4: Nervous

90 7 1
                                    

TEN's POV

"It is okay?"

"Kanina mo pa tinatanong yan. You look gorgeous whatever you wear!"

Ngumuso ako. "I feel so..."

"What? I told you to wear more jewelry. But... it turns out fine! You still look expensive..."

Kinakabahan ako.

Papunta na kami ngayon kung saan ko kikitain ang potential client.

I feel so uneasy since last week... I don't know why. Siguro dahil pa rin sa nangyari noong nakaraan?

Putang ina kasi nung foreigner na 'yon eh. Hinding-hindi na ako tatanggap ng ganoong customer kahit kailan.

"You will pick me up later, right?"

"Yup. Just call me after. May pupuntahan lang din ako saglit."

Grabe. Parang hindi ako sanay.

Nang makarating ay bumaba ako ng sasakyan at nagpaalam na kay Ced.

Pumasok ako sa magarang entrance. Sa lobby pa lang ay aakalain mong isa itong palasyo.

Hindi na ako bago dito dahil I attended some events here pero first time ko sa Chinese Restaurant kung saan may naka-reserved para sa dinner namin.

Nilibot ko ang tingin sa mamahaling Hotel. Grabe... hinding-hindi yata ako masasanay.

Nakita ko ang magagandang chandelier na nakasabit sa hallway at kita rin ang sa iba pang facilities.

"Wow..."

When I entered the Restaurant, the staff approach me and we greet each other.

"Reservation for Mr. Suh..." I smiled at her.

"This way, Ma'am..."

Though I'm not wearing revealing clothes, nilalamig pa rin ako habang naglalakad.

I am wearing a velvet dress and a black coat with minimal jewelry. This is my usual style when meeting a client para 'di mahalata ang fake kong boobs. Pati na rin ang mumunting muscles ko.

Petite ako at 'di katangkaran at magaling ako magdala ng kahit anong suot. Iyon rin ang sabi nila.

My freaking light black wig was wavy and it looks normal, it doesn't look like wig at all. Tita's friends came and they fix my outfit today. They were professional stylists. Hindi na ako nagulat dahil halata naman.

Alam na alam na nila kung paano ako aayusan kaya mas magaan ang pakiramdam ko sa disguise ko ngayon.

Wala pa siya dito. Of course, I am 30 minutes early so, I have time to prepare myself.

Naupo ako at inilapag ang hawak kong folder at small bag.

Wala masyadong tao...

"Uh, can I have a glass of red wine?"

"Yes, ma'am..."

The waiter went to the bar and came back with a bottle.

Ninenerbyos ako. What if he's rude?

Nalimutan ko na yata lahat ng practice ko. Calm down, Ten. You've been doing this for years. Don't let this ruin you... Puwede ka namang tumanggi.

Maganda ang view mula dito sa kinauupuan ko. The atmosphere was calming dahil na rin sa konti lang ang tao. Samahan mo pa ng alak na pampakalma.

I looked at my watch and saw that It's almost 8:30 pm.

He should be here by now.

I was sipping on my second glass of wine when I heard a manly voice. Nasa pinakadulo ang table namin at pinili kong upuan ang nakatalikod sa entrance.

Indak | 𝘑𝘰𝘩𝘯𝘵𝘦𝘯Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon