⚡Chapter (18)⚡

1.4K 133 20
                                    

*Zawgyi*

"Ring-Ring"

ည၁၁နာရီေလာက္မွ မိမိဟန္းဖုန္းမွထျမည္လာတာေၾကာင့္ ျပည့္စံု အိပ္မရေတာ့ဘဲ ဖုန္းရွိရာစားပြဲနားသို့ေလွ်ာက္လာမိသည္။ညဘက္ၾကီး သူ့ကိုဖုန္းဆက္သူမွာလံုးဝမရွိ။ကုမၸဏီနွင့္ဆိုင္ေသာဖုန္းမ်ားကလည္း ေန့ဘက္သာလာေလ့ရွိတာမို့ အခုဖုန္းျမည္လာသည္မွာ ျပည့္စံုအတြက္ ထူးဆန္းေနေတာ့သည္။

က်စ္..။ဘယ္သူ ဒီအခ်ိန္ၾကီး မူးမူးရူးရူးနဲ့ဖုန္းမွားဆက္တာလဲမသိဘူး။

ဖုန္းကိုယူကာ ဖုန္းScreenကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ Unknown contactျဖစ္သည့္ ဖုန္းနံပါတ္အစိမ္းတစ္ခု။ျပည့္စံုလည္း စိတ္ရွဳပ္ရွဳပ္နွင့္ ေခါင္းေပၚမွ ပြေယာင္းေနေသာဆံစအခ်ိဳ့ကို လက္နွင့္ဖြခ်လိုက္သည္။ထို့ေနာက္ အနီျမွားဘက္မွ အစိမ္းျမွားဘက္ကိုဆြဲကာ ဖုန္းကိုကိုင္လိုက္သည္။

"ဟယ္လို.."

သူေျဖလိုက္ေသာ္လည္း တစ္ဖက္မွျပန္မထူး။ဘာအသံမွလည္းမၾကား၍ ဖုန္းကိုျပန္ခ်ေတာ့မည္လုပ္တုန္း...

"ဟယ္လို.."

ဒီၾသၾသရွရွအသံၾကီးကို ျပည့္စံု သိပ္မွတ္မိတာေပါ့။ရင္ထဲအသည္းထဲထိကို မွတ္မိေနတဲ့အသံေလး။သို့ေသာ္ အနာေဟာင္းမ်ားကို ျပန္ေတြးမိျပီး ျပည့္စံု၏ေဒါသစိတ္မ်ားဟာ တဖန္နိုးထလာေတာ့သည္။

"ဖုန္းကိုမခ်လိုက္ပါနဲ့ စံု"

"ခင္ဗ်ား ကြ်န္ေတာ့္ကို ဒီအခ်ိန္ၾကီးဘာလာေနွာင့္ယွက္တာလဲ။ျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ဖုန္းနံပါတ္ကို ခင္ဗ်ား ဘယ္ကေနဘယ္လိုရတာလဲ.."

"ကိုယ္အခု ဘားတစ္ခုမွာ.."

"အဲ့ဒါဘာလုပ္ရမွာလဲ..."

"ကိုယ္ မင္းကို လြမ္းလို့ပါ.."

"ခင္ဗ်ား ေခြးစကားမေျပာနဲ့"

တစ္ဖက္မွျပည့္စံုေနာင္၏စကားေၾကာင့္ အရက္မူးေနသည့္သူ့၏မ်က္နွာကို ေရနွင့္ပက္ျဖန္းလိုက္သလို ခံစားလိုက္ရျပီး အသိျပန္ဝင္လာေတာ့သည္။

"မင္းဘာလို့ ကိုယ့္ကိုစိတ္ဆိုးေနရတာလဲ။အမွန္ဆို မင္းဘက္က ကိုယ့္ကို အရင္လမ္းခြဲသြားတာ စိတ္ဆိုးမယ့္ဆိုး ငါကဆိုးရမွာေလ.."

ကျိန်စာများပျက်ပြယ်ပါစေသား(က်ိန္စာမ်ားပ်က္ျပယ္ပါေစသား)(Completed)Where stories live. Discover now