Starflight Academy

Chapter 35: Locked again

My eye sight was starting to get blurry and my hearing was weakening when I heard a loud explosion.

Debris of rocks were flying all over the place. I look at the entrance of the cave and my eyes adjust to the light that suddenly envelope the cave.

I saw a white animal running towards me followed by a man.

I felt relieve when I recognize the man. My savior has arrived.

I heard the man cursed when he saw my condition. Yeah I look terrifying. My other arm is soaked with my own blood and I have small scratches all over my body. I got this from the fall earlier.

The man was saying something, but I only catch some of his word. When I closed my eyes I heard him cursed again.

"Hold on little longer my queen, your safe now," he said.

Naramdaman kong lumutang ang aking katawan at dinala ako palabas. Hindi ko na alam ang mga sumunod na nangyari dahil tuluyan na akong nilamon ng kadiliman.

The next thing I knew there was some kind of energy circulating my body that bringing back some of my strength.

"Why is she not opening her eyes?"

" Relax Sinclair she's still breathing, give her some time."

Dahan dahan kong binuksan ang mata ko at bumungad sa akin ang mga pamilyar na mga mukha.

Nagulat ako ng bigla nalang ayong yakapin ni Blake. Rinig ko ang mabibigat ng paghinga niya at dahan dahan niyang pagkalma.

"I thought I lost you there, sorry I 'm late."

I was too stunned to move and talk, but my heart immediately react to him. But I like the comfort his giving after what happened earlier.

"We need to leave, the dragons are still furious. Staying here in their territory is not a good idea," Sir Archie stated.

Sumangayon naman ang lahat at nagtungo na sa kanilang mga dragon. Unti nalang kami nandito dahil pinauna na ata ang mga kaklase at schoolmates namin. Ang naiwan nalang ay dalawang guro at kami nina Zane, Blake at Kuya Ethan.

Sinubukan kong tumayo ngunit bumigay ang aking mga paa kaya binuhat ako ni Blake. Akala ko dadalhin niya ako kay Zane pero pinasakay niya ako sa likod ng dragon niya at ang kaninang dala dala niya ay dala nauna na rin ata.

Sumakay siya sa likod ni Maevnussut at pinasandal ako sa dibdib niya.

"Rest," he said. Hindi na ako umangal dahil ramdam na ramdam ko ang pagod.

Nang buksan ko ang mata ko isang hindi pamilyar na lugar ang sumalubong sa akin. Dahan dahan akong umupo bago nilibot ang mata ko. Nasaan ako?

Napangiti ako ng tumalon si Dash sa higaan ko at sumiksik sa katawan ko. Sinuklay ko ang balahibo niya at hinayaan siyang humiga sa hita ko.

Nabaling ang aking atensyon sa pinto ng bumukas ito at pumasok ni Scar na may hawak na pagkain. Nanlaki ang mata niya ng makitang gising ako at mabilis na lumapit sa akin. Nilapag niya ang hawak niya sa mesa malapit sa higaan bago umupo sa gilid ng kama.

"Maayos na ba ang pakiramdam mo? " tanong niya at hinawakan ang kamay ko. Pinakiramdaman ko ang katawan ko at wala naman akong naramdaman na kirot.

"Ayos lang naman," paos na sabi ko. Inabot niya ang tubig kasama ng mga pagkaing dala niya at inabot sa akin. "Nasaan pala tayo?"

"Sinclair's Hotel, isa mga hotel na pagmamayari ng pamilya ni Blake," sagot niya. Napatigil ako ng paginom ng marinig ang sinabi niya,. Ang yamana niya talaga. Narinig ko ang pagbintong hininga niya habang tinitignan ako.