7. Masum Dokunuşlar

262 106 256
                                    

Multimedya: Esra KORAY

(1 gün sonra saat akşam 23:59)

Milyonlarca insan şuan evlerinde, işyerlerin de, barlar da vb. yerlerde yeni yıl kutlaması için geri sayıma başlamışlardı.

Şuan onların yerinde olup geri sayıma başlamak isterdim, aslında şuan bende geri sayım yapıyordum. Yaklaşık 8 saattir ameliyatta olan Asrın için, saatlerdir geri sayım yapıyordum,

Yapıyorduk...

Ağlamaktan şişmiş gözlerimden akan yaşlar tekrar akmaya başladı. Bunu durduramıyordum.

Onun amacı sadece beni sakinleştirmek ti, ben ise ikimizin de hayatını riske atmıştım. Benim yaptığım yanlışın bedelini şuan ameliyat masasında onun çekmesi, canımı yakıyordu!

Şuan o kapının ardında, ameliyat masasında yatan kişi Asrın değil ben olmalıydım. Şuan burda ki herkesin benim için edişlenmesi, benim içim burada olması gerekiyordu, olması gereken buydu?

Ameliyat kapısının açılması ile herkes oturduğu yerden kalktı, doktor bize doğru adımla dı ve yüzümdeki maskeyi indirdi. Doktorun konuşmasını beklemeden "Nasıl o?" Diye sordum titreyen sesim ile "iyi mi?"

Eğer Asrına bir şey olursa kendimi asla affedemezdim, bu yüzden iyi olmak zorundaydı.

Doktorun yüzündeki ifadesizlik biranlık bir tebessüme dönüştü ve "Merak etmeyin hastamız gayet iyi." Duyduğum cümle karşında derin bir nefes aldım gözyaşlarım süzülmeye devam ederken Siya'ya sıkıca sarıldım.

"O iyi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"O iyi." Dedim. Gözyaşlarım bu sefer mutluluktan süzülüyordu. Siya "Evet demiştim sana, seni bırakıp hiçbir yere gitmez." Evet demişti. "Demiştin" dedim sevinç ile. Hızlıca kollarımı Siyadan ayırdım ve doktora dönerek.

"Onu göre bilir miyim?"

"Onu göre bilir miyim?"

Demiştim ama benim ile birlikte Esra da aynı cümleyi söylemişti.

Doktor ikimize de bir kaç saniye baktı ve "Şuan hayır," dedi ve hemen ardından "ama odaya aldığımızda sadece bir kişi olma şartı ile göre bilirsiniz." Dedi ve yanımızdan uzaklaştı.

Esra kendinden emin bir şekilde "Tabi ki beni ister yanında benim gir-" dediği sırada Serdar bey sözünü kesti ve "Esra!?" Dedi uyarırca, sesi sert çıkmıştı "Karısı burada dururken senin girmen pek doğru olmaz." Dedi. Bu dediği Esra yı sinirlendirmiş olucak ki itiraz etmeye başladı "Serdar baba? Asrın ile yıllardır arkadaşım, ve bu kız," dedi beni işaret ederek "bu kız ile bir haftadır anca-" dediği sırada Serdar bey "Esra!?" Dedi tekrar "Esila girecek dedim, bitti!"

Bunun üstüne Esra sinir ile hastane koridorundan ayrıldı.

Haklıydı, Asrın ile tanışalı yaklaşık bir hafta falan olmuştu, benim değil onun girmesi lazımdı... Bu söylediği gerçekten kendimi kötü hissetmeme neden olmuştu.

BEŞ BUÇUKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin