Fireproof {VOLTOOID ✔️}

Hoofdstuk 31

Voordat dit hoofdstuk begint wil ik jullie bedanken voor alle votes en reacties! En natuurlijk voor alle reads! Dat doet me echt heel goed. Heel erg bedankt allemaal!
Xxx my
______________________________

P.o.v. Louis
Ik stond in de keuken en maakte het avondeten klaar. Ik maakte pasta carbonara. Tessa kwam de keuken in gelopen. 'Hey Skat' zei ze. Ik keek op en glimlachte meteen toen ik haar zag. 'Hey Babe' zei ik toen ik naar haar toe liep. Ik sloeg mijn armen om haar rug heen en zij legde haar armen in mijn nek en streelde de achterkant van mijn hoofd. 'Wat maak je?' Vroeg ze. 'Iets heel lekkers voor mijn fantastische gezin' grijnsde ik. Tessa bloosde en drukte haar lippen op de mijne. Mijn tong vloog al snel bij haar naar binnen.
Na een tijdje stopte Tessa en trok me mee naar de woonkamer. Ik had haar plannetje door en duwde haar op de bank. Ik kroop snel bovenop haar en zoende haar. Ik hing met mijn gezicht vlak boven die van haar. Ik schoof wat naar achter en gaf haar kusjes in haar nek die zich verplaatsten naar haar borst. Tessa liet een kreun en ik glimlachte. Net toen ik haar bloesje open wilde knopen ging de telefoon. Nee wacht, mijn mobiel! Ik zuchtte en kroop van Tessa af. Ik liep naar mijn telefoon die in de keuken lag en nam op zonder te kijken wie het was. (L=Louis H=Harry)
L: hallo?
H: hey Lou met mij
L: Harry! Waar ben je? Anne maakt zich enorm zorgen!
H: ik ben nog even bezig maar weet jij hoelang het rijden is naar Dublin?
L: daarvoor moet je bij Niall zijn!
Ik hoorde voetstappen heel snel van de trap af gaan. Vervolgd door voetstappen naar de keuken. 'Is dat papa?' Riep Stacie toen ze de keuken ik kwam rennen gevolgd door Rose.
H: wie hoor ik daar? Is dat Rose?
L: nee Harry, dat is je eigen dochter!
'Waar is papa?' Vroeg Stacie. 'Wacht even meis' antwoordde ik.
L: Harry wanneer ben je thuis? Hoelang gaat dat nog duren?
H: Niet lang! Ik ben nog heel even bezig en dan kom ik!
L: en harry?
H: ja lou?
L: bel nu meteen Anne!
H: kan jij t niet tegen haar zeggen?
L: harry kom op! Het is je eigen vrouw!
Stacie pakte mijn mobiel uit mijn handen.
S: papa?
H: stace? Zeg tegen mama dat ik zo naar huis kom!
S: nee! Dat zeg je zelf! Bel haar!
H: papa moet weer ophangen!
S: nee pap!
H: sorry schat, ik ben met een half uurtje thuis! Love you
S: hou ook van jou pap...
Stacie hing op en gaf de telefoon weer aan mij. 'En?' Vroeg Rose bezorgd. 'Hij is met een half uurtje thuis maar wilt mama niet bellen...' Zuchtte Stacie. 'Wil je naar huis?' Vroeg ik. Stacie haalde haar schouders op. 'Van mij mag het hoor' zei Rose. 'Ga anders mee, als mijn ouders ruzie krijgen, wil ik niet alleen zijn' stelde Stacie voor. 'Hebben je ouders vaak ruzie?' Vroeg ik. 'Heel soms... Maar dat is dan snel weer over. Maar als ze ruzie hebben wil ik daar niet bij zijn!' Zei Stacie. 'Oke, ik ga mee' zei Rose. 'Oke, komen jullie mee?' De meiden knikten.
Nog geen kwartiertje later belde ik aan bij het huis van Anne en Harry. Stacie en Rose stonden achter me. Anne deed open. 'Hey, wat doen jullie hier?' Vroeg ze verbaast. Stacie liep naar haar toe. 'Ik heb papa gesproken, hij is zo thuis' zei ze. 'Echt? Mooi! Kom binnen!' Zei Anna opgelucht. 'Ik ga maar weer, is het goed als Rose bij jou blijft?' 'Ja tuurlijk!' Zei Anne. 'Oke, veel succes' knipoogde ik. Anne glimlachte en ik liep weg.

