SİYAH&BEYAZ

7.Nasıl güvendim ben sana

"Güvenmek sevmekten daha önemlidir derler ya.."

"Hep sevdiklerimiz mi açar yaraları..Güvendiğimiz insanlar mı yıkar ruhumuzu.."

💜🌼💜

[ Kuzey duyduklarına inanmak istemiyordu ona güvenmişti..Gözlerinde gördüğü saf,masum kız çocuğuna güvenmişti.. Oğlunun annesine güvenmişti.. Düşmanından bi bebek doğuracak kadar mı dönmüştü gözü.. İntikam alacak diye küçücük canı nasıl oyuna kurban ederdi..]

Yıldız olayın şokunu atlatmaya çalışıyordu.. Kurşun sesleri kulaklarında yankılanıyordu hâlâ..Ama kendini toparlamaya çalıştı..Sinan'in yanına çöktü..Adam kollarıyla Bahar'ı sarmış, yüzünü saçlarına gömmüştü..Yıldız kızın buz kesmiş beyaz elini tuttu..Korku tüm bedenini sarsmıştı.. titreyen elleriyle kızın nabzını kontrol etti..

Yaşıyordu..Çok yavaş da olsa nefes alıyordu..Yaşaması mucize gibiydi..

"Yaşıyor.."diye bağırdı Yıldız mutlulukla...Kuzey şaşkınca kadının yüzüne bakıyordu..ne dediğini anlamaya çalışıyordu..ama transa geçmiş gibi dona kalmıştı..hiç bir tepki vermiyordu adam..

Yıldız karşısındaki bi ağaç gibi yıkılmış iki adama baktı..İkiside ölümü kabullenmiş gibi sadece susarak kıpırdamadan duruyorlardı..

Yıldız Kuzey'in yanına yaklaştı ve adamı kendine getirmek için bi tokat attı yüzüne..Kuzey tokadın etkisiyle irkildi.. gerçek dünyaya dönmüştü... Şaşkın ve dolu gözlerle Yıldız'a baktı.. Ambulansi beklerlerse çok geç ola bilirdi..

"Hadi topla kendini..Bahar için lütfen..hadi kalk kardeşini kurtaralım.."dedi adamın yüzünü şefkatle elleri arasına alırken..

"Arabayı ben kullanırım..Sen Bahar'i al.." dedi ve adamın cebinden arabanın anahtarını alıp dışarıya fırladı..

Kuzey kendini toplayıp kardeşini can dostunun kollarından kurtardı.. kucağına alıp arabaya koydu..Sinan da kendine gelmişti, göz yaşlarini silerek peşlerinden gitti..

Yarim saate kadar en yakın hastaneye gelmişlerdi..Bahar'i sedyeye yatırdılar.. Genç kızın durumu çok ağırdı..Acilde hemen müdahale edildi ve ameliyata alındı..

Bu ameliyat saatler sürmüştü..Bitmek bilmeyen bi gece.. ameliyathane önündeki sessizlik işkence gibiydi..

Hastane geldikten az sonra Mehmet bey ve Feride sultan da gelmişlerdi..Herkes korku ve endişe içinde doktordan gelecek bi habere tutunuyorlardı..

Sinan kapının önünde yere çökmüş, başını dizine koymuş oturuyordu..göz yaşlarını durduramıyor..elini kalbine bastırarak "Baharim beni bırakmaz..Sevdiğini bırakmaz ki.."diye sayıklıyordu..

Kuzey de genç adamdan farksızdı..

Saat 05:00e gelıyordu.Ama hala bı haber yoktu.Kuzey içerde bunaldığını hissedip Kendini dışarı atmıştı.Yıldız adamı kolidorda görmeyince peşinden bahçeye çıktı..Adam ona ne yapmış olursa olsun şuan kalbi onu yalnız bırakmak istemiyordu..etrafa göz gezdirdi..Adam ağaçların altındakı bankta oturuyordu..Yanına yaklaştı..Adam dolu gözlerini toprağa dikmiş..sessizce duruyordu.. Gözünden düşen bi kaç damlayı eliyle sildi.. Yıldız bu katı,sert adamın göz yaşlarını görünce elini kalbine götürdü..Onu o halde görmek canını acıtmıştı..Biraz daha öylece uzakta durdu.. Bugün herşeyi unutacak adamın yanında olacaktı..Bi kaç adım attı ve adamın yanına oturdu..