ကျိန်စာများပျက်ပြယ်ပါစေသား(က်ိန္စာမ်ားပ်က္ျပယ္ပါေစသား)(Completed)

⚡Chapter (12)⚡

*Zawgyi*

"ကြ်န္ေတာ္ဝတ္ထားတာအဆင္ေျပရဲ့လားလို့ တစ္ခ်က္ၾကည့္ေပးပါလား အကိုထစ္ခ်ဳန္း"

ထစ္ခ်ဳန္းက ျပည့္စံုေနာင္၏ခႏၶာကိုယ္ကိုတစ္ပတ္လွည့္ၾကည့္ရွဳလိုက္ျပီး ေခါင္းညိတ္ေနသည္။

"အင္း..သိပ္ေျပတယ္ အခ်စ္"

ျပည့္စံုေနာင္၏အတြင္းစိတ္မွာ မေပ်ာ္ရႊင္ေနေသာ္လည္း အေျခအေနအရပ္ရပ္တို့ေၾကာင့္ မခ်ိသြားျဖဲျပံဳးထားရေလသည္။ရင္ထဲမွာ ေပ်ာ္မေနေသာ္လည္း မယ္မယ့္ကိုမလြန္ဆန္နိုင္ေသာေၾကာင့္၊မယ္မယ္ စိတ္ဆင္းရဲမွာစိုး၍ျပံဳးထားရသည္။မ်က္လံုးထဲမွာေတာ့ ဟိုတေန့က ကိုကို သူတို့၏ျခံေရွ့အုတ္ခံုေလးမွာ မိုးေရထဲတစ္ေယာက္တည္းေငးငိုင္ထိုင္ေန သည့္ပံုကိုသာ အျမဲျမင္ေယာင္ေနမိေတာ့သည္။

"ဒါဆို ေအာက္ဆင္းၾကမယ္ေလ..အခ်စ္"

"ဟုတ္ကဲ့.."

အျဖဴေရာင္လည္ဂတံုးတိုက္ပံုနွင့္ပန္းေရာင္ေတာင္ရွည္ပုဆိုးကို ဆင္တူဝတ္ဆင္ထားေသာေကာင္ေလးနွစ္ဦးဟာ အိမ္ေအာက္ထပ္သို့ ဆင္းရန္ေျခလွမ္းျပင္လိုက္သည္။အကိုထစ္ခ်ဳန္း၏မ်က္ဝန္းမ်ားထဲမွာေတာ့ သူ့ကိုခ်စ္ေသာအရိပ္အေယာင္မ်ားျပည့္နွက္ေနသည္ဟု ျပည့္စံုခံစားမိသည္။ သို့ေသာ္ သူတကယ္ခ်စ္တာ ပိုင္စိုးနိုင္ဟုေခၚေသာ ကိုကို့ကိုသာ။

ကိုကို့အေၾကာင္းေတြးေနေသာအေတြးမ်ားကို ဦးေနွာက္ထဲမွဖယ္ထုတ္လိုက္ျပီး အကိုထစ္ခ်ဳန္း၏လက္ေမာင္းကို သူ့လက္ေမာင္းနွင့္ခ်ိတ္လိုက္သည္။အကိုထစ္ခ်ဳန္း၏မ်က္နွာမွာလည္း ျပံဳးပန္းေဝေနေသာေၾကာင့္ သူလည္းအတတ္နိုင္ဆံုးျပံဳးထားလိုက္ေတာ့ သည္။

ဒီေန့က သူနွင့္အကိုထစ္ခ်ဳန္းတို့၏ အက်ဥ္းခ်ံဳးသာျပဳလုပ္ေသာမဂၤလာပြဲ။ နွစ္ဖက္မိဘမ်ားျဖစ္ေသာ မယ္မယ္နွင့္ဦးသီလက ျပည့္စံု၏ မဂၤလာပြဲ အက်ဥ္းခ်ံဳးလုပ္ခ်င္ေသာဆႏၵကိုလုပ္ခြင့္ေပးလိုက္သျဖင့္ အခုလိုသာ စီစဥ္လိုက္ေတာ့သည္။ျပည့္စံု၏စိတ္မွာ အလိုလိုDownေနတာေၾကာင့္ မဂၤလာပြဲကိုၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္လုပ္ဖို့ဆႏၵမရွိတာေၾကာင့္ပင္။ထို့ေၾကာင့္ အခုလို သုချမိဳင္စံအိမ္မွာတင္သာ သက္ဆိုင္ရာလူၾကီးမ်ားကိုေခၚျပီး လက္မွတ္ေရးထိုးပြဲကိုစီစဥ္ခဲ့ၾကသည္။