[ Kuzey kırmızı ışıklarla aydınlatılmış uzun dar koridoru geçip lavaboya doğru gitti.. Kadınlar tuvaletinin önünde durdu.. gördüğü manzarayla kafasından mermi yemiş gibi kala kaldı..]
💜🌸💜
Son bahara artık iyice yakınlaşmışken sırılsıklam Ağustos sabahlarından bitanesiydi.. Yağan yağmur damlalarının cam parçalarına vurdukça çıkan sesleri yağmurun sesiyle adeta bi melodi gibi uyum sağlıyordu..
Yıldız masmavi gözlerini bi kaç dakika tavana dikti ve öylece durdu..Sonra yatakta doğrulup camdan dışarıdaki manzarayı izledi.. Çocukluğundan beri yağmur sesini çok severdi.. Yiğit çoktan uyanmış beşiğinde garip sesler çıkarıyor, beşiğin üst kısmında asılmış Sinan'ın aldığı oyuncağa ulaşmaya çalışıyordu.. Yıldız miniği kucağına alıp camın önünde durdu ..Anne oğul bi süre dışarıyı izledi..Yiğit uyuya kalınca onu tekrar beşiğine koydu..
Banyoya gideceği sırada yatağın üstündeki bi paket dikkatini çekmişti..
Yıldız yatağa oturdu ve paketi kendine yakınlaştırdı.. Şaşkınca paketi incelerken yüzünde kocaman bi gülümseme oluştu..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üst kısımda Yıldızın lise zamanlarından beri sakladığı,ama babasının yırtdığı kitaptan kalan son sayfalar vardı..
Yıldız kutuyu dizlerinin üstüne koydu ve ipliklerle kaplanmış kutuyu iplerden kurtardı..Kutunun kapağını açınca gözünden düşen bi damla yanağından süzülüp kutunun üstüne düştü.. İçinde Yıldızın fotoğraf albümleri,birtane günlük,bi şiir kitabı, oğlu için aldığı ilk hediyye olan küçük çoraplar vardı..Veee en önemlisi annesinden ona kalan tek şey,annesinin fotoğrafı olan çerçeve...
Yıldız fotoğrafı öpüp kolları arasına aldı..Annesine olan özlemini gideriyordu sanki.. Fotoğrafa sarılarak yatağa yattı.. Gözlerini sıkıca kapatıp "teşekkür ederim.." dedi.
💜🌸💜
Flashback:
Kuzey o gece Yıldız'ın söylediklerini duymuştu;
"....birtane fotoğrafı vardı işte onu da baban yüzünden kaybettim.."
Sabah olunca Sinan'ı aradı..Sinan daha yatağından kalkmamıştı..uykulu gözleriyle telefonu açtı;
"Kardeşim.. Neredeysen tüm işlerini bırak Ordu'ya gidiyorsun.."
"Sanada günaydın Kuzey abiii.."dedi kafasını iki yana sallayarak..
"Bize gün aymaz bilmiyon mu oğlum.." Kuzey'in sert ses tonuyla Sınan yataktan hemen kalktı..
