Fireproof {VOLTOOID ✔️}

Hoofdstuk 3

p.o.v. Liza

Na een tijdje kwam Harry terug met 2 kopjes drinken. Hij gaf er 1 aan mij, ‘ik hoop dat je van cola houd…’ zei hij met een big-smile. Ik keek nog steeds omlaag, ‘waarom heb je niet gezegd dat jullie morgen weg gaan…?’. Harry had dit duidelijk niet verwacht, hij keek me geschrokken aan, ‘wie heeft…’. ‘Liam…’ onderbrak ik hem. Harry keek omlaag, ‘ben je boos?’. ‘nee… maar waarom heb je dat nooit gezegd? Je kan alles tegen me zeggen! Echt waar!’ ‘ik wist niet hoe ik het moest zeggen… dus zei ik maar niets…’. Ik zuchtte en zei niets. ‘wil je met ons mee?’ ‘ik weet niet of dat zo handig is…’ zuchtte ik en ik stond op. ‘je hoeft niets te betalen! Je kan gewoon meereizen!’ zei Harry. Ik zette mijn kopje cola op een tafeltje en zuchtte. ‘het was gezellig, Harry… maar ik denk dat we ’t hierbij moeten laten…’ zei ik en ik liep de kamer uit. Harry pakte mijn hand, ‘dat hoeft niet…’. ‘weet ik… maar we weten bijna niets van elkaar…’ ik trok me zachtjes los. Ik liep de kamer uit en liep naar beneden. Harry rende achter me aan, ‘sorry dat ik t niet gezegd had… Ik wilde niet dat je weg ging als ik dat zou zeggen… sorry…’. Ik stond stil en draaide me om, ‘was je nu al bang om me te verliezen? Ik ken je nog maar net…’ ‘weet ik… maar op één of andere manier… Voel ik me anders bij jou… Ik voel dat ik mezelf kan zijn… Alsof ik je al heel lang ken…’. Ik bloosde, ‘dankje… dat heb ik ook bij jou… maar ik denk dat het beter is als jij je eigen weg gaat… net zoals ik…’. Ik liep naar buiten. Harry liep achter me aan en hielt me tegen, ‘kunnen we nog wel contact houden via sms?’ ‘tuurlijk!’ ‘mooi zo…’ zei Harry niet echt overtuigend. ‘Harry… Het licht niet aan jou! Ik vind je heel aardig… Maar we hebben allebei verschillende levens… En ik denk niet dat dat een goed idee is…’ zei ik om Harry gerust te stellen, maar het werkte overduidelijk niet. ‘Liza, kom je ete…’ liam kwam aanlopen, ‘je gaat toch niet weg, he?’. Ik haalde mijn schouders op. Louis kwam ook aanlopen, ‘Liza! Ik zocht je al! maar… je gaat toch niet weg?’. ‘ik denk ’t wel…’ zei ik uiteindelijk. Niet veel later stond heel One Direction buiten voor mijn neus om te vragen – eigenlijk smeken – of ik bleef. Niall keek opzij en schrok, ‘euh… jongens…?’ zei hij. Op dat moment kwamen er wat gillende meiden aanrennen. En op dat moment kwamen er 2 bewakers van de jongens naar buiten stormen en ons naar binnen trekken. ‘snel naar binnen allemaal!!!’ zeiden ze. Niet veel later stonden we allemaal binnen, terwijl er een horde van gillende meiden buiten voor de dichte deur stonden. Ik zuchtte, ‘nu moet ik hier zeker wel blijven… of niet?’. ‘ja! Jullie kunnen niet naar buiten!’ zei 1 van de bewakers. Ik zuchtte nogmaals. ‘blijft u dan gezellig eten, Mevrouw Liza?’ vroeg Louis wanneer hij overdreven boog. Ik lachte, ‘als jullie er zó op staan… oke dan!’. Louis ging weer normaal staan en juichte, ‘Yeah!’. We lachten en ik zag vanuit mijn oog hoek dat Harry het irritant vond dat Louis zo veel aandacht vroeg van mij. De jongens liepen naar de eetkamer en ik liep naar Harry toe, ‘kom je ook?’. ‘tuurlijk!’ lachte hij en hij pakte mijn hand. Samen liepen we naar de eetkamer.

Na het heerlijke eten liepen Harry en ik door het huis. Harry leidde me rond en ik was blij dat ik niet weggegaan was. We pratte veel en ik kwam er achter dat onze levens helemaal niet zo verschillend waren als ik dacht. We vonden dezelfde dingen leuk en toen hij een paar liedjes van hem en de rest van One Direction liet horen, klonk dat niet zo gek! Wat zeg ik? Het klonk geweldig! Dit had ik eerlijk gezegd nooit verwacht! Dat klinkt enorm zielig voor hun… maar het is wel zo. ‘ik ben de fans enorm dankbaar’ zei Harry ineens. ‘hoe bedoel je?’ vroeg ik, terwijl ik het met m eens was. ‘omdat ik je nu beter heb leren kennen… en als zij er niet waren, was je naar huis gegaan’ hij glimlachte naar mij en ik glimlachte terug, ‘ik ook!’. Ik zag dat Harry dat niet had verwacht. Ik glimlachte en pakte zijn hand. Harry glimlachte en kwam een stapje dichterbij. Op dat moment kwam Louis binnen, ‘hey! Ik zocht jullie al!’. Ik liet Harry’s hand los en Harry deed weer een stapje terug en we zuchtten. ‘wat is er, Louis?’ vroeg Harry lichtelijk geïrriteerd. ‘we hebben een verrassing voor Liza!’ zei Louis vrolijk. Harry keek hem vragend aan. Louis knipoogde naar hem. ‘oke… we komen al!’ zei ik zuchtend. Louis liep naar beneden. ‘sorry…’ zuchtte Harry. ‘kan jij toch niets aan doen!’ ik knipoogde naar hem en we liepen achter Louis aan. Louis stond te wachten in de gang en we liepen naar hem toe. We liepen met z’n drieën naar binnen en ik zag dat de rest van One Direction in de kamer stond en achter hun stond hun band. Louis ging naast Liam staan en Harry ging naast Zayn staan. Ik stond dus nu tegenover One Direction. ‘wat is hier aan de hand?’ vroeg ik verbaast. De drummer telde af vanaf 3 en hij begon te spelen. Ik hoorde aan de melodie dat het het lied “steal my girl” was, doordat Harry me die net had laten horen. De jongens begonnen te zingen en het klonk nog veel mooier dan op de cd. Toen kwam Harry’s uithaal en ik zag dat hij het met veel emotie zong. Hij had zijn ogen dicht. Ik kreeg bijna tranen in mijn ogen, zo mooi dat hij het zong. Niet veel later was het lied af en ik klapte hard, ‘omg!! Wat mooi!’ ‘met dit lied willen we vragen… wil je alsjeblieft met ons op tour?’ vroeg Harry terwijl ze allemaal hun handen samen vouwden en me smekend aan keken.

‘willen jullie me zo graag mee nemen op tour?’ vroeg ik verbaast. ‘ja!!’ riepen ze allemaal tegelijk. ‘op een of andere manier hebben we een speciale bant met jou!’ zei Louis. Ik glimlachte blozend, ‘dank jullie wel!’. ‘ga je mee?’ vroeg Harry. ‘oke dan!’ lachte ik. ‘Yeah!!’ riepen de jongens allemaal en ze omhelsden mij enthousiast.