p.o.v. Zayn
Een paar uur later liepen we door de gangen van het hotel in New York. Harry, Anne en Louis namen de 4 persoonskamer en Niall, Liam en ik de 3 persoonskamer. Ik plofte neer op mijn bed en pakte mijn mobiel. Ik had een berichtje van Perrie!
Perrie: Hey Zayn, Ik heb net weer een concert gehad! Weer helemaal top! Zie je snel X
Zayn: Top lieverd, ik kan niet wachten tot ik je weer zie! XXX
Perrie: ik ook niet! hoe is het bij jullie? X
Zayn: Niet best… Nog steeds hetzelfde…
Perrie: balen… ik zie je snel Zaynie! X
Zayn: zeker weten, Per! XXX
Ik zag Perrie offline gaan. Ik zuchtte en stopte mijn mobiel weg. Ik miste haar enorm, we hadden elkaar al zo lang niet meer gezien… maar daar zal snel verandering in komen!
p.o.v. Harry
Ik hielp Anne met haar koffer op te ruimen. Onze hotelkamer was verdeelt in 3 kleine kamertjes. 2 slaapkamers en een keuken met een eetkamer en een woonkamer in 1. Anne liet zich achterovervallen op het bed. ‘gaat het?’ vroeg ik bezorgd terwijl ik naast haar ging zitten. ‘ik ben wet moe…’ zuchtte ze. Ik legde mijn hand op haar been. ‘je mag slapen als je wilt’ zei ik voorzichtig. ‘nee, ik laat jou niet alleen!’ lachte ze. Ik lachte en ging naast haar liggen. ‘je laat me niet alleen, ik kan naar je kijken’ lachte ik. ‘kijk jij naar me hoe ik slaap?’ vroeg ze verbaast. Ik voelde mijn wangen rood worden, ‘nee’. Ze gaf me een duw waardoor ik van het bed af viel. ‘sorry, kan ik er wat aan doen dat je zo schattig slaapt!’ zei ik lachend. ‘geef mij maar de schuld’ riep ze terwijl ze rechtop ging zitten. ‘dat hoor je toch!’ lachte ik. Ik stond op en ging naast haar zitten. Ik sloeg een arm om haar heen en keek haar aan in haar stralende ogen. ‘ik hou gewoon zo veel van je!’ lachte ik. Ze bloosde en daar werd ik blij van. Ze schoof een klein stukje dichter tegen me aan. ‘das pech voor jou’ zei ze zacht. ‘waarom?’ vroeg ik verbaast. Houd ze niet van mij? Was dit allemaal een grap? ‘want ik hou meer van jou!’ lachte ze. Ik zuchtte opgelucht en boog naar haar toe. ‘wat doe je?’ vroeg ze alsof ze een klein meisje was. ‘niets’ lachte ik. En ik drukte mijn lippen op die van haar. Ze glimlachte en legde haar hand in mijn nek. Ik duwde haar voorzichtig naar achter, waardoor ze achterover viel. Ze trok me mee en ik viel bovenop haar. Ik zette mijn hand op het bed zodat mijn gewicht niet op haar lag. We zoenden verder. Ik gleed met mijn handen naar beneden. Opeens stopte ze met zoenen. ‘Harry stop!’ zei ze. Ik stopte en keek haar vragend aan. ‘wat is er?’ vroeg ik. Ze kroop onder mij vandaan en ze ging aan de rand van het bed zitten. Ik kroop naar haar toe en ging naast haar zitten. ‘het is niet goed…’ zei ze. Ik keek haar onbegrijpelijk aan, ‘wat niet?’. ‘dat we zo ver gaan’ zuchtte ze. ‘sorry…’ zei ik en ik keek naar de grond. ‘geeft niet, ik deed zelf ook mee! Maar het voelt niet goed…’ zei ze. ‘dat wij samen wat hebben…?’ vroeg ik voorzichtig. ‘dat bedoel ik niet! Ik bedoel dat we nu al… zo ver gaan’ zei ze. Ik keek haar aan. ‘oke, dan doen we dat nog niet’ zei ik. ‘nog niet? Styles!’ ze stond op en ging voor me staan met haar handen in haar zij. ‘Harry Edward Styles!’ zei ze. Ik kon mijn lag niet inhouden en begon hard te lachen. ‘Harold!’ riep ze “boos”. Ik stopte met lachen. ‘ja mama, sorry mama’ zei ik. ‘goed zo!’ zei ze en omhelsde me. Ik gaf haar kusjes in haar hals. ‘harry…’ begon ze in mijn oor. ‘sorry’ lachte ik.
