MYSTIQUE IN THE SIREN'S EYES

Chapter 2

Lucia's POV

Nang di na siya makita sa paningin ko. Nag simula na akong umkayat ulit sa Rock formations para makarating sa kabilang dulo. Habang umaakyat ako, nay nakita akong kumikinang na bagay, pag lingon ko napansin kong nadun ito sa kinaroroonan ni Lio kanina. Bumaba muna ako saglit at nilapitan ito upang matig-nan kung ano.

"Hala!" sabi ko sabay takip sa aking bibig.Isang perlas na kwintas, na kulay pink. Kay Lio ata to kaya naisipan kong isuot at ibalik sa kanya sa susunod naming pagkikita.

Binilisan kong umakyat sa Rock formations para na din makaabot sa bahay na di pa nakauwi sila Mama. Nang makababa ako sa rock formations, nagsimula ng umambon kay tumakbo ako pabalik sa bahay.

"Why are you so late Cia?" Enzo's arms where across his chest while looking at me with his strict eyes. Aamin ko , mas matanda ako sa kanya pero di ko parin mapigilan matakot. I grew up being sheltered at home. Sa school naman, palaging nakabantay si Enzo.

"I was looking for shells Enzo, You don't have to worry much. Besides, Look at me, I'm home safe and sound." I smiled at him, He smiled at me too.

"I'm just worried mom and dad would arrive and you're not yet home." He gave me a towel which I saw him holding earlier while waiting for me at the door step. I drape the towel around me and went inside.

The maids were already preparing our dinner which made my tummy grumble. Enzo chuckled when he heard it.

"Go to your room Cia, We'll have dinner when mom and dad are here already." He dismissed me and went ahead towards his room. Pumunta agad ako sa kwarto upang magbihis dahil medyo nabasa ako kanina sa ambon.

Humiga ako sa kama pagkatapos kong mag bihis, hinawakan ko yung kwintas at bigla nalang pumasok si Lio sa isip ko. Ngumiti ako at gumulong sa kama, ngunit naputol iyon ng may kumatok sa pinto.

"Lucia, Andito na ang mama mo iha, bumaba ka na raw diyan at kakain na kayo." Sabi ni Manang Amie, mayordoma naming sa loob ng 10 taon. Tumayo agad ako sa kama at pumunta na ng kusina.

Naabutan kong nag uusap si mama at si papa. Si Enzo naman ay tahimik na nag aantay sakin. Nang makitang dumating ako, mama smiled. I went to her and kissed her cheeks, pati narin kay papa.

They both came back from visiting a business friend. Halatang pagod si mama, but despite that I can surely tell she is still pretty. I inherited from her my facial features, Long hair, hazel brown eyes, small lips and a small pointed nose. Some may say para daw akong manika, but I beg to differ. Ayokong tinatawag na manika knowing I am a walking real life person.

"How was your day Cia?" sabi ni mama ng maka upo ako sa hapag.

"It was fine naman mom." Tumango naman si mama, at serve na agad yung mga maids naming.Pagkatapos ng Dinner naming, kanya kanya na kaming pumunta sa mga kwarta. Pero naisipan kong pumunta sa terrace kung saan makikita yung dagat at yung buwan.

Maliwanag yung buwan kaya di ko mapiligan na hawakan yung kwintas. Nung nahawakan ko yung kwintas, bigla ko nalang nakita si Lio sa isip ko na tumatawa siya ngunit mas nakaagaw pansin ay yung mga buntot niya naging paa at tumatakbo sa dalampasigan.

"Cia. A penny for your thoughts?" Napalingon ako kay Enzo ng makita siyang nasa tabi ko na nakatingin din sa dagat.

"May tanong ako sayo." Lumingon siya sakin habang nakahilig siya sa teressa.

"Ano yon?" Takang tanong niya.

"Do you believe Sirens exist?" Naka awang ang labi ni Enzo, at para bang walang masabi sa akin. Pero kalaunan ay natauhan din siya.

" I don't, pero may mga sabi sabi siya na may sirens na nakatira jan sa dagat nayan. Kaya ikaw pagnakakita ka ng isa umalis ka agad at baka masaktan kapa." Sabi niya sabay alis.

Di ko maintindihan bakit ganun nalang ang reaction niya, nagtanong lang naman ako. After how many minutes staring at the sea, na isipan kong pumasok na sa kwarto ko at matulog.

Pero habang nakahiga na ako di ko parin maalis sa isipan ang sinabi ni Enzo.

"Kaya ikaw pagnakakita ka ng isa umalis ka agad at baka

masaktan kapa." Ano kayang ibig niyang sabihin?