MYSTIQUE IN THE SIREN'S EYES

Chapter 15

Lucia's POV

Di ko alam kung bakit ba ito nangyari ngayon. I was pacing back and forth in the living room habang si Lio naman ay naka upo sa sala set which is kaharap niya si Enzo. Enzo was looking at Lio in a type of manner na parang may kasalanan ito sakanya.

"Enz, will you please stop it. You're making Lio nervous." My hands was on my hips while I was looking at him.

"what? Aren't you curious why Tita called him "anak" ?"

Kumunot ako ng nuong umupo sa tabi kay Lio, habang siya naman ay tahimik lang habang tumutingin sa kabubuan ng bahay.

"Lio, bakit ka tinawag na anak? Do you remember something or anything?"

"Huh? Bakit naman ako maka alala Cia kung di ko talaga siya kilala." Mahinanong sabi niya.

Kanina ng mahimatay si tita agad siyang binuhat ni Lio papunta sa bahay. Enzo, Mommy, Daddy and Tito Auturo was shocked to see tita being carried, pero mas lalong nagulat si tito ng makita niya si Lio, pero iba sa reaksyon ni tita kanina. Agad namang kinuha ni Tito si Tita sa bisig ni Lio.

Hanggang ngayon di pa rin nagigising si tita kaya ay nag aantay kami sa sala.

"Mag meryenda muna kayo." Napatingin kaming tatlo ng inilapag ni manang ang pagkain sa round table sa sala.

"Sige po." Ngumiti naman si Li okay mana kaya ay binalik din nito ang ngiti.

"San ka galing?" biglang tanong ni Enzo kay Lio kaya ay napatingin ako sakanya.

"Huh?" takang tanong ni Lio, habang hawak yung cookies na ginawa ni manang.

"May kakilala kang Clarice?" parang nag mamakaawang tining niya, Si Lio naman ay hindi makapagsalita. Wala akong magawa kundi ang tumingin sa kanilang dalawa. Yung Clarice ba ay yung babaeng iniibig ni Enzo?

Tumayo si Enzo ng napansin niyang di ata magbibigay ng sagot si Lio.

"Meron." Napahinto si Enzo ng marinig yun. Ako din ay biglang napaupo ng maayos.

"Nasaan na siya?"

"Meron, noon. Kaso bigla nalang din siyang nawala." Dagdag ni Lio kaya ay tumango lamang si Enzo at nagpasyang pumuntang kwarto niya sa taas.

Humarap ako kay Lio, habang siya naman ay nilalantakan yung cookies. Napatawa naman ako, akalain mo yun? Isda ay kumakain ng pagkaing tao.

"Ano?" both of his brow were shot up para bang nagaantay kung ano ang tatanungin ko sa kanya.

"may kilala kang Clarice?"

"Oo."

"Bakit bigla siyang nawala Lio?" Sumandal siya sa upuan at tiningnan niya ako.

"Sa oras na ang isang kagaya nami ay iibig sa isang katulad niyo, naglalaho nalang bigla na parang bula." Bigla akong natakot, baka kasi ay mahuhulog si Lio sakin chosss