TESADÜF 2

Geri Dönmek

Şu ana kadar başıma gelmeyen kalmamıştı. Neydi bu tüm yaşadıklarım? Önce başıma bir hastalık musallat olmuştu. Onun yüzünden sevdiğim adamdan ayrıldım. Tam kurtuldum derken bu sefer şirket iflas etti. Şirketi kurtarmaya çalışırken şimdi de...

Kardeşim ölüyordu...

Tam iki saattir hastanenin soğuk duvarlarının önüne çökmüş öylece karşımdaki duvarı izliyordum. "Yeter artık."  diyordum. Gerçekten artık yeterdi bu kadarı. Daha fazla olay kaldıracak halim kalmamıştı.

R: Hadi Luna böyle olmaz. Kalk ayağa güzelim, üşüteceksin.

Başımı kaldırıp Ramiro'ya baktım. Kafamı geri duvara çevirip başımı olumsuz anlamda salladım.

R: Eğer şimdi kalkmazsan hemşireleri çağırır seni uyutmalarını söylerim.

Mecbur ayağa kalktım ve Ramiro'nun yanına bende sandalyelerden birine oturdum. Yüzümü ellerimin arasına aldım ve şu son bir haftadır yaşadıklarımı sindirmeye çalıştım.

Kapı açılma sesiyle hemen kafamı kaldırıp o tarafa doğru baktım ve doktoru görmemeli ayağa kalkıp doktorun yanına gittim. Ramiro'da hemen yanımdaydı.

L: O iyi mi? Lütfen iyi olduğunu söyleyin lütfen.

D: Hastanın neyi oluyorsunuz?

L: Kardeşiyim ben lütfen artık bir şey söyleyin.

D: Kardeşiniz kazadan kıl payı kurtulmuş durumu şuan iyi ama

Nefesimi tutmuş doktorun cümlesini tamamlamasını bekliyordum.

D: Dediğim gibi ameliyat iyi geçti ama felç riski var. Hastamız uyandıktan sonra daha kesin konuşabiliriz.

Doktor yanımızdan gitti. Ben hala olayı idrak etmeye çalışıyordum. Ne demek felç riski vardı. Yürüyemeyecek mi bir daha? 

R: Dikkat et Luna.

Kafamı kaldırdığımda Ramiro'nun kucağındaydım.

R: Çok yorgunsun yürüyemiyorsun bile hadi gel uyu biraz.

L: Hayır uyumak istemiyorum. Onu görmek istiyorum.

R: Ama daha uyuyor sen uyurken eğer uyanırsa söz seni hemen uyandıracağım hem bu halde mi karşısına çıkacaksın?

L: Tamam.

Ramiro beni bir odaya götürüp yatağa yatırdı. Üstümü örttükten sonra odadan çıktı. Zaten çok yorgun olduğum için hemen uykuya dalmıştım.

***

R: Luna hadi uyan artık.

Ramiro'nun yanıma gelip seslenmesiyle gözlerimi açtım. Yanıma gelmiş bir yandan saçlarımı okşuyor bir yandan da konuşuyordu.

L: Uyandı mı? İyi mi?

R: Hayır daha uyanmadı ama yoğun bakımdan çıkardılar.

L: Görebilir miyim?

R: O yüzden uyandırdım seni.

L: Hadi gidelim.

Hemen yataktan kalktım ve çıkardığım ayakkabılarımı geri giydim. Giydikten sonra Ramiro ile birlikte odadan çıktık.

L: Ben bir lavaboya gideyim. Bekler misin?

R: Git sen. Ben burada bekliyorum.

Ramiro'nun yanından ayrılıp lavaboya girdim. İşlerimi halledip Ramiro'nun yanına gittim. Nerdeyse sabah olmuştu. Geceden beri hastanedeydik.