MYSTIQUE IN THE SIREN'S EYES

Chapter 29

Lucia's POV

Nagising ako na nasa loob ng yate. Yung panahon ay naging makalma narin, pero mas lalong nakapagtataka kung bakit mag taong naka upo sa sofa naming. Dahan-dahan akong tumayo at naglakad upang tingnan kung sino iyon.

"You look at lot like your mom." Biglang sabi niya. "At katulad ka rin niya na gustong pumunta sa gitna ng karagatan makita lang ang taong mahal niyo." Tumawa siya ng mapait.

At sa wakas, nakita ko din ang kauuban niya. Isang maputing lalaki na kulay asul ang mata, na may matipunong katawan. Despite all of that, his rough features really attracted me the most. Para akong bata na nanunuri ng tingin sa taong to. Tanya ko ka edad to nila mommy.

"Of course, I look a lot like my mom. The genes duh." Masungit kong tugon. I saw how his face darken.

"Tsaka ano! Kailan man si mommy hindi naging fan ng dagat oy! She'd rather shop than spend her time at the beach!" Dagdag ko sakanya. Nakita ko naman na nakakunot ang nuo niya.

"You're mom even bought the land by the sea!" He shouted at me, standing from his seat. Bigla tuloy akong kinabahan. I remembered the phone call of my mom and my aunt. She bought the land just for Tita.

"She bought the land for my Aunt Cresia!" I shouted back. Mas lalo siyang naguluhan kung bakit iyon ang nasabi ko.

"You are lying! I saw with my own eyes the day she got married at the place we once love!" The nerve of this man.

"UMUPO KA NGA! Kairita kang gurang ka!" inis siyang umupo sa harapan ko. Such an old grumpy man.

He was staring at me kaya ay napatawa ako. Akala niya talaga anak ako ni auntie, well mom and aunt have the same features kaya ay di na ikapagtataka.

"So here's the tea, My mom and Aunt Cresia are twin sister. When you saw the marriage that day, that was my mom getting married with my dad. So basically you mistaken my mom as my aunt." Mahinahon kong tugon sa kanya.

Nakita ko naman na naliwanagan na siya sa pinag sasabi ko.

"So, where's your aunt right now? Is she married already?" Sunod sunod niyang tanong. Napatawa nalang ako, imagine being separated for 20 years, ganyan pa din siya ka curious kay tita .

"She's in Switzerland, And no she isn't married. Pero baka magpakasal na din ngayon. Umalis si mommy at dad papunta dun eh." Nakita ko naman siyang tumayo ka agad, at nag lakad palabas sa yate.

"Hoy! San ka pupunta! Wag mokong iwan dito tito! Di ako marunong mag maneho nito!" Nakita ko siyang lumingon sakin.

"pupunta ako Switzerland! Wag kang malikot dyan, akong bahala sayo" Sabi nya at agad tumalon sa yate. Pagkatalon niya ay agad naman umandar ang yate while the waves was pushing the Yacht to shore.

Pagkadating ng yate sa port, dun ko lang napagtanto na tapos na pala ang nangyari naming kay Lio. Namumuo na naman ang luha sa aking mga mata. Agad akong lumabas sa yate, nakita ko sila manang at Enzo na tumatakbo papunta sa gawi ko.

Yinakap kaagad ako ni manang.

"Lucia akala ko ano na nangyari sayo." Napahagulhol ako sa balikat ni manang at yinakap siya ng mahigpit. Pinatahan naman ako ni manang.

I wiped the tears away from my face and forced myself to smile. Nakita ko si Enzo na bumuntong hinga na may pag alala ang nasa kanyang mga mata.

"Manang pa sensya na po, pwede na po ba tayo umuwi?" Tumango lamang si manang at ni isa sa kanila walang nag tanong kung saan ako galing at kung ano ang nangyari.

Pagkadating ko sa kwarto ay agad akong humiga sa kama, di ako nag bihis dahil na rin sa pagod. Gusto kong matulog, pero kada pikit ng mata ko ay ang mukha ni Lio ang palaging lumalabas.

"Hayss Ba't naman ang bilis mong kinuha sakin Lio." Iyak na naman ang maririnig sa buong kwarto ko dahil na rin sa bigat at sakit ng aking naramdaman nakatulog na pala ako.