p.o.v. Liam
Louis liep ijsberend door de kamer. We waren nog steeds in Tessa’s huis. ‘wat moeten we tegen haar ouders zeggen?’ vroeg Anne opeens. Ze stond met Harry voor het raam. Het was een rustig dorpje, dus er was bijna niemand die hier langs kwam. Harry stond achter Anne en had zijn armen om haar heen geslagen. Anne was een beetje bijgekomen. Ze had nog rode ogen van het huilen, maar ze huilde al niet meer. ‘dat is al geregeld!’ zei Zayn die zat te whatsappen op de bank. ‘wat dan? hebben jullie gezegd dat ze ontvoert is? Dan worden ze echt gek!’ riep Anne die helemaal in paniek raakte. ‘rustig maar!’ zei Harry. ‘we hebben haar ouders al gevraagd of ze mee mocht met ons op tour…’ zuchtte Louis. ‘wanneer?’ vroeg Anne met grote ogen. ‘vorige week ergens…’ zei Niall. ‘en dat vertellen jullie mij niet?’ vroeg ze wat boos. ‘Het was een verrassing voor je, Anne!’ zei ik. ‘echt?’ Anne keek Harry met een glimlach aan. ‘ja, maar nu…’ zuchtte Harry. Anne gaf Harry een zoen op zijn wang. ‘alsnog! Als we haar weer terug hebben, blijft ze mij me!’ glimlachte Anne. ‘ALS we haar terug krijgen…’ zuchtte Louis. Niall gaf Louis een tikje op zijn arm. ‘niet zo negatief! Het komt goed!’ zei hij. Louis zuchtte.
Opeens ging Louis mobiel af. Anne rende meteen naar hem toe en ging naast hem op de bank zitten. ‘is dat Tes?’ riep ze. Louis pakte meteen zijn mobiel. ‘whatsappje!’ riep hij. We stonden allemaal op en liepen naar hem toe. ‘van Tes!’ riep Louis blij. Hij opende hun chat. ‘een filmpje…’ zei hij wat minder blij. ‘laat zien!’ riep Naill meteen. Louis klikte het filmpje aan en keek gespannen.
|::| Het filmpje begon. Je zag Tessa, vast gebonden aan een dikke, houten paal. Ze zat op de grond, op haar knieën. Haar hoofd hing naar beneden en er lag een klein plasje water bij haar knieën van haar tranen. Haar ogen waren nog rood van het huilen. De camera kwam dichterbij. Tessa keek op. Ze had een snee in haar wang. En zag er bleekjes uit.|::| ‘Tessa!’ riep Louis. ‘sssst!’ riep Zayn en we keken het filmpje verder. |::| de camera zoemde weer uit. Er kwam een man in beeld tot zijn kraag. Je kon zijn hoofd niet zien. Hij liep naar Tessa toe en legde zijn hand op haar kin en trok haar hoofd wat omhoog. Hij liet haar lachend los. De camera kwam weer wat dichterbij. Tessa keek recht in de camera. ‘haal me hier weg! Help me! Louis!’ riep ze. De man liep naar haar toe en sloeg haar hard in haar gezicht. ‘bek houden, bitch!’ riep hij. Hij pakte een zakmes uit zijn zak en zette die tegen de keel van Tessa. ‘we hadden een afspraak’ zei hij koud en kill. Hij deed zijn mes weer weg. Tessa schudde met haar hoofd, er stroomde bloed uit haar neus. Ze keek weer naar de camera. ‘help me…’ zei ze. De man liep weer naar haar toe,’ bekhouden zei ik!’ riep hij en hij sloeg haar weer hard. Hij trapte haar hard in haar zij. ‘Louis! Louis! Anne! Jongens!’ riep ze terwijl de man bleef trappen. De man sloeg haar op haar slaap en Tessa raakte bewusteloos. Het beeld werd zwart, en het filmpje was af.|::|.
