Starflight Academy

Chapter 31: Voyage

Lumipas ang ilang linggo mula noong araw na iyon. Sa mga nakaraang araw inorserbahan ko ang aking kaligyan at gabi ay inaabangan kong muli ako managinip tungkol roon ngunit hindi na ito naulit. Pero hindi dapat ako magpakampante. Ayoko ng may masaktan muli.

Kasalukuyan kaming nagtipon-tipon sa soccer field dahil ito ang iniatas na lugar kung kami mananatili habang hinihintay kaming maging kumpleto. Malapit rin kasi ito sa pwerto ng paaralan.

Nakaupo ako sa bleacher sa gilid ng field kasama ang ilang bag at estudyante. Pinagmasdan kong makipaglaro si Dash sa mga kaklase ko. They suggested that I should bring Dash with me for protection at para narin makalabas siya.

Sumandal ako sa bag sa tabi. Inaantok pa kasi ako ang aga ng meeting time late parin naman yung iba. Hindi rin nakakatulong ang malamig na simoy ng hangin.Nagising lang ako ng maaga dahil sa maagang nagbulabog nila Scar. Mga excited eh.

Napayakap ako sa sarili ko ng dumaan ang malamig na simoy ng hangin. Masarap matulog pagganito.Sinaksak ko sa tenga ko ang earphone para mabawasan ang ingay sa paligid at pinikit ng mata ko. Makaidlip na nga.

Napamulat ako ng may biglang nagalis ng bag na sinasandalan ko. Akala ko babagsak ang ulo sa matigas na bleachers ngunit may hitang sumalo sa ulo ko. Pagkahiga ko nakita ko kung sino nagmamayari ng nagsisilbing unan ko.

Ang lalaking nilulunod at inaakit ako sa mga titig na may mga labing kumuha ng aking unang halik.

Hindi ako nakagalaw dahil sa pagkabigla ngunit ng makabawi ay agad akong bumangon ngunit hinila niya pabalik sa pagkakahiga.

"Sleep," medyo paos na sabi niya.

"Okay na ako sa bag,"

"It's more comfortable here," he said.

Patalikod akong umunan sa kanya, baka kasi makita niya ang pamumula ng mukha ko.

"Face me I want to see your face," napapikit ako ng mariin dahil sa sinabi niya. Huminga ako ng malalim bago humarap sa kanya ng nakapikit parin.

May pinatong siya katawan kong jaket at medyo hinila pataas hanggang leeg ko. I stop myself from moving when he traced his fingers on my cheeks, then suddenly he started humming a lullaby.

Nawala ang antok ko sa mga ginagawa niya. He's voice is so soothing, but instead of making me relax it brought chaos to my system . His feather touches in my face even his strokes in my hair gave me goosebumps. Paano ako makakatulog nito?

Nakapikit na hinila ko ang jacket na pinatong niya sa aking hanggang matakpan ang ulo ko. His manly laugh filled my ears. I felt a part of the cloth touch my cheeks like some lightly push. Maybe he poke me? but it doesn't feel like it.

"Pres.-O sino yan? ?Babae mo?" nakilala ko agad kung kaninong boses ang nagtanong kay Nathan.

"Tanga ka? si Blythe yan,"

"Siya ba? Patingin nga" narinig ko ang pagtabig ng kamay ni Blake kay Nathan.

"Keep your hands to yourself," malamig na sabi ni Blake.

"Damot patingin lang, pahiga nalang ako,"

"How about I let you lie down 6 ft. below the ground forever," narinig ko ang pagpipigil ng tawa ng mga pinsan ko dahil sa sinabi ni Blake. This guy is really savage.

"Harsh mo naman nilalambing lang naman kita papa Blake," bakla-baklaang sabi ni Nathan.

"What the f*ck don't call me that you disgusting thing," may bahid ng pakadisgusto sa boses ni Blake. Medyo lumakas ang tawa ng iba ngunit humina rin agad.