Ο Θρόνος

Κεφάλαιο XIII

Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ο θάνατος του Βασιλιά έγινε γνωστός και η Γαλλία άρχισε να θρηνεί για το χαμό του.Η κηδεία έγινε μέσα σε λίγες ώρες από το θάνατό του. Η Ροσαλία, η Λάουρα και η Ελίσα στέκονταν δίπλα από τη βασιλική οικογένεια. Ήταν οι μόνες υποψήφιες που είχαν απομείνει ,καθώς οι υπόλοιπες είχαν αποχωρήσει από το παλάτι πριν καν το άσχημο γεγονός γίνει γνωστό.

Δίπλα στον τάφο και απέναντι από τον Πάππα , ο οποίος έτυχε να βρίσκεται στην Γαλλία ευνοώντας την γρήγορη εκτέλεση της τελετής, βρίσκονταν οι δύο πρίγκιπες μαζί με τον εξάδελφό τους. Ο Λουδοβίκος δεν ήταν ικανός να συγκρατήσει τα δάκρυά του, ενώ ο Κάρολος διέθετε μια σκιθροπή έκφραση χωρίς να δείχνει έντονη θλίψη. Ο Καρλομάν στεκόταν δίπλα τους ανέκφραστος και σοβαρός ήταν στο ύψος του χωρίς να διαθέτει ούτε ένα ίχνος συναισθήματος. Τουλάχιστον έτσι κατάφερνε να δείξει. Είχε δει τόσους ανθρώπους να χάνονται από τη ζωή του, που πλέον απλώς πρόσθετε άλλον έναν στη συλλογή των χαμένων ψυχών.

Όταν η τελετή έφτασε στο τέλος της η Λάουρα αναφώνησε τις σκέψεις της <<Δηλαδή τώρα όποια καταφέρει να παντρευτεί τον πρίγκιπα Καρλομάν θα στεφθεί και Βασίλισσα.>> ένα μικρό χαχανητό ξέφυγε από τα χείλη της και εξαφανίστηκε μέσα σε δευτερόλεπτα. Ο νεαρότερος πρίγκιπας απομακρύνθηκε σπαράζοντας σε λυγμούς στην αγκαλιά του Κάρολου.

Η Ελίσα, όμως, δεν έδωσε σημασία σε κανέναν από αυτούς. Αντιθέτως, στάθηκε δίπλα στον Καρλομάν, ο οποίος είχε μείνει μόνος του μπροστά στον τάφο του Βασιλιά. Θρηνούσε. Πράγματι θρηνούσε, αλλά με τον δικό του τρόπο.

<<Δεν χρειάζεται να δείχνεις συνεχώς σκληρός.>> αναφώνησε, καθώς και εκείνη κοιτούσε τον τάφο <<Βρίσκεσαι σε μια τραγική κατάσταση και είναι απολύτως φυσιολογίκο να λυγίσεις.>> η φωνή της γλυκιά ήρθε και στάθηκε σαν παρηγοριά στα αυτιά του. Δεν περίμενε την απάντησή του, αντιθέτως τον άφησε μόνο του να θρηνήσει.

Τότε ένα δάκρυ κύλισε από τα μάτια του, ένα δάκρυ που πάλευε να κρατήσει τόσες ώρες. Δεν έπρεπε να δείξει αδύναμος.

~

<<Οι Βίκινγκ εξακολουθούν να επιτίθενται στις βόρειες περιοχές της Γαλλίας και μάλιστα τώρα που έγινε γνωστό ότι ο Βασιλιάς έφυγε από αυτόν τον κόσμο δεν πρόκειται να σταματήσουν. Τώρα είναι που θα προσπαθήσουν ακόμη περισσότερο να λεηλατήσουν τη χώρα μας. Πρίγκιπά μου πρέπει γρήγορα να δράσουμε οι Γάλλοι φοβούνται. >> ένας από τους συμβούλους στεκόταν όρθιος στο δωμάτιο με όλους να τον κοιτούν ανήσυχοι. Σκοπός του να προβληματίσει και να βρεθεί σε δύσκολη θέση ο Καρλομάν.

Ο ίδιος τον παρατήρησε σκεπτικός, περνώντας τα ακροδάχτυλά του μέσα από τα μαύρα μούσια του. Ένας ακόμη σύμβουλος ζήτησε να λάβει το λόγο και σηκώθηκε όρθιος κοιτώντας τον Καρλομάν στα μάτια. <<Ανησυχώ υψηλότατε. Λόγω του χαμού του πατέρα σας και μεγαλόπρεπου Βασιλιά μας, δυστυχώς είμαστε ευάλωτοι. Για αυτό εγώ προτείνω να επιταχύνουμε τις διαδικασίες για τη στέψη σας. Αυτό θα σας δώσει όχι μόνο περισσότερη ισχύ και σεβασμό σε πολλές αποφάσεις και θέματα, αλλά θα δώσει ελπίδα και θα καθησυχάσει τον λαό σας. >> υποκλίθηκε μπροστά του και κάθισε ξανά. Ο συγκεκριμένος ήταν ένας αρκετά ηλικιωμένος άνδρας ονόματι Άλφρεντ, σύμβουλος του Βασιλιά Λουδοβίκου και επιστήθιος φίλος του χαμένου Βασιλιά.

<<Σε ευχαριστώ πολύ Άλφρεντ για την διαπίστωσή σου, θα φροντίσω να πάρω τα ανάλογα μέτρα. Προφανώς και δεν θέλω οι πολίτες μας να φοβούνται εξαιτίας των Βίκινγκ. Ναι μεν είναι ένας σοβαρός κίνδυνος και θα φροντίσουμε να τον εξαλείψουμε, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να ζούμε με φόβο. Δυστυχώς, έδωσα το λόγο μου στον Βασιλιά πριν πεθάνει πως θα παραμείνω στο παλάτι μέχρι να αποκτήσω έναν διάδοχο. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν θα κάνω τα πάντα για να λυθεί... >>

Η πόρτα της αίθουσας χτύπησε, διακόπτοντας τον πρίγκιπα και ένας νεαρός έφηβος εισήλθε κρατώντας δύο γράμματα στα χέρια του. Το ένα προερχόταν από τον Μπέντζαμιν, ο οποίος ανέφερε πως κατάφερε να διασώσει αρκετούς τραυματίες, παιδιά και γυναίκες και πλέον γύριζε πίσω στο παλάτι.

Το άλλο όμως διέθετε αγγλική σφραγίδα, προερχόμενο από το Ουέσσεξ. Ο πρίγκιπας διάβασε το γράμμα και όταν έφτασε στο τέλος του γέλασε δυνατά σκίζοντάς τον στα δύο.

<<Πρίγκιπα μου τι συμβαίνει; >> ο Καρλομάν γέλασε και απάντησε με οργή.

<<Ο Αγαπητός Βασιλιάς του Ουέσσεξ θέλησε να μου δώσει βοήθεια λόγω των Βίκινγκ που εισβάλλουν στη χώρα μας και του χαμού του πατέρα μου. Θεωρεί πως η απόφασή μου να μην ενωθούν οι δυνάμεις της Γαλλίας και της Αγγλίας ήταν ένα μέγα λάθος και ο Θεός φρόντισε να μου το δείξει με γεγονότα. Δυστυχώς για εκείνον δεν υπάρχει περίπτωση όχι μόνο να τον υποστηρίξω, αλλά και να δεχτώ βοήθεια από το γελοίο αυτό πρόσωπο που αυτοαποκαλείται Βασιλιάς. >> σηκώθηκε όρθιος και χτύπησε τα χέρια του με δύναμη στο τραπέζι, καθώς η οργή του αυξήθηκε.

<<Μεγαλειότατε είστε σίγουρος πως αυτή είναι η κατάλληλη απόφαση; Ίσως θα έπρεπε να το σκεφτούμε ξανά, να το συζητήσουμε, να δούμε εάν... >>

<<Η απόφασή μου είναι οριστική και δεν πρόκειται να αλλάξει για κανέναν λόγο. Άλφρεντ σε παρακαλώ γράψε μια επιστολή για το βασίλειο του Ουέσσεξ, όπου εγώ ο ίδιος αναφέρω πως δεν δέχομαι τη βοήθεια τους. Θεωρώ πως το συμβούλιο έφτασε στο τέλος του για σήμερα, οπότε θα με συγχωρήσετε. >> αναφώνησε διακόπτοντας το συλλογισμό όλων και αποχώρησε από την αίθουσα. Ξαφνικά είχαν πέσει οι διπλάσιες ευθύνες πάνω του και δεν μπορούσε να ελέγξει τα συναισθήματα του ούτε την υπομονή του.