Fireproof {VOLTOOID ✔️}

Hoofdstuk 4

p.o.v. Liza

Ik bleef tot ’s avonds 22:30 bij de jongens. We hadden een hele gezellige avond. We hadden een komische film gekeken en we lagen vlak. Ik kwam er achter dat Louis veel aandacht vroeg en dat Harry dat enorm irritant vond. Harry bracht me ’s avonds alleen naar huis. Hij vertelde mij dat ze morgen ochtend vroeg weg gingen, dus ik moest vroeg opstaan en dat ik klaar moest staan als dat ging lukken. We namen afscheid en zeiden welterusten. Ik liep naar de kamer van mijn moeder en zag dat ze al lag te slapen. ik gaf haar een nachtzoen op haar voorhoofd en liep naar mijn kamer. Ik kleedde me om en ging meteen naar bed. Ik vroeg me af hoe het zou zijn om met 5 beroemde jongens op tour te gaan en viel in slaap.

De volgende ochtend was ik vroeg wakker, wat nodig was als ik optijd klaar wilde zijn voor de tour. Ik pakte een koffer uit de kast en stopte al mijn kleren daar in. Ik rende naar de badkamer en pakte daar wat spulletjes uit de kastjes en stopte die ook in mijn koffer. Ik deed mijn koffer dicht en liep daarmee naar beneden. Ik legde mijn koffer op tafel en liep de keuken in. Tot mijn verbazing stond mijn moeder daar met een glas wijn. ‘moge mam!’ zei ik vrolijk. Ik pakte wat brood en at dat op. ‘moge! Wat doe jij hier zo vroeg? Meestal ben ik degene die vroeg beneden is!’ ‘ik ga vandaag met wat jongens mee op tour!’ zei ik alsof het niets was. ‘wat?! Waarom heb je mij dat niet verteld?! ‘zei ze kwaad. Ze liep boos op me af en pakte me bij mijn keel. ‘ik ben je moeder! Je moet alles met mij overleggen! ALLES!’ riep ze kwaad. Ik probeerde me los te krijgen. Uiteindelijk kreeg ik mezelf los en deed ik een paar stappen naar achter. Ze liep achter me aan en gaf me een harde duw. Ik viel op de grond. ‘mam! Doe normaal!’ riep ik terwijl ik naar achter kroop. ‘ik?! Jij moet normaal doen! Je overlegt ineens niets meer met mij!’. ze tilde me op bij mijn kraag en gooide me over het aanrecht heen. Er stonden veel flessen op het aanrecht die allemaal kapot gingen toen ik daar langs vloog. Ik viel van het aanrecht af en lag op de grond tussen allemaal glasscherven. ‘mam! ff dimmen! Je zit aan de drugs! Ik ben je dochter! Je enige familie lid!’ zei ik met tranen in mijn ogen. ‘ben je je vader nu al vergeten?! Die lieve man die alles voor ons doet!’ mijn moeder huilde. Ik stond op en rende naar de kamer. Op een bijzettafeltje lag mijn telefoon. Ik pakte hem en belde meteen 112. Mijn moeder liep wankelend van de drugs en alcohol achter me aan. ‘hallo? Met het alarm bureau, wat kan ik voor u doen?’ hoorde ik een vriendelijke stem vanuit de andere kant van de lijn zeggen. ‘hallo? Mijn naam is Liza Gorbas! Ik heb nu een politie en een ambulance nodig!’ riep ik. ‘rustig alstublieft! Wat is er aan de hand?’. mijn moeder was ondertussen bij mij gekomen en probeerde de telefoon bij mij weg te krijgen, maar ik hield hem vast en rende naar mijn kamer. Ik deed de deur op slot en ging er tegen aan op de grond zitten. ‘mijn moeder heeft enorm veel drugs op en valt me aan!’ riep ik met tranen in mijn ogen. ‘we komen er meteen aan! Zijn er gewonden?’ zei de vrouw. ‘ik heb glas in mijn rug en in mijn armen en mijn moeder heeft enorm veel drugs op… maar verder niet!’ antwoorde ik. ‘oke! We komen er aan! Mag ik je adres?’ vroeg de vrouw. Ik gaf het adres en hing op. Nu nog even vol houden. ik hoorde dat mijn moeder aan de andere kant van de deur stond. Ze bonkte en sloeg hard op de deur. ‘kom naar buiten jij! Ik ben nog lang niet klaar met jou!’ riep ze. Ik bleef zitten en zei niets. ‘Liza! Kom nu naar buiten!’ riep ze kwaad. Ik wilde net wat zeggen, maar toen hoorde ik de sirenes van de politie en van de ambulance. Mijn moeder hoorde dat ook, ‘Liza! Wat heb je gedaan?!’. ‘voor je eigen best wel!’ riep ik terug. Ik hoorde dat er mensen het huis binnen kwamen en ik hoorde mijn moeder schreeuwen, ‘ga mijn huis uit! Nu meteen!’. ‘Liza! Wat doe je me aan?!’ riep ze en ik hoorde iemand vallen. Niet veel later klopte er iemand rustig op mijn deur, ‘Liza?’. Ik stond op en deed open, ‘ja, dat ben ik!’ zei ik terwijl ik mijn tranen weg veegde. Er stond een man voor me die een hand op mijn schouder legde. Hij had een politiepak aan en keek aardig, ‘je vader moet mee naar het ziekenhuis… en daarna waarschijnlijk naar een opvang. Kan je misschien ergens anders wonen?’. ‘ja! Ik zou met vrienden gaan touren’ antwoorde ik. ‘dat is dan geregeld. Kan je nog even mee lopen naar buiten voor een verklaring?’ ‘tuurlijk!’ ik liep met hem mee naar buiten waar wat mensen stonden te kijken. De ambulance was al weg, er stond nu alleen nog maar een politie auto. De man gaf me wat papieren die ik moest invullen, en dat deed ik. De man bedankte mij en reed weg. De mensen die naar ons stonden te kijken liepen weg en ik zuchtte opgelucht. Ik wilde net naar binnenlopen totdat iemand mijn arm pakte. Ik schrok me rot en ik draaide me met een ruk om. Ik zuchtte opgelucht toen ik zag dat het Harry was. ‘Harry! Man ik schrok me dood!’ zuchtte ik. ‘sorry Liza… dat was niet mijn bedoeling! Echt niet!’ zei Harry bezorgd. ‘rustig maar! Zo erg is ’t ook weer niet!’ lachte ik. We omhelsden elkaar en lachten. ‘wat was hier aan de hand?’ vroeg Harry toen we elkaar los lieten. ‘niets ernstigs… mijn moeder deed raar…’ zei ik alsof er niets aan de hand was. ‘weet je het zeker? Ik hoorde glas breken en geschreeuw!’ zei Harry half overstuur. ‘heel zeker! Maak je maar geen zorgen!’ zei ik geruststellend. ‘goed dan… Klaar voor vertrek?’ vroeg hij. ‘ja! Helemaal!’ lachte ik. Ik pakte mijn koffer van binnen en sloot af. Binnen in het huis stond niks om mee te nemen. Harry en ik liepen naar het huis van de jongens. Er stonden 2 grote tourbussen voor de deur. Er stonden veel gillende fans bij het huis die achter dranghekken stonden. De bewakers hielpen Harry en mij door de fans heen naar binnen. Louis, Liam, Niall, Zayn en nog wat bewakers stonden binnen al op ons te wachten. ‘zo, we zijn compleet!’ lachte Zayn. ‘oke, wie in welke bus?’ vroeg Louis. ‘jullie in de ene bus, en wij in de andere?’ stelde een bewaker voor. ‘prima!’ zeiden wij en we liepen nar bus 1. De bewaking ging naar bus 2. We stapten allemaal in en niet veel later reden we weg.