Starflight Academy

Chapter 17: Other side

They were right, the moment I step my foot at this academy things will change. I feel like I ruined the peace circulated here for many years. Ever since I arrive thing were getting crazy. I strated to get involve in unfortunate events and I'm starting to taint the image of the academy even my family's name.

Nagtataka lang ako bakit ako lagi ang pinupuntirya nila ako kung sino man sila. Sa pagkakaalam ko wala naman akong sinaktan.  Siguro may mga tao talagang kahit wala kapang ginagawa iritang-irita na sila sayo. Sa ngayon kailangan ko munang linisin ang pangalan ko at hanapin ang totoong may sala dahil pakiramdam ko kung di ako kikilos hindi uusad ang kaso at ako lang ang pagdidiinan nila.

Nagsara ang lagusan ng makapasok kaming lahat at yumakap ang dilim sa bawat direksyon. Di kalaunan lumabas ang mga siglong nagbigay liwanag. Binuksan ko ang aparatong hawak ko upang malaman namin ang direksyong dapat tahakin. Sinimulan ko ng maglakad sa tinuturong direksyon nito. Ngunit ng nasa kalagitnaan na kami bigla nalang kumurap kurap ang aparato at nanginig din ang buong paligid na tila ba magkakaroon ng lindol. May nahulog na mga piraso ng bato at alikabok mula sa pader.

Agad na dumikit sa akin si Dash na tila prinoprotektahan kahit di ko alam kung paano niya ito gagawin dahil sa liit niya. Kalaunan ay tumigil rin naman ito. Napanatag naman ang loob namin, natakot kasi  ako na baka magiba ito at malibing kami ng buhay.

"Okay lang ako, okay lang ako 'wag kayong magalala," rinig kong sabi ni Trixie, napailing nalang ako. Pinulot ko ang aparato, nabitawan ko kasi kanina dahil sa pag kabigla. Sinubukan kong buksan ito ngunit ayaw.

"Anong problema?" sumilip si Trixie sa ginawa ko. Pinalo palo ko ito sa kamay baka sakaling makatulong ito.

"Ayaw magbukas," I tried tapping the screen and pushing the buttons ,but nothing happen. "What are we going to do?"

"Don't worry I got this, vamonos!" and she led the way. Sumunod nalang ako, I hope dragons has good sense of direksyon. Sinundan nalang namin si Trixie kahit nagaalangan ako.

Hindi ko alam kung ilang minuto na kaming naglalakad, pakiramdam ko nga nawawala na kami o di kaya'y paikot ikot na kami. It would take a few minutes if we took the high grounds pero hanggang ngayon naglalakad parin kami.

"Trixie sigurado ka ba dito?"

"Yup just a few more turns,"

Di nga siya nagkamali bumungad sa amin ang isang hagdan na pataas. Hindi na kami nagsayang ng oras umakyat kami hanggang makarting kami sa tuktok. Nakita ko ka agad ang time stopper. Tumakbo ako papalapit doon at kinuha agad ito, ngunit parang may mali.

Paglingon ko kina Trixie wala na sila roon. Ang buong paligid ay nalulusaw at naging alikabok ang time stopper. Nakarinig din ako ng makapanindig balahibo na tawa. Naramdaman kong bumibigat ang talukap ng aking mata, bumibigat ang aking paghinga at nanghihina ang aking katawan. Bumigay ang katawan ko at nagpatangay sa kawalan.

Mga sigaw yan Ang mga naririnig ko. Binuksan ko ang aking mata at nagkakagulong tao ang nakita ko. Nakasalampak ako sa gitna ng daan may mga taong nagtatakbuhan at sila'y tumatagos lamang sa aking katawan.

Napatingin ako sa taas mga dragon ngunit imbes na pagasa ang dala ay takot ang hatid nito. Anong nangyayari? Bakit sila naging ganito?

Napatingin ako sa likod sumalubong sa aking ang nakakakilabot senaryo. Bundok ng mga patay tao at sa taas nito ay may tronong may nakaupo rin rito at halos kilabutan ako ng makita ang mukha nito. Di maari.

Pagmulat ko nasa loob na ako ng aking paaralan nasa great hall ngunit isang magarang upuan na pinapalibutan ng diyamante lamang ang natira sa loob. Ramdam ko rin mabigat ang tensyon sa paligid. Aalis na sana ako ng makarinig ako ng ingay na papunta sa aking kinaroroonan. Napasinghap ako ng makilala ang mga boses na yun. Nauna kong nakita ang sarili kong nakasuot ng damit ng di ko naisip na isusuot. I was wearing a hot red color dress which is very daring and it emphasized the shape of my body. I was also wearing bright red lipstick that made me look sexy. Oh gosh this is not me.