Fireproof {VOLTOOID ✔️}

Hoofdstuk 21

p.o.v. Anne

Het was tijd, de jongens gingen naar Tessa en ik mocht niet mee. We liepen met z'n allen naar buiten. Harry had een arm om me heen geslagen. We keken hoe iedereen instapten en zwaaiden. Louis was enorm gespannen, en dat kon je duidelijk zien. Harry en ik zwaaiden ze uit en wensten ze succes. 'breng haar terug naar mij!' zei ik voordat de deur dicht ging. Ze glimlachten en reden weg. Ik kreeg tranen in mijn ogen. Eigenlijk was ik enorm boos dat ik niet mee mocht, maar ze hadden uitgelegd waarom niet, en dat begreep ik wel. Harry veegde mijn tranen - die blijkbaar over mijn wangen rolden - weg en omhelsde mij. 'kom' zei hij in mijn oor en hij liet me los. Ik keek hem vragend aan. 'waar wil je heen dan?' vroeg ik verbaast. 'kom nou maar!' zei hij met een grijs op zijn gezicht. Ik werd er een beetje bang van. Hij liep naar om het hotel heen en ik volgde hem. Hij schudde een beetje met zijn hoofd zodat zijn haar weer goed lag. Ik glimlachte, op de een of andere manier kreeg ik daarvan een warm gevoel van binnen. Ik pakte zijn hand en ging dicht tegen hem aan lopen. Hij glimlachte en liep verder. We kwamen aan bij een kleine parkeerplaats. Er stond daar een mooie witte auto. Mijn mond viel open en ik stopte met lopen. 'o...m...g...' zei ik vol bewondering. 'dat is mijn auto' lachte Harry. Ik keek hem verbaast aan. 'dat meen je niet!' zei ik. Hij lachte, 'toch wel, moppie!'. Hij sloeg een arm om me heen. Ik glimlachte naar hem. We wilde net naar de auto toe lopen, totdat er allemaal pers op ons af kwam rennen. 'Harry ben je klaar voor je tour?' 'Harry waar zijn de andere jongens?' 'Hebben jullie een relatie?' 'Harry waarom hebben we al dagen niets meer van je gehoord?' werd er allemaal geroepen. Ik keek om me heen en zag overal pers die foto's maakten. Harry trok me door de menigte heen. Er werden ook veel vragen aan mij gesteld, maar die verstond ik amper. En Harry trok me al mee voordat ik kon antwoorden. We kwamen eindelijk aan bij de auto. Harry trok de deur open en liet me instappen. Ik ging zitten en hij deed de deur weer dicht. Ik zuchtte, 'wat een ellende'. Harry liep tussen de menigte door naar de andere kant van de auto en stapte ook in. Toen hij zijn deur dicht had deed hij die meteen op slot. Hij ging wat onderuit zitten en zuchtte. 'dat hebben we ook weer gehad...' zei hij. Ik glimlachte, 'dat is roem, toch?'. Hij keek me aan met een serieuze blik -nooit verwacht dat ik deze blik ooit bij hem zou zien -. 'noem het please geen roem!' zei hij serieus. 'sorry' zuchtte ik. Hij zuchtte en startte de motor. Hij deed zijn gordel om en we reden weg.

p.o.v. Tessa

Ik werd wakker van de achterklep die open getrokken werd. Ik besefte me dat ik nog steeds in het busje lag, met mijn armen op mijn rug gebonden. Bij de achterklep stond Jack, hij keek me aan met een treurige blik. 'kom' zei hij zacht. Ik stond op en liep naar hem toe. Ik klom zelf uit het busje en ging bij hem staan. Hij deed de achterklep weer dicht en pakte mijn arm zacht vast en trok me zachtjes mee. Ik vond dit wel fijn. Meestal nam Justin mij mee, en hij deed dat altijd hardhandig. Maar Jack deed tenminste rustig aan. Ik voelde me weer een beetje gerespecteerd. Oke Tessa, stop! Ze hebben je ontvoerd en martellen je, en jij voelt je gerespecteerd?! Doe normaal! Dacht ik bij mezelf. Ik schudde de gedachten over het respecteren weg en concentreerde me weer op wat er nu gebeurde. We liepen naar een grote ijzeren deur. Jack opende die en we liepen naar binnen. Ik keek rond, het was een normale kamer. Er stond een bank en er lag een vloerkleed, er stond een kast en er waren wat ramen. 'ga maar even zitten' zei Jack zacht. Hij liet me los en ik liep naar de bank toe. Ik ging rustig zitten en wachtte af.

Justin kwam de kamer binnen en liep naar Jack toe. Ze begonnen te overleggen, maar ik kon het niet horen. Ik keek om me heen, maar mijn gedachten ging naar Louis, en wat ze van plan waren. Na hun korte gesprek of overleg liep Jack naar mij toe. 'wat gaat er gebeuren?' vroeg ik bang. 'niet praten met haar!' riep Justin terwijl hij de kamer uit liep. Jack gebaarde dat ik moest opstaan en dat deed ik dus ook. Hij pakte mijn arm zachtjes vast en ging vlak achter me lopen. 'we gaan naar een steegje... daar hebben we afgesproken met Louis' zei hij zacht in mijn oor. Mijn hele gezicht klaarde op en ik wilde een gat in de lucht springen, zo blij ik was. 'ssst' zei Jack er nog achteraan. 'dankje' fluisterde ik terug. We liepen door de gang naar een andere kamer. Jack en ik liepen naar een kleine deur. Jack begeleidde me daar naar toe en opende de deur. Er stond een bed in en een raampje. 'rust maar wat uit' zei hij. 'en louis dan?' vroeg ik verbaast. 'dat duurt nog een uurtje' zei hij. Ik knikte en liep naar het bed. Ik ging rustig liggen en viel al snel in slaap. Het laatste wat ik hoorde was de deur die Jack dicht deed.