SİYAH&BEYAZ

12.Nefes

"Nefesini hissetmek istiyorum,
gözlerini gardiyan dikmek istiyorum geceme..."

🌸❤️🌸

Karanlıktı... Soğuk... çok soğuk... Gözlerimi açmaya çalıştıkça su damlaları göz kapaklarıma ağırlık yapıyordu...Zorlukla gözlerimi açtığımda etrafım suyla kaplıydı...Boğuluyordum,nefesimi tuttum suyun yüzeyine çıkmak için kollarımı ve ayaklarımı hareket ettirmeye çalıştım ama sanki birisi ayağımdan sıkıca tutmuş,beni aşağıya doğru çekiyordu... aşağıya baktığımda okyanusun karanlığında kaybolmuş bi silüet gördüm..."Buradayım..." diye tanıdık bi ses yankılandı karanlık sularda...

soluk almada zorluk çekiyordum...bian önce suyun yüzeyine çıkmak istiyordum... boğuluyordum... soğuk su bedenimi esir almıştı... kollarım öyle halsizdi ki ,ne kadar çabalasam da sudan çıkamıyordum..hareket ettikçe sarmaşığın dikenleri kollarıma dolanıyor,tenime batıyordu..."Yıldız'ım burdayım ...hisset... burdayım.. "  tanıdık ses bir kez daha yankılandı kulağımda...elimde bi sıcaklık hissettim "Başaracaksın... yanlız değilsin Yıldız.... burdayım..."

Suyun yüzeyinden metrelerce aşağılarda, derinliklerde boğulurken ciğerlerim adeta oksijen için yalvarıyordu...ama ben yukarıya doğru çıkmaya çalıştıkça ayağıma dolanan sarmaşık beni karanlığa çekiyordu....okyanusun dibinde gördüğüm o silüet daha da derinlere çekilerek gözden kaybolmaya başladığında kalbimin sıkıştığını hissettim, tüm gücümle oraya doğru yüzmeye başladım...karanlık sular beni kendine çektikçe ciğerlerimdeki son nefesi de bıraktım... boğuluyordum... Soğuk tenimi keskin bıçak gibi kesiyor, gözlerim kapanıyordu...

siyah silüete yaklaştığımda elini bana uzattı   yüzünü göremiyordum....suyun keskin soğuğuna rağmen hissettiğim elindeki sıcaklık çok tanıdıktı..aniden beni kendine çekip kollarını belime sardı... dudaklarını suyun içinde bile susuz kalmış gibi çatlamış dudaklarımda hissettim.. ciğerlerim beklediği nefese kavuşmuş gibi tekrar canlandı....Huzura kavuşmuş gibi hissediyordum....Beyaz Karanlığın siyahına gömülmüştü ama mutluydu..huzurluydu....

Dudaklarımız ayrıldığında sadece gülümsemesini gördüm.... Kollarını bedenimden ayırdı...benden uzaklaşıyordu...bunu istemiyordum..."Yanlız değilsin.."  demişti...bırakamazdı...  korkuyordum..çok soğuktu...elini tuttum..."Bırakma.."diye haykırmak istedim ama yapamadım...tekrar boğulduğumu hissettim...okyanusun karanlık sularında olduğunu bir anlık unutan kalbim hızla çarpıyordu...başımı zorlukla salladım sımsıkı tuttuğum eli elimden kayıp gidecekken son gücümle ona yaklaştım ve kollarımı boynuna sardım....

Yüzünü görememiştim...ama nefesi son nefesimi verene kadar hissetmek istediğim tek nefesti...beni kendinden uzaklaştırmadı, aksine kollarını belime sararak bizi daha derinlere karanlığın içine doğru götürdü....arkamda bıraktığım suyun yüzeyinde parlayan hafif ışığa baktım... gülümsedim...ben ait olduğum yerdeydim...EVİMDE...

🌸❤️🌸

Dehşete düşmüş gibi gözlerimi açtığımda görüş açım bulanıktı..kalbim göğsümü delecek gibi atıyor, gövdem hızla enip kalkıyordu...nefes-nefese kalmıştım.. soluğum ciğerlerime yetmiyordu...Derin bir nefes almaya çalıştığımda sırtımda keskin bir ağrı kendini hatırlatmak ister gibi sızladı...Nerdeydim bilmiyordum....ama ciğerlerime dolan buram-buram yaz kokusu evimde gibi hissettiriyordu...görüş açım aydinlandiğinda elimi sımsıkı tutmuş, yatağın yanındaki koltuğa oturmuş, öne doğru eğilerek başını benim yastığıma koyarak uyuyan Kuzey'i gördüm...nefesi yüzüme çarpıyordu...okyanusun dibinde hissettiğim tanıdık o nefes...çok özlemişim...onu bu kadar yakından izlemeyeli,nefesini hissederek uyanmayalı çok uzun zaman olmuştu...