HIDDEN DESIRE (COMPLETED)

ANG HULING PAHINA

"No. No. Don't say that Andie. Youre lying" naghuhuramentado na ang nararamdaman ko dahil sa hindi ko matanggap ang nalaman ko mula sa anak ko.

"Love, Please calm down. You need to calm down."

"Paano? Tell me. Tell me Gino kung paano ako kakalma."

"Ma, I'm sorry. I'm sorry. Hindi ko sinasadya. Lasing ako. Nagising nalang ako sa isang kwarto na hindi pamilyar sa akin."

"Gosh! You're just only 16 and a high school student, do you expect me to accept that mistake of yours?"

"We're home!" Napalingon lahat kami sa pintuan ng marinig namin ang sigaw ng anak namin

"Xander, dalhin mo muna sa taas ang mga kapatid mo" sabi ko

Naguguluhang mang tumingin sa amin si Xander pero pumayag din naman siya. "Ok, dad"

Pero dahil sadyang makulit si Xandria ay hindi ito pumayag na sumama sa taas kundi ay nagtanong pa siya kung anong nangyayari. " Wait, mom, dad? What happened to Ate?"

"Sumama ka nalang muna sa taas Xandria" hindi siya sinagot ni Gino kundi ay pinapasa na siya sa mga kapatid niya.

"But, dad. How could I do that if my Ate is crying. I want to know the reason."

"I SAID GO TO YOUR ROOM!" Lalapitan na sana niya ang ate niya ngunit napa-atras ito ng bigla akong sumigaw

"Yumi! Stop it. Tinatakot mo ang mga anak natin." Dahil sa takot ni Xandria sa sigaw ko ay napatakbo ito papalapit sa kayang kambal na umiiyak nadin ngayon.

"Shsss. Stop crying Xandria. Sinabihan kana kase hindi ka pa nakinig. Tahan na. Halika na sa taas." Pagpapatahan niya sa kambal niya

"Ano? Kukunsintihin mo na naman ang anak mo na iyan? Yan! Kung hindi mo kinukunsinte ang anak mo hindi mangyayari sa kanya yan.."

"Ma, wag niyo pong sisihin si dad. This is all my fault, because of my curiosity, it leads me to a wrong way. " Nagulat ako nang lumuhod ang anak ko sa harapan ko at tuloy tuloy na ang pag-agos ng kanyang mga luha.

Gusto ko siyang patawarin pero hindi ko magawa. Hindi ko matanggap kung bakit nangyayari ito samantalang alam ko napalaki ko siya ng maayos. Pero hindi ko alam. A kulang pa pala.

"Stand up. I don't want to hear it anymore."

"Love, patawarin mo na ang anak mo."

"Patawarin ko man siya pero hindi ko masisiguro kung mapapatawad ko ang sarili ko."

"What are you talking about?"

"Nagkulang ba ako? Nagkulang ba ako sa pangangaral sa mga anak natin kung bakit nangyari ang bagay na ito? Gino, 16 palang ang anak natin. Lahat. Lahat ng pinangarap kong maganda sakanya ay bigla nalang nasira ng dahil sa pagkakamaling nagawa niya. Ng dahil sa pagkukulang ko." Humihikbing paliwanag ko dito. Nakatingin lang sa akin si Andie.

Si Xander ay nakita ko na pababa ng hagdan at nakapagbihis narin.

"Love, don't say that. Hindi ka nagkulang. Everything happens for a reason. Just accept the fact. Just think about it, love this is a blessing from God."

"No. No. This is all my fault. I'm not a good mother that's why nangyayari ito."

"Love please." Napapailing nalang ako dahil hindi ko na alam kung ano ang sasabihin ko. Im tired. Pagod na pagod ako ngayong araw na ito.

Nakita ko ang paglapit ni Xander sa kanyang ate upang itayo ito. Ngunit patuloy parin siya sa pag-iyak. Kita kodin ang mga tanong sa mata ni Xander ngunit ng dahil sa wala siyang naiintidihan ay mas ginusto niya nalamang manahimik at patahanin ang kapatid.