‘omg…’ zei Louis met tranen in zijn ogen. Hij stopte zijn mobiel terug in zijn broekzak. Ik liet mezelf op de bank vallen. Ik keek naar Anne, die zachtjes aan het huilen was. Harry sloeg een arm om haar heen. Anne draaide zich naar hem om en omhelsde hem. Zayn ging naast Louis zitten en sloeg een arm om haar heen. ‘we moeten haar vinden…’ zuchtte hij. We knikten allemaal. ‘maar hoe?’ vroeg ik.
p.o.v. Niall
We zaten allemaal voor ons uit te staren. Het was een raar filmpje, de woorden van Tessa waren koud, alsof ze al heel veel geslagen was. Ze hielt zich sterk, maar ik vond dat ze zich een beetje meer in moest houden, straks doen ze iets vreselijks omdat ze zo eigenwijs is… daar kon ik niet aan denken.
Anne zat op de schoot van Louis. Harry zat daarnaast. Hij gaf Anne even aan Louis – het klinkt alsof ze een gebruiksvoorwerp is – omdat Louis nu even iemand nodig had. En het zou nog al raar zijn als een van ons bij hem op schoot zou gaan zitten. Anne had haar benen naar een kant en had haar armen om Louis heen. Louis had zijn armen om Anne heen geslagen. Anne legde haar hoofd op zijn schouder en Louis legde zijn hoofd tegen die van haar. ‘we zullen haar vinden!’ zei ze zacht. Louis knikte zachtjes. Ik kreeg medelijden met Louis. Hij had mij verteld dat hij Tessa helemaal fantastisch vond. Meer dan dat zelfs. Telkens als hij het over haar had werd hij rood en werd hij vrolijk. Hij straalde helemaal als hij over haar pratte. En voordat hij haar kon vertellen wat hij echt voor haar voelde… was ze weg. Je kon aan hem zien dat hij het niet kon geloven. ‘straks trappen ze haar dood…’ zei Louis zacht. ‘doen ze niet, ze willen iets…’ zei Anne. Opeens hoorde we een ringtoon. Louis liet Anne meteen los en greep naar zijn mobiel. Hij had gelijk, het was zijn ringtoon. Hij nam meteen op en keek gespannen.
p.o.v. Louis
‘hallo?’ vroeg ik meteen. ‘Louis, is het niet?’ hoorde ik een zware mannenstem zeggen. ‘ja, met wie spreek ik?’ vroeg ik. ‘dat zal je vast wel weten!’ hoorde ik hem lachen. ‘je heb het filmpje gezien, toch?’ vroeg hij. ‘WAAR IS TESSA?!’ riep ik meteen. ‘zo makkelijk gaat dat niet, Louis’ ‘wat willen jullie van haar?’ ‘tja… zij is ons sletje’ ‘wat?!’ ‘ik maak maar een grapje! Maar goed, wat ik eerst wil zeggen is: als jullie de politie bellen, is ze dood’ zei hij alsof het de normaalste zaak van de wereld was. ‘goed, dan zeggen we niets! Op 1 voorwaarde!’ riep ik. ‘vertel!’ lachte hij. ‘als ik haar even mag spreken’ zei ik meteen. ‘Louis Louis Louis, ik maak de voorwaardes… niet jij!’ zei hij zuchtend. ‘als ik haar even mag spreken, doen wij alles wat jullie zeggen en willen!’ riep ik meteen. Ik keek naar Liam, die me kwaad aan keek. Ik negeerde hem maar. ‘5 minuten! Geen seconde langer!’ riep de man. Er verscheen een klein glimlachje op mijn gezicht.