P.o.v. Anne
Ik liep met Stacie en Rose naar de woonkamer. Stacie keek bang en gespannen. Ze ging op de bank zitten en Rose ging naast haar zitten. 'Willen jullie wat drinken' vroeg ik. 'Nee, we hebben net al op bij ome Louis' zei Stacie. 'Wat gaan jullie doen?' 'Wachten op pap...' 'Das voor Rose niet zo leuk hè' 'wat wil jij gaan doen Rose?' Vroeg Stacie aan Rose. 'Maakt mij niet uit, misschien een spelletje op de tablet?' Stelde ze voor. 'Ja!' Stacie sprong van de bank af en rende naar de kast en kwam terug met de tablet. Ze gingen samen een spelletje spelen.
Ik liep naar de keuken en keek op mijn mobiel. Ik had nog geen bericht van Harry gekregen. Maar hij kan elk moment thuis komen, gelukkig.
Na een kwartiertje de keuken te hebben schoongemaakt, hoorde ik een auto stoppen. 'Papa!' Hoorde ik Stacie roepen. Ik rende snel naar de voordeur, maar Stacie was me voor. Ze opende de deur. 'Ik heb een pakketje voor u' zei de postbode die voor de deur stond. Stacie pakte het aan, 'dank u'. Ze deed de deur weer dicht. 'Dat was pap niet...' Zuchtte ze. Ze gaf me het pakketje en ging weer bij Rose zitten. Toen ik het pakketje op de tafel had gezet hoorde ik de voordeur opengaan. Ik liep naar het halletje bij de voordeur om te kijken. 'Harry!' Harry sloot net de voordeur achter zich. 'Papa!' Stacie rende het halletje in en ging voor me staan met haar armpjes over elkaar. 'Wat is er?' Vroeg Harry. 'Waarom wilde je mam niet bellen?' Vroeg Stacie boos. 'Omdat ik bezig was en geen tijd had...' 'Geen tijd voor je eigen vrouw?' Onderbrak Stacie hem. 'Stacie, het is goed oke? Papa is ten minste weer thuis' pakte Stacies hand en we liepen naar de woonkamer. Harry volgde ons. 'Maar waar was je? En waarom belde je Lou wel en mij niet?' Vroeg ik. Harry en ik stonden tegenover elkaar. Stacie stond naast mij en Rose stond schuin achter Stacie. 'Ik moest wat vragen aan Lou, maar eigenlijk hoefde ik dag niet aan Lou te vragen want hij wist het toch niet. Ik had beter Niall kunnen bellen... Dat ik daar niet op kwam...' 'Verander nou niet van onderwerp! Waarom heb je me niet gebeld?' 'Omdat ik niets wilde verklappen' 'verklappen? Je gaat me nu toch niet vertellen dat je bezig was met een verrassing!' 'Is dat zo raar dan?' 'Ja, want waarom nam je Mark dan mee?' 'Omdat... Mark wist waar ik heen moest' 'dat wist je zelf niet?' 'Nee, kan toch' 'sorry Hazz, maar ik geloof niet veel van je verhaal' harry zuchtte, 'ik wil het best eerlijk vertellen, maar...' 'Dus je liegt dit wel allemaal bij elkaar! Waarom sta je te liegen tegen mij?! Ben ik zo erg? Ik ben gewoon bezorgd, maar dan hoef je niet te liegen!' Onderbrak ik hem. 'Anne laat me even uitpraten!' 'Is het nu opeens mijn schuld? Harry! Ik was enorm bezorgd! En jij loopt een lul-verhaal te vertellen! Zeg gewoon eerlijk waar je was!' De tranen sprongen in mijn ogen. Harry keek naar beneden en zuchtte. 'Oke, ik zal eerlijk vertellen waar ik was. Vanaf nu ben ik eerlijk, beloofd'. Ik zuchtte. 'Anne, ik was bij...'
_____________________________
Oeh cliffhanger! Hihi, sorry maar ik vond dit wel een leuk moment om te stoppen!
Nogmaals bedankt voor alle reads, comments en votes! Dat doet me echt goed, en dat geeft me weer zin om te schrijven!
Tanx allemaal!
Love you!