CHAPTER TWELVE

71 3 0
                                    


Hindi ko nalang pinansin ang mga salitang binitawan ng estranghero na iyon kahit na patuloy itong pumapasok sa aking isipan. Wala la iyon, wala akong memorya na nakalimutan isa lamang iyong panlilito sa akin.

Naabutan ko si Ching na naglalakad palabas ng kanilang bahay mukhang tama ang dating ko isasabay ko nalang siya o kaya ako ang sasabay sakanya.

Ititigil kona sana ang aking sasakyan malapit sa tapat ng kanilang bahay ng makita kong palabas din si John sa kanyang sasakyan. Sakanya pala ang nakatapat na sasakyan sa bahay nila Ching, mukhang close nanga talaga sila noon pa at sadyang hindi ko lang alam yon.

Pero hindi ako natinag at bumaba dahil nangako ako sa sarili ko na manghihingi na ako ng tawa ngayon sa dalawa at mukhang sabay pa sila kaya di nako mahihirapan.

Nakita kong nagyakapan ang dalawa kaya diko na muna ito pinansin baka makasira ako ng moment nila pero ng lalapitan kona sana ay siyang pag sakay naman ng sasakyan nilang dalawa kaya sa huli di ko din naabutan. Sa school nalang siguro ako mag sosorry.

Sumakay nako ulit at nagmaneho papunta school baka maabutan Kopa sila sa parking lot at tama nga ako naabutan ko sila kaso mukhang mali na namn ang dating ko dahil parang mayroon silang pinaguusapan na napaka importante.

"Anong gagawin natin?" tanong ni Ching, kay John

"Anong gagawin?" John answer her a question

"Yes, about Yumi. " It's me again " You know her from the start right? " tila gulat ang nakita ko sa mga mata ni John sa tinuran ni Ching

"What are you talking about Ching?"

"Don't make excuses, I know you know her from the very beginning. Yung nagkabungguan kayo sinadya moyun para magkalapit kayo dahil alam mong nakita niya kaming magkasama ni kuya mo so you pretend na nagkabungguan kayo but the truth is sadya yun para ma divert sayo ang attention niya. Tama ako diba?" hindi na nakasagot si John sa sinabi ni Ching at ako ito naguguluhan sa mga nagyayari.

"Lower down your voice, Ching someone might hear you."

"Just tell me the truth. Everything. Nakokonsensya nako sa pagtatago ng mga bagay kay Yumi mula ng magkilala kami nagsisinungaling nako sakanya ayoko ng madagdagan pa iyon dahil lang sa nagpapanggap akong hindi ko kayo kilala ni Gi-an at accident lang ang nakita nya na magkasama kami" lalong gumugulo hindi kona maintindihan

"Please, sa bahay nalang natin pag usapan ito natatakot ako baka May makarinig saatin" pakiusap pa ni John na sinang-ayunan naman ni Ching

Lumapit ulit ako sa sasakyan at kunwaring kabababa kupang dito at nagpanggap na May kausap sa phone at nilapitan sila

"Yes po mommy. Uwi po ako maaga, ok po I love you" kausap ko kunwari sa cellphone

Nilapitan ko sila na tila nahihiya sa ginawa kagabi para di halatang May narinig ako

"H-hi, pwedi koba kayong makausap?" I asked them sa una nagkatinginan laman sila ngunit ng makabawi sa aking sinabi si John na ang sumagot sa akin

"Oo naman, ikaw paba? Lakas ka sa akin e" pinapagaan ni John ang mood naming lahat samantalang si Ching ay hindi makatingin

"Of course" Ching answer me

"Anong paguusapan natin? Aamin kanaba na crush moko?" John joked

"Asa ka! Alis kanga dyan, tabi!" pagbibiro kodin

Maaga pa kaya naglakad lakad muna kami papuntang likod ng school na lagi naming tinatambayan ni Ching noon.

"I'm sorry" Ching and I said in unison nagtinginan lamang kami pagkatapos ay natawa naman kami

HIDDEN DESIRE (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon