Ο ήχος από σπαθιά να χτυπούν δυνατά γέμισε τον χώρο της παλαίστρας. Ο Καρλομάν απομακρύνθηκε μετά από ένα δυνατό χτύπημα και χαμογέλασε αγγίζοντας με την παλάμη του τον ιδρώτα στο πρόσωπό του. Ο χώρος ήταν ανοιχτός, χωρίς κάποιο σκέπαστρο, με έναν τεράστιο κύκλο να υποδεικνύει το σημείο, όπου πρέπει να παλεύουν οι άνδρες.
Οι δύο πρίγκιπες μάχονταν εδώ και αρκετές ώρες, ως τρόπο άθλησης αλλά και ποιοτικού χρόνου μεταξύ αδελφών.
<<Κάθε φορά είσαι και λίγο καλύτερος, αλλά δεν θα καταφέρεις ποτέ να φτάσεις τον μεγάλο σου αδερφό. >> αναφώνησε και επιτέθηκε ξανά στον Λουδοβίκο, χτυπώντας με δύναμη το σπαθί του.
<<Τουλάχιστον εγω διαθέτω γοητεία και ευγένεια, σε αντίθεση με εσένα που θυμίζεις αγρίμι σε κλουβί. >>γέλασε δυνατά, αφού τον απέκρουσε με δυσκολία και απομακρύνθηκαν ελάχιστα μεταξύ τους. Μπορεί να είχαν έναν σοβαρό τσακωμό όσον αφορά τον χαμό του πατέρα τους και ο Λουδοβίκος εξακολουθούσε να θρηνεί, αλλά δεν θα μπορούσε ποτέ να κρατήσει κακία στον μεγάλο του αδερφό. Άλλωστε χάρις εκείνον είχε εξελιχθεί στον νεαρό άνδρα που είναι τώρα.
<<Πραγματικά δεν ξέρω ποιος είναι καλύτερος!>> αναφώνησε η Λάουρα ενθουσιασμένη με το θέαμα που εξελισσόταν μπροστά της. Δίπλα στην ξανθιά οπτασία βρισκόταν και η Ροσαλία η οποία αρκέστηκε στο να νεύσει καταφατικά στα λόγια της νεαρής. Οι δύο κοπέλες μόλις έμαθαν πως οι πρίγκιπες εξασκούνταν στην πάλη έτρεξαν να τους παρακολουθήσουν και προς μεγάλη τους έκπληξη το θέαμα ήταν εξαίσιο, όπως το περιέγραψε η δεσποινίδα Λάουρα. Παρατηρούσαν με λαγνεία στα μάτια τους τους δύο πρίγκιπες. Το γεγονός ότι οι ίδιοι είχαν αφαιρέσει το πάνω μερος της ενδυμασίας τους, λόγω ελευθερίας κινήσεων τις έκανε να ενθουσιαστούν ακόμη περισσότερο.
Ο Λουδοβίκος διέθετε εφηβικό ,σχεδόν, σώμα, με ελάχιστους μυς να κάνουν την εμφάνισή τους, καθώς και ο ίδιος είχε ενηλικιωθεί πρόσφατα. Φυσικά κρατούσε το σπαθί περίτεχνα, όπως είχε μάθει τόσα χρόνια με τις ξανθές του μπούκλες να πέφτουν ελαφρά στο ιδρωμένο του μέτωπο. Από την άλλη ο Καρλομάν, είχε τη μορφή σκληρού πολεμιστή, οι μυς του ήταν μεγάλοι και το σώμα του γεμάτο σημάδια από μάχες, ενώ η πλάτη του δυνατή και γυμνασμένη. Στην κοιλιά του εξακολουθούσε να διαθέτει το πιο πρόσφατο σημάδι του, μόνο που τώρα είχε αρχίσει να επουλώνεται. Φαινόταν πως είχε αφιερώσει τη ζωή του στις μάχες και το αποδείκνυε συνεχώς με την εξαίσια χρήση του σπαθιού και την ορμητηκότητα στις επιθέσεις του.
YOU ARE READING
Ο Θρόνος
Historical Fiction[Ολοκληρωμένη] Δύο πρίγκιπες, ένας γάμος και μία δολοφονία. Όλοι επιθυμούν τον πολυπόθητο θρόνο ένας όμως θα είναι αυτός που θα φορέσει το στέμμα. Τα περισσότερα πρόσωπα της ιστορίας είναι πραγματικά τα γεγονότα όμως δεν αντιστοιχούν σε καμία περίπτ...
