Indak | 𝘑𝘰𝘩𝘯𝘵𝘦𝘯

10: Family

TEN's POV

Habang naliligo si Ced ay binabantayan ko ang bata na iniwan sa kanya ng kaibigan niya. Who would have thought that he'll become a dad that easily?

Natawa ako sa thoughts ko.

"Hey, kiddo... What is your mother's name?" I ask the little boy.

Hindi ako pinansin nito at patuloy lang sa pag ngata ng candy niya. Nakakaintindi kaya 'to ng english? Tinignan ko siyang mabuti at pinagmasdan. Ang gwapong bata, paniguradong gwapo ang tatay.

Tinitigan ko siya. "You're too pure to be left out. You don't deserve your jerk father..."

"Jeek?" Nagulat ako sa sinabi ng bata. Omg.

Umiling ako. "Huh? No no no..."

Lumabas si Ced sa kwarto habang nagpupunas ng basang buhok.

"Hoy! Anong tinuturo mo diyan?"

Tumawa ako sa kaibigan ko.

"Wala!" sabi ko pabalik at umirap siya.

"Anyway, do you want me to help you pack your things?" he asks.

"Hindi na. I already start packing yesterday. Matatapos na ako mamaya..."

Nakaupo ako sa sahig at binuhat ko ang bata galing sofa. Itinaas ko na parang laruan. Ang cute naman nito...

Sinakop ng mga pampamilyang ideya ang utak ko. Hindi ko alam pero hindi ko ma-imagine ang future ko. Bukod sa pagp-perform, hindi ko na alam kung ano pang gagawin ko kapag tanda.

Mag-aasawa ba ako? Mag-aanak?

I laugh at the sudden thoughts.

"Ced, do you want to have a child?"

Out of the blue.

Sa hindi inaasang tanong ay naibuga niya ang iniinom niyang tubig. "Huh? Bwiset ka naman!"

I laughed while hugging the baby. I guess, If there would be a chance, I would want to have a child.

"Ako, gusto ko!"

Pumamewang siya at hindi mukhang kumbinsido sa sinabi ko.

"Ha! Good for you. Kung saan ka masaya. Pero ako? Ngayon pa lang ay nas-stress na ako ng bongga!"

"Why? He's so cute kaya..."

The little kid seems so innocent. You see, the child's brain is so pure. If the world will allow me, I would want to go back to nothing but an empty cloud. 'Yung walang muwang sa mundo.

"Yeah, he's cute. But the responsibilities are not easy. Think about that..." he said.

"Oo nga. I can see how frustrated you are these days. Maybe you should find a lover para may kasama kang mag-alaga dito sa bata..."

Humalakhak naman ang bakla at binato sa akin ang tuwalya niya.

"Naku! Baka lalo lang ako ma-stress. And besides, the hell you think that I'll take care of that child for life? He has a mother. At sakit lang dudulot ng love. Masaya ako sa palandi-landi lang, may pera pa." sabi niya sabay flip ng buhok papunta sa kwarto niya.

"Arte mo! Mararanasan mo rin masaktan, wala kang ligtas!" Sigaw ko.

Tinawanan ko na lang si Ced dahil kapag napaguusapan namin 'yung mga ganitong bagay, lagi niya sinasabi na hindi siya magmamahal. Pwede ba 'yon? E ang dali nga nitong magka-crush. Jusko, kapag ito talaga umiyak sa akin.

While playing with the kid, I heard the phone rang. Tinanggal ko ang unan at nakita ang cellphone ni Ced.

"Ced! Someone's calling!"