SİYAH&BEYAZ

19. " İyi ki doğdun "

Paragraflar arası yorumlar yaparsanız çok mutlu olurum ve oy vermeyi unutmayın lütfen seviliyorsunuz😍😌

★ ✮ ✰

❝ Oysa bir bilse; gülüşünün kıyısına sığınıp, bir ömür geçirebileceğimi..❞

/ Ali Lidar /

Sabah uyandığımda başını göğsüme koymuş, kollarını belime dolamış huzurla uyuyan adamla açtım gözlerimi.. Uzun bir süre onu izledim sessizce..Siyah yumuşacık saçlarında gezdirdim parmaklarımı.. Bana baktığında gördüğüm o aşk,o hüzün kalbimin tam derinlerine izini bırakmıştı ve kolayca göz ardı edilemezdi.. Geçmişte ne yaşadık bilmiyorum ama bana hep böyle bakacaksa bir ömür acı çekmeye razıydım..

Güneş ışıkları tüm odayı aydınlatırken daha fazla yatakta duramayacağımı hissettim.. Belime dolanan ellerini zorlukla çözüp , yavaşça yana doğru kaydım .. Kuzey'in başı yastıkla buluştuğunda homurdandığını duydum.. ama günlerdir uyumadığı için olacak ki derin bir uykunun esiriydi şuan... Eğildim ve yanağına narin bi öpücük kondurup geri çekildim hemen.. Yataktan kalkıp odada gezdirdim bakışlarımı.. Odada yatak ve bir koltuk dışında hiç bir şey yoktu... Banyoyu bulmak için odadan çıktığımda eş zamanlı Bahar'ın da bir odadan çıktığını gördüm..

"Günaydın.. sen de erkencisin bakıyorum" diyerek içten gülümsemeyle ona baktım.. Ama o karşısında beni görmeyi beklemiyor olacaktı ki, sesimi duymasıyla hızla bana dönmüş, şaşkın tavşan gibi gözlerimin içine bakıyordu..

"Hey , sen iyi misin? "diye sordum ona doğru adımlarken.. Elimi omzuna koyarak sarsdığımda anca kendine gelmiş olacak ki "Yenge ben... şey.." diye gevelemeye başladı bir çıktığı odanın kapısına,birde bana bakıyordu..

Bir anda aklına birşey gelmiş gibi "Günaydın yengelerin en güzeli, en tatlısı, en şefkatlisi ,en anlayışlısı.." diyerek sarıldı sıkıca.. Bu kız hep mi böyle dengesizdi yoksa bana mı özeldi? diye geçirdim içimden.. Benden ayrıldığında daha ağzımı açmaya fırsat vermeden koluma girerek merdivenlere doğru çekiştirmeye başladı beni .. "Baharcım bi durur musun , yetişemiyorum sana " dedim ve kolumu kurtararak merdivenlerin başında zorla durdurdum kızı.. " Ben odada hiç kıyafet bulamadım da yardımcı olur musun diyecektim ama senin bi acelen var gibi.." diyerek arkamızda kalan odaya kısa bir bakış atıp hızla Bahar'a döndüm..

"Yok ne acelem olacak sadece şey.." diyerek etrafına bakındığında "kahvaltı.. " diye heyecanla bana baktı ama hemen bakışlarını kaçırdı.."yani birlikte kahvaltıyı hazırlarız diye düşünmüştüm " dedi ,saçlarını ensesinde toplayıp eliyle kendine rüzgar yapıyordu.... Israrla bakışlarını gözlerimden kaçırmasından bir işler çevirdiğini anlamak zor değildi.. Üzerimdeki hastane kıyafetini işaret ederek " benim banyo yapmam gerek , günlerce uyumuşum ya koktum resmen " diyerek dudaklarımı büzdüm hüzünle.. "tamam yengecim sen benim odaya geç istersen , dolaptan gerekli olan herşeyi ala bilirsin sorun değil " diye gülümsedi sonunda.. Gözlerimle onu onayladığımda geri dönerek az önce çıktığı odaya doğru adım atmamla Bahar hızla kolumu çekerek önüme geçti.. "Iıı şey.. yengecim benim odam şu koridorun sonundaki oda." dedi mahçup ifadeyle..