ko. ngumisi siya at nakakaloko niya akong tinignan.