p.o.v. Tessa
Justin stond te bellen met mijn telefoon. Ik keek hem kwaad aan. Hij keek naar de andere man en knikte. De man liep naar me toe en maakte mijn polsen los. ‘blijven zitten jij!’ zei hij kwaad. Justin liep naar me toe en pakte me vast mij mijn keel. De andere man bond het touw om mijn middel vast aan de paal. Ik vroeg me af waarom. ‘5 minuten!’ riep Justin in mijn telefoon. Hij gaf mij de telefoon, ‘je heb 5 minuten!’ zei hij kwaad. Hij en de andere man liepen de kamer uit. Ik legde meteen de telefoon tegen mijn oor. ‘hallo?’ vroeg ik meteen. ‘Tes!’ hoorde ik Louis roepen. De tranen rolde meteen over mijn wangen. ‘Louis!’ riep ik. ‘Tes, is alles goed met je?’ vroeg hij. ‘niet echt… die mannen zijn gek!’ riep ik. ‘rustig aan, oke? We halen je daar weg!’ zei Louis. Ik hoorde hem zachtjes huilen. ‘niet huilen, Lou’ zei ik zacht. ‘wat hebben ze je aangedaan?’ vroeg hij zacht. Ik wist meteen waar hij het over had, het filmpje. ‘dat was niets, Lou! Het deed amper pijn! Echt waar!’ zei ik. Ik wilde hem gerust stellen, al moest ik daar voor liegen. ‘je weet toevallig niet waar je zit, of wel?’ vroeg hij. ‘nee… sorry… Het was helemaal donker… ik zag helemaal niets’ zuchtte ik. ‘we doen wat ze zeggen, en we halen je daar meteen weg!’ zei Louis. ‘geld…’ zei ik tussen het huilen door. ‘wat?’ vroeg Louis. ‘ze willen geld, lou!’ zei ze wat harder. ‘dan krijgen ze dat!’ riep hij meteen. Ik zuchtte, hij wilde echt alles doen om me hier weg te krijgen. Omg wat hielt ik van hem. ‘tes?’ ‘ja, lou?’ ‘hou je een beetje in, oke?’ zei hij voorzichtig. ‘hoe bedoel je?’ ‘ga niet teveel tegen ze in… dan doen ze je alleen maar meer pijn…’ ‘maar…’ ‘doe maar gewoon, voor mij?’ vroeg hij. ‘oke, doe ik’ zuchtte ik. ‘we gaan je vinden! En dan hou ik je weer in mijn armen!’ zei hij. ‘kan niet wachten, lou…’ glimlachte ik. ‘ik ook niet…’ zei hij. Justin stormde binnen, ‘tijd!’ riep hij. Louis hoorde dat, ‘ik hou van je, Tes!’ riep hij snel. ‘ik…’ voordat ik mijn zin kon afmaken, rukte Justin de telefoon uit mijn handen. ‘tijd is tijd!’ riep hij naar Louis. Ik huilde,’ Louis!’. Justin liep bellend de kamer uit. Ik zat weer alleen. Ik veegde mijn tranen weg. Ik zat nog steeds met mijn middel om de paal vast. Ik draaide me een beetje om en kon nu met mijn handen bij de knoop. Ik begon mezelf los te maken. Ik voelde dat ik nog maar 1 knoopje moest. Ik maakte snel dat knoopje los en stond op. Ik hoorde mijn benen kraken. Ik rende naar de deur en trok die open. Hij kraakte wel maar hij zat niet op slot. Ik rende door de loods naar de grote deur. Bijna vrij, dacht ik. Op dat moment werd ik onderuit gehaald. Ik viel op de grond. De vloer was van cement, dus ik belande best wel hard. Ik werd aan mijn kraag omhoog getrokken. Ik werd weer meegetrokken. Ik keek wie het was, Justin. Hij nam me mee terug naar het kamertje waar ik eerst zag. Hij gooide me op de grond. ‘jij wilde toch weten wat er zou gebeuren als je zou proberen te ontsnappen? Daar kom je nu achter!’ riep hij kwaad. Ik keek hem bang aan. Hij liep naar me toe. Ik hoorde dat de andere man ook in de kamer stond. ‘Jack, film dit maar! Dat zal Louis leuk vinden!’ lachte Justin. ‘laat hem met rust!’ riep ik. Hij lachte en Jack pakte mijn mobiel. Ik trilde, wat zou er met me gaan gebeuren?
--------------------------------------------------------------------------------
Hey lezers! Dit hoofstuk is wat langer, maar ik had veel inspiratie :)! Ik hoop dat jullie het nog een leuk verhaal vinden!
Please Comment
XXX My
ps. fijn weekend! :)
JE LEEST
Fireproof {VOLTOOID ✔️}
FanficLET OP!! DIT IS EEN VAN MIJN EERSTE VERHALEN! DUS HET IS NIET MEGA GOED! Als je op het punt staat om je leven te beëindigen, en er komt ineens iemand in je leven die om je geeft... Wat doe je dan? Je zou zeggen: met die gene mee gaan! Maar kan je zo...