Hoofdstuk 33

90 5 3
                                    

P.o.v. Stacie
Ik en Rose hadden mijn tas ingepakt. Ik had al mijn leuke kleding en mijn knuffels ingepakt. Natuurlijk had ik ook mijn toilettas en schone onderbroek en dat soort dingen ingepakt. Rose wilde per se dat ik wat Barbies meenam, dus die heb ik ook mee.
Rose en ik liepen naar beneden. James stond met zijn koffertje al in de woonkamer. Hij stond te huilen, maar niemand had dat door. Ik zette mijn tas neer en liep naar hem toe. 'Gaat het?' Vroeg ik en ik sloeg een arm om hem heen. 'N-nee' snikte hij. 'Ik kan papa en mama toch niet zo lang missen' ging hij verder. 'Dat snap ik... Maar je bent bij John en Brian! Je kan 4 dagen lol maken en lang bij elkaar zijn! Samen veel films kijken of heel lang met de autootjes spelen! Das toch ook leuk?' Zei ik. 'Ja... Maar ik mis papa en mama dan zo...' 'Je heb ook tante Perrie en ome Zayn! Als je wilt huilen kan je altijd naar tante Perrie gaan, dat weet je toch?' 'Ja...' Hij sloeg zijn armpjes om me heen. 'En ik ga jou missen' snikte hij. 'Ik jou ook' ik gaf hem een kusje op zijn wang en pakte hem stevig vast. 'Je kan altijd naar ome Louis en tante Tessa bellen als je me wilt spreken!' Zei ik. 'Dat is waar...' Hij liet me los en veegde zijn tranen weg. 'Dankje grote zus' er verscheen een glimlach op zijn gezicht. 'Geen probleem kleine broer' ik glimlachte.
James liep naar papa en mama toe. Papa tilde hem op en drukte een zoen op zijn wang. Hij fluisterde nog iets in zijn oor, maar dat kon ik niet verstaan. Maar James vond dat blijkbaar wel leuk wat papa tegen hem zei, want er verscheen een hele grote glimlach op zijn gezicht. Papa zette James weer neer en James rende naar mama toe. Mama knielde bij hem neer en gaf hem een dikke kus op zijn hoofd. Ze zei nog wat tegen hem en gaf hem daarna een dikke knuffel. Ik liep ook naar mama en papa toe. Ik wilde eerst naar mama toe lopen, maar papa tilde me op toen ik langs hem liep. 'Hey kleine meid' zei hij. 'Ik ben niet klein!' Zei ik eigenwijs. 'Kleine mensen kan ik optillen, ik kan jou optillen, dus je bent klein!' Lachte papa. Ik zuchtte en gaf hem een knuffel. 'Wat gaan jullie eigenlijk doen?' Vroeg ik verbaast. 'Mama en ik gaan...' Meer zei hij niet. Ik keek hem verbaast aan. Ik zag dat hij naar mama keek. 'Je vader en ik gaan naar opa' zei ze. 'Opa? Maar we zijn vorige week toch al bij opa Des geweest?' Vroeg ik verbaast. 'Andere opa' zei papa. 'Jouw papa?' Vroeg ik aan mama. Mama knikte. 'Waarom mogen James en ik dan niet mee?' Vroeg ik verbaast. 'We gaan eerst opa zoeken, dan nemen we hem waarschijnlijk mee terug' zei Papa. Ik knikte en papa zette me weer neer. 'Wij gaan alvast!' Hoorde ik tante Tessa achter me zeggen. Ik draaide me om en zag dat tante Tessa en ome Louis met Rose bij de deur van de woonkamer stonden. 'Is goed' zei papa. 'We nemen je spullen vast mee Stacie!' Zei ome Louis tegen mij. Ik knikte. Rose kwam naar me toe gerend en knuffelde me. 'Tot morgen!' Fluisterde ze in mijn oor. 'Het word top!' Fluisterde ik terug. Rose liet me weer los en liep terug naar ome Louis en tante Tessa. 'Hoelaat komen jullie haar brengen?' Vroeg ome Louis. 'Rond half 7 's ochtends' zei mama. 'Is goed! Tot morgen!' Zei tante Tessa. Ze liepen met mijn spullen naar buiten. Ze namen mijn spullen vast mee, omdat ik die dan morgen ochtend hoefde te pakken.
Na een uurtje zaten ik, James, papa en mama op de bank. De rest was al naar huis gegaan. Ome Zayn en tante Perrie hadden het koffertje van James meegenomen.
'Tijd om te gaan slapen' zei papa. 'Nu al?' Vroeg ik. 'Kleine meid, je moet er morgen vroeg uit, dus je heb je slaap hard nodig' zei hij. 'Oke...' Zuchtte ik. Ik klom van de bank af en huppelde naar boven. Ik heb geen idee waarom ik vrolijk was, ik denk omdat ik morgen naar Rose ga. Dat is altijd gezellig samen.
Ik pakte mijn pyjama van mijn bed en kleedde me om. Ik kroop in mijn grote hemelbed en legde de dekens over me heen. Ik ga papa en mama wel missen...

