TEN's POV
"Are you serious-"
"Yes. You should wear it."
Inalis ko sa lalagyan ang gold neclace at tinitigan iyon.
It has a small pearl pendant.
Sinuot ko iyon at nag-angat ng tingin sa kanya. I saw him smiling sweetly while staring at me.
"It suits you..." he said.
Wala naman pinagkaiba ito sa mga dati kong kliyente. Iyong iba nga mas mahal pa siguro ang ibinibigay kaysa dito.
There's something growling in my stomach. Gutom na yata ako.
"Thank you..."
Dumating na ang pagkain namin at nag-serve na ang waiter.
"Shall we eat?"
"Yeah..."
Binuksan niya ang mga palayok na may lamang ulam at kanin. These days, I feel like I'm eating delicous foods made with love.
Ang bango!
Nilagyan niya ako ng kanin sa plato ko at naglagay din siya ng kanya.
"Uh, ako na..."
Tinaasan niya ako ng kilay at hinayaan ko na lang siya.
Ang taray!
At dahil mabait naman 'to, siguro magiging komportable ako sa kanya. In the first place, It's my job to entertain.
"I didn't know this place but I like it. Classic Filipino Restaurant..."
"Yeah. It was my first time eating here too. My friend recommended me this place."
"Talaga? Siguro nakakain na rin siya dito..."
Bahagya siyang tumawa sa sinabi ko.
"For sure! Babaero 'yon e, siguro nagdala na ng babae niya dito." Tumawa siya.
Habang kumakain ay natawa ako sa kwento niya kaya naman magaan ang pagkain naming dalawa. Hindi ko akalain na madaldal pala siya dahil hindi naman halata sa hitsura. Pati mga kalokohan nila ay ini-kwento din.
I wish I had that kind of childhood. Growing up is hard. I had to adjust everything. Learn everything. I barely had close friends but there are a few whom I trust. But that's it, no more deep connection.
Uminom ako ng tubig para malunok ang kinakain.
"Siguro, babaero ka din?" sabi ko.
He grins at me.
"I'm not."
"Weh? Hindi ako naniniwala."
Sa hitsura mo pa lang, I can say that you had a lot of girlfriends back on college and even now. Siguro nga ay maraming nagkakagusto sa 'yo. Matangkad, matalino at mayaman. And you have a great sense of humor too and kind too. Sinong hindi magkakagusto dito?
At bakit parang grabe ka naman makapuri, Ten?
"Hindi talaga. Masyado akong busy..."
Nagkibit-balikat na lang ako sa kanya. Inilagay niya sa pinggan ko ang binalatan niyang hipon. Hindi na ako tumanggi at tinanggap na lang ang mga ibinibigay niya.
"Salamat..."
Tumango lang siya at nagpatuloy kumain.
"It is your first time to have a contract like this?" I asked him.
"Honestly... yes."
"Oh. Bakit mo naman naisipan-"
Narinig namin ang sigawan ng mga tao. Hindi ko napansin na mayroon pa lang maliit na stage rito dahil hindi naman bukas ang ilaw doon kanina.
BINABASA MO ANG
Indak | 𝘑𝘰𝘩𝘯𝘵𝘦𝘯
Fanfiction"To dance in time with the music..." √ Finished - January 18, 2022 √ Written in English and Tagalog √ Edited version • • • NOTE: The book is purely created in the author's mind. Some places in the book were real but most of it is not. This is not a...