Κεφάλαιο XVIII

46 4 4
                                    

Την επόμενη ημέρα ακολούθησε ένα γλυκύτατο πρωινό. Τα πουλιά κελαηδούσαν ευχάριστα, τα σύννεφα δεν είχαν κάνει την εμφάνισή τους αφήνοντας τον ήλιο να λάμψει ανενόχλητος. Εκείνο το πρωί βρήκε τη βασιλική οικογένεια να αναπαύεται στη συντροφιά του βουνίσιου τσαγιού. Τα δύο πριγκιπόπουλα και ο εξάδελφός τους κρατούσαν συντροφιά ο ένας στον άλλο, μετά το κάλεσμα του Καρόλου.

<<Κάρολε, τι συμβαίνει και αποφάσισες να μας καλέσεις εδώ σήμερα;>> αναφώνησε ο νεαρός Λουδοβίκος ενθουσιασμένος, καθώς έπινε το ζεστό τσάι του. Όταν οι νεαροί πρίγκιπες είχαν ξυπνήσει εκείνη την ημέρα δέχθηκαν ο καθένας από ένας γράμμα στα δωμάτιά τους, ζητώντας την παρουσία τους στη συγκεκριμένη αίθουσα του παλατιού.

Επρόκειτο για μια αίθουσα γεμάτη με χρυσές λεπτομέρειες στους τοίχους, όπου ο Βασιλιάς και η Βασίλισσα έπιναν καθημερινά το πρωινό τους τσάι, με τη συντροφιά των παιδιών τους. Πριν πεθάνουν φυσικά.

<<Αγαπητά μου ξαδέρφια, φρόντισα από μεριάς μου για μια ευχάριστη έκπληξη που πιστεύω πως θα ικανοποιήσει πολλούς.>> χαμογέλασε και κάθισε καλύτερα στη θέση του, δίπλα στον Λουδοβίκο.

<<Σε παρακαλώ πολύ Κάρολε, έχω πιο σημαντικές υποχρεώσεις από το να ασχοληθώ με τα γελοία παιχνίδια σου, για αυτό ελπίζω να είναι σύντομη αυτή η έκπληξη που προετοίμασες.>> ο Καρλομάν είχε για άλλη μια φορά τη σκληρή του έκφραση αποτυπωμένη στο αψεγάδιαστο πρόσωπό του.

Ξαφνικά η πόρτα της αίθουσας άνοιξε απότομα, αποτρέποντας τον Κάρολο να απαντήσει. Η Ελίσα εισήλθε στον χώρο με σταθερό βήμα προκαλώντας την έκπληξη στο πρόσωπο του Καρλομάν. Είχε λάβει και εκείνη το ίδιο ακριβώς γράμμα. Ίσα που είχε προλάβει η Έμμα να φτιάξει να μαλλιά της νεαρής σε έναν ψηλό και σφιχτό κότσο, αφήνοντας εκτεθειμένο τον λαιμό της και φυσικά να βάλει λίγο χρώμα στα μάγουλα της κοπέλας.

<<Ελίσα επιτέλους!>> φώναξε ενθουσιασμένα ο ξάδερφος και την πλησίασε. Η νεαρή με τη σειρά της υποκλίθηκε βαθιά μη διακόπτοντας τη βλεμματική επαφή με τον μελλοντικό Βασιλιά. Ο συγκεκριμένος καθόταν στη θέση που στο παρελθόν καθόταν ο πατέρας του. Βέβαια το σκληρό του βλέμμα δεν θύμιζε τίποτα στον σαρκαστικό και αγαθό Βασιλιά.

<<Με ζητήσατε;>>αναφώνησε και ο Κάρολος χαμογέλασε έντονα. Την πλησίασε με γρήγορες κινήσεις και άγγιξε διακριτικά τη μέση της.

Ο ΘρόνοςWhere stories live. Discover now