P.o.v. Anne
Ik liep met een slapende James in mijn armen de trap op. Stacie was net zelf naar haar bed gegaan en ik zou haar zo een nacht zoen geven. Ik ben toch wel blij dat ze het zo snel accepteert. Tuurlijk weet ik dat ze het stiekem wel jammer vind en dat ze ons zal missen. Maar ik ben blij dat ze niet verdrietig door het huis slentert. Dan zou ik echt boos worden op mezelf. Maar gelukkig is dat niet zo. James heeft er ook niet zo veel problemen mee. Hij heeft gelukkig een hele goede vriendschapsband met John en Brian.
Ik liep met James in mijn armen James' kamertje in. Ik legde hem op zijn bedje en trok zijn kleertjes bij hem uit en zijn pyjamaatje aan. Ik legde de dekens over hem heen en gaf hem een zoen op zijn voorhoofd. 'Ga maar lekker slapen kleine man. Morgen een rare dag...' Zei ik. Ik deed zijn gordijntjes dicht en liep zachtjes zijn kamer uit en deed het licht uit. Ik sloot de deur achter me en draaide me om. Ik voelde meteen een hand op mijn mond en probeerde te gillen van het schrikken. 'Ssssst' siste Harry. Ik haalde zijn hand van mijn mond vandaan. 'Waarom deed je dat?' 'Weet ik veel' zei hij droog. Ik glimlachte. 'Kom we gaan naar Stacie' zei Harry. Hij pakte mijn hand en we liepen naar de kamer van Stacie. We liepen naar binnen. 'Hey pap en mam' zei ze vrolijk. We liepen samen naar haar bed en gingen aan de rand van haar bed zitten. 'Ga je lekker slapen kleine meid' zei Harry. 'Ik weet t niet... Ik kan niet voorspellen papa' zei Stacie. Ik lachte, 'das waar! Ik zeg het anders: ga maar lekker slapen'. Ik boog voorover en gaf Stacie een zoen. 'Truste mam, truste pap' zei Stacie. Harry gaf haar ook nog een dikke zoen op haar wang en we liepen haar kamer uit. We sloten de deur achter ons en liepen naar beneden. 'Ben je zenuwachtig?' Vroeg Harry toen we op de trap liepen. 'Een beetje... Ik hoop dat ik hem nog herken...' 'Dat komt wel goed' 'hoe weet je dat zo zeker?' 'Omdat ik in je geloof, schat!' Hij gaf me een zoen op mijn lippen. We liepen de woonkamer in en ploften neer op de bank. Ik draaide mijn hoofd naar die van Harry en Harry draaide zijn hoofd richting die van mij. Ik schoof een stukje dichter naar hem toe en zette mijn lippen op de zijne. Zijn tong streelde al snel over mijn lippen of hij naar binnen mocht. Ik liet hem binnen en samen met mijn tong speelden ze.
Nu was ik echt even samen met de gene waarmee ik mijn leven heb gedeeld, Harry, mijn man.
______________________________
Hey lezers,
Ik vond dit hoofdstukje zelf een beetje saai en slecht... Maar laat me weten of jij dat ook vond of juist niet!
Xxx my

Fireproof {VOLTOOID ✔️}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu