Fireproof {VOLTOOID ✔️}

Hoofdstuk 14

p.o.v. Tessa

We liepen door het parkje. Daisy rende rond, maar bleef bij ons in de buurt. Anne en ik waren veel over elkaar te weten gekomen. Niet dat we bijna niets van elkaar wisten, maar we waren veel te weten gekomen over de laatste paar jaar dat we elkaar niet meer hadden gezien. Ik kwam er achter dat ze haar vader kwijt was geraakt. Hij was niet dood, maar hij was ontvoert en vermist. En ik vertelde over mijn school en mijn vriendinnen. Ik had veel vriendinnen, maar voor mijn gevoel was niemand van hun een echte vriendin. Ik kwam er ook achter dat Anne helemaal geen vriendinnen of vrienden had. En toen ik vroeg hoe ze ooit bij One Direction gekomen is, vertelde ze dat ze Harry per ongeluk tegen het lijf liep, en dat hij haar daar enorm dankbaar voor was. Ik denk dat het niet alleen dankbaarheid is, maar ook liefde. Maar dat hielt ik maar even voor mezelf. Het viel me wel op dat Anne veel over Louis vroeg. Ik wist eigenlijk niet waarom. Louis en ik waren goede vrienden, maar meer dan dat niet. Ik zou dat wel willen, maar hij vast niet…

‘daisy! Hier meisje!’ riep Anne, waardoor ik uit mijn gedachtes schrok. Daisy kwam vrolijk aanrennen en ging voor Anne zitten. Anne aaide haar en gaf haar een klein koekje die we hadden meegekregen van Preston. Ik glimlachte en keek toe. Anne ging staan, ‘down!’. Daisy ging braaf liggen. ‘omrollen!’ zei Anne. Daisy rolde om. Ik klapte, ‘brave meid!’. ‘up!’ zei Anne. Daisy sprong omhoog. Anne en ik lachte en aaiden haar. ‘anne?’ vroeg ik voorzichtig. ‘ja?’ zei Anne terwijl ze op stond. ‘wat vind jij van de jongens, nu je ze beter kent?’ vroeg ik voorzichtig. ‘het zelfde als wat ik van te voren van ze had verwacht!’ lachte Anne, ‘lief, aardig, grappig, en gewoon helemaal fantastisch! De perfecte vrienden van iedereen!’.  Ik lachte om haar antwoord. ‘waarom?’ vroeg ze. ‘ik weet niet… ik denk dat ik bang ben dat ze alleen bij camera’s en bij fans aardig doen enzo… maar dat ze dat verder helemaal niet doen’ zei ik, vlak nadat ik dat had gezegd had ik er al weer spijt van. ‘nee! Totaal niet! gelukkig!’ Anne knipoogde naar mij en sloeg een arm om me heen. We lachten en liepen gearmd door het parkje. Daisy rende rond en ontmoette andere honden en speelde daar mee.

Na een uurtje lopen door het parkje, liepen we naar mijn huis toe. Mijn ouders waren toch nog te werk, dus we waren toch alleen. We liepen door de straat waar mijn huis stond. We liepen een klein steegje in en we kwamen aan bij het tuinhek van mijn huis. Ik pakte de sleutel uit mijn zak en opende het hek. We liepen de tuin in en ik deed de poort achter Anne dicht. Anne had Daisy aan de riem gedaan, voor de zekerheid.