p.o.v. Louis
Ik zat alleen in de slaapkamer. Ik hoorde wat gelach van Anne en Harry vanuit hun slaapkamer. Ik zat op de rand van het bed, en staarde door het raam naar buiten. Het zon licht scheen op het bed. Ik keek naar het bed, het bed waar ik vanavond in zal slapen met Tessa. Als alles goed zou gaan… Stop Louis! Alles zal goed gaan! Je zal haar snel in je armen hebben! Het komt goed! Zei ik tegen mezelf.
Na een tijdje staren – en tegen mezelf praten – stond ik op en liep ik naar de keuken. Harry en Anne waren nog in hun slaapkamer. Ik besloot wat eten voor ze te gaan maken. Ik zocht door de keukenkastjes, maar vond bijna niets. Ik zuchtte en liep naar hun kamer. Ik klopte voorzichtig op de deur. ‘Harry? Anne?’ vroeg ik. ‘kom binnen, Lou!’ hoorde ik Anne zeggen. Ik opende de deur en ik zag dat ze op hun bed zaten, met al hun kleding nog aan gelukkig. ‘ik heb geen eten kunnen vinden in de kastjes…’ zuchtte ik. ‘o, balen…’ zuchtte Harry. Anne gaf hem een duw, ‘vreetzak!’. Ik lachte, ‘dat is Harry’. ‘en bedankt, maat!’ zei Harry sarcastisch. ‘graag gedaan!’ zei ik met een glimlach. Ik wilde net de kamer weer uitlopen totdat me iets tebinnen schoot. ‘oja, Harry heb je Anne al geïnformeerd over vanmiddag?’ vroeg ik aan hem. ‘wat is er?’ vroeg ze verbaast. Harry zuchtte en keek omlaag. Anne keek hem vragend aan, ‘harry?!’. ‘je kan vanmiddag niet mee naar Tessa’ zuchtte hij. Ze sprong meteen op, ‘WAT?!’ riep ze kwaad. Ze liep naar me toe en keek me kwaad aan. ‘waarom niet?!’ riep ze, ‘ze is mijn beste vriendin! Ik ken haar beter dan wie dan ook!’. ‘het is te gevaarlijk’ zei Harry die naar haar toe liep. Ze draaide zich naar hem om. ‘te gevaarlijk?!’ riep ze. ‘ja, we weten niet wie of wat ze zijn… straks pakken ze jou!’ zei hij. Ik zag zijn ogen vanaf hier stralen en hij keek heel lief en zorgzaam. ‘sorry… ik blijf wel bij je’ zei hij meteen. Ze glimlachte en omhelsde hem. ‘dankje Hazza’ zei ze. Ik voelde me het derde wiel aan de wagen en liep de kamer uit. Ik keek op de klok. Nog een paar uur totdat ik Tessa weer in mijn armen heb…
------------------------------------------------------------------------------------------
Hey allemaal!
Ik ben bang dat ik langzaam vast loop... Maar ik heb nog wat ideeën! Dus ik ga nog even verder! Als jij ideeën heb die je me wil laten weten (tips mogen natuurlijk ook), zet het dan in de reacties! Ik vind het leuk om reacties te lezen, en ik ben heel benieuwd wat jullie van mijn verhaal vinden!
XXX My
JE LEEST
Fireproof {VOLTOOID ✔️}
FanfictionLET OP!! DIT IS EEN VAN MIJN EERSTE VERHALEN! DUS HET IS NIET MEGA GOED! Als je op het punt staat om je leven te beëindigen, en er komt ineens iemand in je leven die om je geeft... Wat doe je dan? Je zou zeggen: met die gene mee gaan! Maar kan je zo...