Ellerinde çiçekler...Kapımda sırılsıklam...Kimdi bu?Deli gibi yağan yağmurun altında,gecenin bir yarısında...Hayal meyal bir şeyler görüyordum,koyu yeşil bir yağmurluk,her çeşitten bir demet çiçekle biri bekliyordu bahçe kapısında,beresi başında...N'oluyor dememe kalmadan üye olduğum bir yazı kampanyasından bildirimler gelmeye başladı patır patır.Elime aldım okudum gelen bildirimleri.
'Bir parçan' adlı kullanıcıdan;
Şiirlerin hüzün kokuyor...
Belki farklı kokular seni değiştirir.
Kapına bırakıyorum.
Bu sana yazdığım ilk ve son mesajdı...
Bir parçan adlı kullanıcı sizi engelledi
Biraz kafa yorduktan sonra bunun her şiirimi okuyup,yorum yağdırıp,arada halimi soran,kampanyalarda beni destekleyen kişi olduğunu hatırladım.Profilindeki çiçek fotoğraflarıyla pek dikkat çekmeyen biriydi,kız olduğunu düşünüyordum,o ana kadar...
Bir an içimden 'Ya Berk'se?Ya yine geldiyse?Benimle alay ederse?' diye geçirdim ve almamakta,canımı yakmamakta karar kıldım.Pencereden baktım o orada mı diye,ne bir ses vardı ne de bir iz.Hayal gördüm sansamda mesajlar hayal değil gerçek diye bağırıyordu.Acaba kızlar bana oyun mu ediyordu?Biri şaka mı yapıyordu?Kızlar olamazdı çünkü bilmem kaç kilometre uzaktaydılar benden ve onlarda dahil kimse benim gizli bir kimlikle şiir yazdığımı bilmiyordu.Ne aşağı indim ne de çiçekleri aldım,Berk'ti belli ki.Ne yaptığını zannediyordu kim bilir.Yatağıma girsemde gözüme uyku girmiyordu,yatakta bir sağa bir sola döndükten sonra koltuk deyneklerimle dolabımdan mp3'ümü çıkarttım.Şimdi tamdı işte,biraz müzik,azda merak hayatım kurgu filmiydi sanki.Ödüm kopuyordu Berk'i görürüm diye,ayrıldığımızdan beri ne ben eski ben oldum ne de o eski beni özledi.Bir senedir gelmiyordum bu şehire,o son sınıfı geçemediği için üniversiteye atlayamadı,gerçi bu da benim işime geldi ya.Sanki bir yerlerde hala daha ona olan aşkım vardı,kitaplarda aradım sayfalar sustu,kaleme aldım mürekkep bitti,gelene geçene sordum 'bilmem' dedi...Sanki ona karşı bir savaşım vardı,ondan habersiz...Tek taraflı...Nefret desen değil,sevda hiç değil.Bunun adı...Yaşanmış bir şeyin hafızanızdan yok olmasıydı,bir boşluktu,üç beş test kağıdıyla,iki şiirle doldurmaya çalıştığınız ve dolduramadığınız.
Ben o boşlukta boğuluyordum,her dakika...her saniye...Biri gelse de yardım etse,ya da çıkış yolumu gösterse belki çocukluğumla doldururdum o boşluğu,çıkamazsam nasıl dolduracaktım ki...Nereye dönsem bir karartı,bir yalan,bir hüzün belirtisi...Kendimi bilmediğim gerçeği görmediğim bir yerdeyim...Yapayalnız...Keşke şimdi gelse,gittiği gibi,birden...Kalbimin kapısını çarpıp çıktı belki ama şimdi çat kapı gelse,sorgusuz sualsiz.Kızmam,yalvarmam belki ama denerim...boşluğumu onunla doldurmayı.Hayallerimden tek kalan oydu,beraber kurduğumuz hayallerde,elimden çalıp Sahra'ya verirken içinde kendini unuttuğu hayallerde...Umursamazca alırdım kalbime sonu ne olursa olsun,yeterki...yeterki o benim tanıdığım Berk olsun,toprak koksun...(Fotoğraf bana aittir)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜNIŞIĞI🌌🌅
Chick-LitSÖZYAŞLARI kitabımın devamıdır!!! Gün ışığı karanlığı gizler,ihanete uğrayanlarsa kanayan yaralarını...Aradaki tek farksa hiç bir suçu yokken ihanetten geri kalanların yara alması...Peki ya gün ışığı o ihanetin yaralarına gönderirse ışınlarını,o yar...