We liepen via de tuin naar de achterdeur. Ik pakte de sleutel weer en haalde de achterdeur van het slot af. Anne, ik en Daisy liepen naar binnen ik deed de deur achter ze dicht. Anne deed de riem bij Daisy los. Ik liep naar de keuken, pakte een bakje uit de la en deed er koud water in. Ik zette het bakje op de grond. Daisy begon te drinken. Anne ging op de bank zitten. ‘wil je wat drinken?’ vroeg ik. ‘ja, lekker!’ antwoorde Anne. ‘Cola?’ ‘hoe raad je het?’ lachte Anne. Ik liep naar de koelkast en pakte de fles cola. Toen Anne hier vroeger was wilde ze ook altijd Cola. Door haar ben ik min of meer ook verslaafd geworden aan Cola. Ik pakte 2 glazen en schonk de cola in. ik zette de fles terug in de koelkast en liep met de 2 glazen cola naar de woonkamer. Anne bekeek het huis. Ik zette de glazen op de salontafel bij de bank. Anne pakte 1 glas en nam een slok. ‘het is hier niets verandert, zeg!’ lachte ze. ‘klopt! Mijn ouders houden niet echt van verbouwen… ze willen het liever laten zoals het is!’ zei ik terwijl ik mijn Cola pakte. ‘ik heb dit zo gemist!’ zei Anne na een korte stilte. ‘wat bedoel je?’ vroeg ik onbegrijpelijk. ‘dit huis! Waar we samen zo veel in hebben beleefd!’ lachte ze. ‘klopt! Van poppen tot Playmobil!’ lachte ik. Anne lachte en knikte, ‘jep!’. ‘ik heb nog wat leuks!’ zei ik na een lange stilte. Ik stond op en rende naar de trap. Ik rende de trap op naar mijn kamer. Daar haalde ik een dvd uit mijn dvdrek en ik rende weer terug naar beneden. Half struikelend rende ik de trap af. Ik liep rustig naar Anne toe, terwijl ik op adem kwam. Ik gaf de dvd aan Anne. Ze bekeek hem met een grote grijns op haar gezicht. ‘This is us! Van de jongens!’ lachte ze. Ik knikte, ‘heb je die al gezien?’. Ze schudde nee,’ nee… Helaas niet… maar ik heb wel veel borden en alles gezien van de film!’. Ik pakte de dvd van haar over en liep naar de tv die bij de bank stond en haalde de dvd uit het hoesje. Ik deed de dvd in de zijkant van de tv, waar een dvd speler zat. Ik zette de tv aan en zette die op “DVD”. Ik liep met de afstandsbediening terug naar de bank en ging naast Anne zitten. Ik sloeg een arm om haar heen en de film begon.

Na ongeveer een uur en 45 minuten was de film af. Ik stond op en zette de tv uit. Anne stond op en rekte zich uit. Ik draaide me naar haar om en glimlachte, ‘wat vond je?’. ‘gaaf! Je ziet daar groot en deels hoe ze echt zijn!’ lachte ze. ‘groot en deels?’ vroeg ik verbaast. ‘ja, je ziet daar niet echt hoe ze met elkaar kunnen dollen…’ ‘nee, klopt… En kende je de liedjes?’ ‘bijna allemaal!’ lachte ze, ‘heb je alle cd’s van ze?’. ‘tuurlijk! Wie denk je wel niet dat ik ben?’ lachte ik. ‘haal die dan ff snel!’ lachte ze. Ik zuchtte en liep naar mijn kamer. Ik zocht rustig de cd’s – wat niet al te moeilijk was omdat ze op mijn cdspeler lagen – en liep terug naar de kamer. Tot mijn verbazing was de hele kamer donker. Anne had blijkbaar de gordijnen dicht gedaan. Ze was bezig met het verschuiven van de bank. ‘wat doe je?’ vroeg ik verbaast. ‘disco!’ zei ze alleen. Ik lachte en liep terug naar mijn kamer. Daar stond een grote disco lamp. Ik pakte die en liep weer terug naar beneden. Ik zette de discolamp op een kast en zette hem aan. Ik liep naar de cd speler die naast de tv stond. ‘welke cd?’ vroeg ik. ‘kies er maar 1!’ lachte Anne. Ik zuchtte en pakte mijn mobiel uit mijn zak. Ik sloot hem aan en ging naar mijn muziek. Ik zocht tussen mijn afspeellijsten en vond de gene die ik zocht. “1D all songs” had ik hem genoemd. Daar zaten – zoals de titel al zegt – alle liedjes van One Direction in. Ik klikte op het eerste liedje en zette hem op Suffle. Ik zette de radio hard en liep naar het midden van de kamer. “one thing” begon. Anne ging naast me staan en we begonnen gek te dansen. 

------------------------------------------------------------------------------

Hoofdstuk 14 weer online!!! 

Zoals ik bij het vorige Hoofdstuk zei: de school is weer begonnen, dus ik krijg steeds minder tijd voor het schrijven... Ik hoop dat jullie het niet te lang vinden duren, ik doe mijn best! 

Please Comment! :) 

XX My <3