ကျိန်စာများပျက်ပြယ်ပါစေသား(က်ိန္စာမ်ားပ်က္ျပယ္ပါေစသား)(Completed)

⚡Chapter (37)⚡

*Zawgyi*

အိပ္ရာကနိုးနုိးခ်င္း ဦးပိုင္အတြက္ရံုးထမင္းခ်ိဳင့္အဆင္သင့္ျပင္ေပးျပီး မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွ ျပန္ထြက္လာခ်ိန္တြင္ အိမ္ေတာ္ထိန္းမ်ားကို ဦးပိုင္အေၾကာင္းေမးၾကည့္ေတာ့ ဦးပိုင္ရံုးအေစာၾကီးထြက္သြားျပီဟု ျပန္ၾကားသိရသည္။ပတ္ထားေသာလက္ပတ္နာရီေလးကိုငုံ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မနက္၇နာရီခြဲသာရွိေနေသးသည္။ဦးပိုင္ရဲ့ရံုးက ၉နာရီမွတက္တာ မိုးသုခဘံု သိထားသည္။တစ္ေယာက္တည္းအေတြးေတြဝင္ေနရင္းနွင့္ ဦးပိုင္ အျခားတေနရာရာကိုဝင္စရာရွိလို့စံအိမ္ကေစာထြက္သြားတာေနမွာဟုသာ ျဖည့္ေတြးေပးလိုက္ရေတာ့သည္။ဦးပိုင္က မနက္ထမင္းခ်ိဳင့္မယူသြား၍ ေန့လည္စာစားခ်ိန္က်ရင္ေတာ့ သြားပို့ေပးရေတာ့မည္။

ထိုအေတြးနွင့္အိမ္အေပၚထပ္သို့ျပန္တက္လာျပီး အိပ္ရာေပၚ၌ သံုးနာရီေလာက္တစ္ေရတစ္ေမာျပန္အိပ္ေနလိုက္ေတာ့သည္။မနက္၁၁နာရီေလာက္ထိုးမွ အိပ္ရာျပန္နိုးလာျပီး ရံုးသြားရန္သင့္ေတာ္မည္ထင္ေလာက္ေသာ အျပာနုေရာင္Tshirtလက္ရွည္နွင့္ဂ်င္းပန္ျပာကိုသာတြဲဝတ္ဆင္လိုက္သည္။ ဦးပိုင္ေပးထားခဲ့ေသာအနီေရာင္မာဖလာေလးကေတာ့ မပါမျဖစ္မို့ လည္ကုတ္၌ေသခ်ာပတ္ျပီးထြက္လာခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။

ဘံုယူလာတဲ့ေန့လည္စာကို ဦးပိုင္ စားေလာက္မလားဆိုတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးနဲ့ေပါ့။

........................................................................................................

လူတစ္ေယာက္ရဲ့အက်င့္ဗီဇဆိုတာေဖ်ာက္ရခက္တယ္တဲ့။တဇြတ္ထိုး တေဇာက္ကန္း လူငယ္ပီပီေနတတ္ေသာသူတစ္ေယာက္ပီပီ မိုးသုခဘံု ဦးပိုင္၏ရံုးခန္းထဲသို့ ဘယ္သူ့ကိုမွခြင့္မေတာင္း၊တံခါးလည္းမေခါက္ဘဲ ဝင္သြားခဲ့မိသည္။ဒီကိစၥေလးဟာ ျပႆနာအၾကီးၾကီးထပ္ျဖစ္ေစလိမ့္မယ္ဟု ထင္မထားခဲ့ပါ။

"ဦးပိုင္!!.."

ေရွ့ဆက္ျပီးထြက္ဆိုရမည့္စကားလံုးမ်ားဆြ့ံအသြားသည္အထိ မိုးသုခဘံု အံ့ၾသသြားရသည္။ျမင္လိုက္ရေသာျမင္ကြင္းမွာ ေကာ္ဖီမ်ားေပက်ံေနေသာ ဦးပိုင္၏Coatအမည္းထပ္ထားေသာ ဘယ္ဘက္ရင္အံုကို နုိင္ငံျခားသူမေလးတစ္ေယာက္က တစ္ရွဴးနွင့္တယုတယသုတ္ေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။ဦးပိုင္နွင့္ ထိုဘိုမ၏မ်က္နွာမွာလြန္စြာနီးကပ္ေနေလသည္။ထိုဘိုမက ဦးပိုင္ကို ညိဳ့မ်က္ဝန္းမ်ားနွင့္စိုက္ၾကည့္ေနျပီး ေကာ္ဖီေပတာကိုသုတ္ေပးသည္မွာ တစ္ကမာ႓ေလာက္ၾကာျမင့္ေနေလသည္။