Indak | 𝘑𝘰𝘩𝘯𝘵𝘦𝘯

24: Feelings

TEN's POV

"Keep it lock. He would try to run. Please, pakibantay. Babalik agad ako..." I heard Ced bid his goodbye.

Kinalabog ko ang pinto habang umiiyak. Why would they lock me? Tangina!

"Fuck! Hindi ako tatakas! Ced!"

Nagising ako ng hapon sa hindi pamilyar na kwarto. Hindi ko alam kung saan ako dinala ni Lucas. At hindi ko alam kung kailan pa sila nagkita ni Jungwoo. They locked me here when I tried to run.

Sa sobrang panic ko kanina paggising ay tumakbo ako pero hindi pa nakakababa ng hagdan, may mga body guards na humarang sa akin. Akala ko tuloy ay na kidnap ako.

Pero nagulat ako ng makita ko si Jungwoo. Umiyak ako agad. They tried to calm me down but my eyes almost bawled out. Bumalik sa akin lahat ng nangyari kanina.

Ngayon ay wala silang sinasabi kaya nagwawala ako. I won't run if they tell me what's happening! And I am so afraid for my Tita Irene! Humagulgol ako.

Ano ba kasing nangyayari?

Wala akong alam. Paano kung may mapano siya? Hindi ko na alam ang uunahin kong isipin. Mababaliw na ako.

Nakatulog ulit ako kakaiyak. If this is a dream, wake me up. Please, I just want to know if my Tita is safe. She's my mother, my bestfriend, and my family. Bukod sa kahit na sino, ako dapat ang unang nakakaalam kung safe ba siya o hindi.

Kumalam ang sikmura ko ng maamoy ko ang pagkain na nakahain. Lucas is sitting in front of me. Iniwas ko ang tingin ko. Hindi ko pa siya nakakausap tungkol sa mga biglaang pagsulpot niya.

"Kumain ka na." Aniya.

Hindi ako kumibo.

Wala akong gana. Tumitig ako sa kanya. Mukhang hindi pa rin siya natutulog. At ako, ni hindi pa ako nakakapagpalit ng damit. I am still disguised as Kitty.

He sighs. "Ten, you need to get your strength back."

Namuo na naman ang luha sa mata ko.

"Please... I will tell you what's happening. But you must eat then clean up after. I promise..."

Itinaas ko ang tingin ko sa kanya. Pumatak ang luha ko at agad kong pinunasan iyon. Ayokong umiiyak sa harap ng ibang tao. Lalo na sa kanya. I barely know him. He's still a stranger to me.

Nilagyan niya ng pagkain ang plato ko. Sinigurado niyang kinakain ko ang nilalagay niya. Pinilit ko na lang ang sarili ko para malaman ko na kung anong nangyayari. Pagkatapos ay naligo na ako.

Nakita ko siyang may hawak na folder paglabas ko ng banyo. Tumama ang tingin niya sa suot ko.

I was wearing an oversize black shirt and pajama. Bago iyon pero sigurado akong sa kanya iyon dahil kasing tulad ng size niya.

Iniabot niya sa akin ang folder.

"That was confidential. But you have rights to know it. Gusto ko sanang sa Tita mo na manggaling pero..."

Bumalik ang tingin ko sa kanya.

"Pero ano?" Naluluha kong sabi.

Magang-maga na ang mga mata ko kakaiyak. I am mentally unstable and barely holding on.

"She's... in the prison but-"

"What?!" Napaupo ako sa sahig.

Huh?! Prison?

My hands started to shake. Lucas shouted Ced's name.

"Ten! Hey! Calm down!"

Anong prison? Bakit? Anong ginagawa niya sa kulungan? She isn't a bad person!